Ο παλιός άσος Πάμπος Παμπουλής μίλησε στον Super Sport fm 104.0 και ξετύλιξε το κουβάρι της τεράστιας καριέρας του.
Για την πορεία του: «Είμαι από τους τυχερούς και ευλογημένους γιατί μπόρεσα και έπαιξα ποδόσφαιρο στο πιο ψηλό επίπεδο για 20 χρόνια στην ΑΕΛ, στον Ολυμπιακό Πειραιώς, στον ΟΦΗ, στην Αμερική και η ιστορία μιλά από μόνη της».
Πότε άρχισες και πως κατέληξες στην ΑΕΛ; «Άρχισα από τον Όλυμπο Αγίου Νικολάου όταν ήμουν 10-12 χρόνων και λόγω οικογένειας κατέληξα στην ΑΕΛ. Τα δύο από τα έξι μου αδέλφια ο Πανίκος και ο Ζήνωνας ήταν από τα ταλέντα στης ΑΕΛ, στα 14 μου πήγα κι εγώ και στα 16-17 μπήκα στην πρώτη ομάδα».
Έπαιξες και με τα αδέλφια σου: «Παίξαμε οι πέντε περισσότερο αλλά σε κάποια παιχνίδια παίξαμε και οι έξι και νομίζω έπρεπε να μπει στο ρεκόρ Γκίνες. Δεν νομίζω να έχει γίνει πουθενά αλλού τέτοιο πράγμα».
Είστε η οικογένεια των ρεκόρ: «Η οικογένεια μας έχει τα ρεκόρ. Το 1967-68 όταν πήραμε το πρωτάθλημα στην ΑΕΛ εγώ βγήκα πρώτος σκόρερ με 33 γκολ και ποδοσφαιριστής της χρονιάς σε 22 αγώνες».
Δεν βρήκαμε ποτέ δύο αδελφούς πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος όπως ήσασταν εσείς, ο Πανίκος στο 1963 και εσύ το 1968: «Επαναλαμβάνω ότι έπρεπε να ήμασταν στο Γκίνες».
Για την περίοδο 1967-68, ήταν μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις να πάρει η ΑΕΛ το πρωτάθλημα και με μόλις δύο ήττες από Απόλλων και Ομόνοια: «Αρχίσαμε με προπονητή τον αείμνηστο Παντελίδη και με πρόεδρο τον Νίκο Σολωμονίδη που ήταν από τους καλύτερους προέδρους όλων των εποχών. Αρχίσαμε δειλά, δειλά με 16-17 άτομα νεαρά, μαθητές οι περισσότεροι. Οι δύο μεγάλοι ήταν ο Πανίκος ο αδελφός μου και λίγο πιο μικρός ο Ζήνωνας, ο Κωστάκης Κίνας και ο κόκκινος. Οι υπόλοιποι ήμασταν νεαροί του σχολείου. Παιχνίδι με παιχνίδι μιας βγήκε η χρονιά και πήραμε το πρωτάθλημα».
Είχε και εντυπωσιακά σκορ τότε: «Αρχίσαμε δειλά, δειλά και το πρωτάθλημα ήρθε μόνο του. Στα πρώτα έξι ματς δεν είχα βάλει γκολ. Μετά άρχισα και έβαζα γκολ και στο τέλος βγήκα και πρώτος σκόρερ».
Στην α΄ Εθνική σε είδα οι άνθρωποι ομάδων τη Ελλάδας; «Πήραμε το πρωτάθλημα και πήγαμε να παίξουμε στην α΄ Εθνική. Έπαιξε η ΕΠΑ, η Ομόνοια, ο Ολυμπιακός και το ΑΠΟΕΛ και εμείς. Τότε με είδε ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και στο τέλος κατέληξα στον Ολυμπιακό»
Ήσουν σχεδόν κλειστός στον Παναθηναϊκό: «Ήμουν κλειστός, για ένα ραντεβού χάθηκε η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Είναι οι συγκυρίες καμιά φορά. Όταν δουλέψεις σκληρά δεν μπορείς να αδικηθείς, δεν χάνεται το ταλέντο αν δουλευτεί».
Πήγες το 1970 στον Ολυμπιακό και καθιερώθηκες: «Ο Ολυμπιακός πήγαινε διαβάθμιση τότε και η ΕΠΑ ήταν πιο ψηλά στο πρωτάθλημα. Όταν ανάλαβε ο Δαρίβας προπονητής, από τελευταίες τερματίσαμε στην 3η θέση και πήραμε και το Κύπελλο στον τελικό με τον ΠΑΟΚ όταν νικήσαμε 3-1. Έβαλα και γκολ στον ημιτελικό με τον Ηρακλή. Έβαλα ένα γκολ που δεν μέτρησε και έπρεπε να μετρήσει και στην συνέχεια έβαλα ένα άλλο που μέτρησε αλλά ήταν με το χέρι. Όταν ο τελικός ορίστηκε στο Καραϊσκάκης ο Ολυμπιακός δεν έχανε παρόλο που ο ΠΑΟΚ είχε την καλύτερη ομάδα τότε».
Την επόμενη χρονιά δεν κερδίσατε τίποτα, πήρε ο Παναθηναϊκός πρωτάθλημα και ο ΠΑΟΚ Κύπελλο αλλά κάναμε δύο νταμπλ στην συνέχεια: «Ναι έτσι ήταν, κάναμε δύο νταμπλ και πήραμε ακόμα δύο Κύπελλα. Σε εφτά χρόνια πανηγύρισα εφτά τίτλους. Ανέλαβε ο Γουλανδρής πρόεδρος ο οποίος με την αγάπη του άλλαξε τον Ολυμπιακό».
Χάσατε και δύο τελικούς από ΠΑΟΚ και Ηρακλή: «Με τον Ηρακλή ο Βασίλης Χατζηπαναγής ήταν ο καλύτερος του γηπέδου, μας έβαλε ένα γκολ αλλά έχασε το πρώτο πέναλτι. Τελικά μας κέρδισαν όμως. Έκανε μαγικά τότε ο Χατζηπαναγής».
Μετά πήγες στον ΟΦΗ: «Ο ΟΦΗ πλήρωσε 50 χιλιάδες στον Ολυμπιακό και πήρα κι εγώ άλλες 50 χιλιάδες, δεν με άφησε ο Ολυμπιακός ελεύθερο και αυτό ήταν ηθική ικανοποίηση. Έμεινα δύο χρόνια στον ΟΦΗ. Βγήκαμε η καλύτερη επαρχιακή ομάδα και ο Δημήτρης Παπαδόπουλος πρώτος σκόρερ στην Ελλάδα επί εποχής Αλέφαντου».
Εισηγήθηκες και την απόκτηση του Άκη Αγιομαμίτη στον ΟΦΗ: «Ναι εγώ τον πήρα. Ο Άκης τότε όταν έγινε μια συνάντηση στο Τσίρειο με την Στόουκ κατάλαβα το ταλέντο του Άκη και γι’ αυτό τον βοήθησα».
Πήγες και έναν χρόνο στον Παγκύπριο στις ΗΠΑ: «Εκεί μου έδωσαν 4 χιλιάδες δολάρια κάθε 15 μέρες το 1978. Έπαιξα τρεις μήνες αλλά οι ομάδες δεν ήταν στην FIFA. Όταν ήμουν έτοιμος να πάρω και την οικογένεια μου, η ΑΕΛ ζήτησε 200 χιλιάδες λίρες και δεν έμεινα εκεί. Ζήτησα άδεια από την ΑΕΛ αλλά δεν μου έδωσε η ΑΕΛ».
Μετά επιστρέφεις στην ΑΕΛ: «Ναι επέστρεψα, έπαιξα έναν χρόνο, τον επόμενο χρόνο πήγα ξανά στον ΟΦΗ και εκεί τελείωσε η καριέρα μου».
Για την Εθνική: «Έπαιξα στην Εθνική με Πανίκο Κρυστάλλη και Πανίκο Ιακώβου σαν ποδοσφαιριστές και όταν αυτοί ανέλαβαν προπονητές ήμουν παίκτης τους. Έφτασα τρεις γενιές στην Εθνική».
Για την προσφορά των συμπαικτών που είχε: «Να ευχαριστήσω όλους τους συμπαίκτες μου που χωρίς αυτούς δεν θα ήμουν αυτός που είμαι. Δεν θα με τιμούσαν οι πρόεδροι της Κύπρου, ούτε η πόλη μου η Λεμεσός. Με τίμησαν όλα τα σωματεία και όλος ο κόσμος και τους ευχαριστώ όλους».
Για τις κορυφαίες του στιγμές: «Όταν είναι τίτλοι στην μέση, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις κάτι άλλο. Οι τίτλοι είναι κάτι μαγικό. Δεν μπορώ να περιγράψω τέτοιες στιγμές με λόγια».
Για τους πιο δύσκολους αντιπάλους που είχε στην Κύπρο: «Θα είναι λίγο εγωιστικό αυτό που θα πω, αλλά ήμουν ένα ζιζάνιο στο γήπεδο. Ήμουν σε διαφορετικές θέσεις στον αγώνα».
Για το ότι δεν ακολούθησε καριέρα στην προπονητική: «Όταν ανέλαβα την Εθνική Νέων της Κύπρου, είχαμε πάει σε ένα τουρνουά και είχα προχωρήσει σε μία δήλωση, ότι θα είχα την ευθύνη της ομάδας. Λόγω μίας κατάστασης, η Εθνικής Παίδων έπρεπε να γίνουν Νέοι και έτσι έδωσαν την ομάδα μου στον Πανίκο. Και επειδή έκανα την δήλωση, δεν μπορούσα να αναλάβω άλλη ομάδα. Όταν τελείωσα, πήγα στο σωματείο μου, όμως και εκεί ήταν δύσκολα τα πράγματα».
Για το αν πήγαινε γήπεδο το τελευταίο διάστημα, πριν την διακοπή λόγω της πανδημίας: «Έχει χρόνια να πάω στο γήπεδο. Τα παρακολουθώ όλα από την τηλεόραση».
Για το αν έχουμε ταλέντο στην Κύπρο και το ότι έχουμε αρκετούς ξένους: «Το ποδόσφαιρο του χθες και του σήμερα, έχει διαφορά. Τα συμβόλαια στα στοιχήματα, τα παπούτσια και τα… άδεια τα γήπεδα. Φέρνουμε παίκτες από το εξωτερικό για ποιο σκοπό; Για να γλυτώνουν κάποια σωματεία τη διαβάθμιση; Καλύτερα να ξεκινήσουμε να δίνουμε ευκαιρίες σε νεαρούς. Ποιο ποδόσφαιρο έχουμε; Παλιά οι ομάδες έβγαζαν 1-2 παίκτες. Τώρα βλέπουμε ότι και οι ομάδες που έχουν Κύπριους, τους έχουν αγοράσει, δεν βγάζουμε παίκτες από τις ακαδημίες».
Για το αν παρακολουθεί την ΑΕΛ: «Παρακολουθώ όλες τις ομάδες από την τηλεόραση. Δεν έχει παιχνίδι που δεν θα το βάλει η τηλεόραση σήμερα να το δεις».
Για την κατάσταση της Εθνικής σήμερα: «Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος με αυτά που βλέπω. Όταν παίζεις με ομάδες κατώτερες και δεν μπορείς να τις κερδίσεις… Εντάξει, θα κερδίσεις παιχνίδια δεν λέω, όμως φαίνεται ότι δεν έχουμε την ομάδα που θα σταθούμε αξιοπρεπώς σε όλα τα παιχνίδια για παράδειγμα».
Για τους παίκτες που θα ξεχώριζε από την Ελλάδα: «Θα έλεγα τον Κούδα, τον Παπαϊωάννου, τον Δομάζο, τον Σιδέρη και τον Δεληκάρης. Και φυσικά ο Χατζηπαναγής. Ο πρώτος για μένα θα ήταν ο Παπαϊωάννου της ΑΕΚ»
πηγή: www.sport-fm.com.cy
