Ο ΟΦΗ προσπάθησε πολύ να πάρει τον Τάσο Παπάζογλου. Όταν πρωτοβγήκε στη δημοσιότητα το όνομά του, στις 21 Ιουνίου, είχε τονιστεί ότι υπήρχε μεγάλη διαφορά στο οικονομικό και η συμφωνία φαινόταν ανέφικτη. 

Γιατί όμως επέμενε τόσο ο Νίκος Παπαδόπουλος στο συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή, με αποτέλεσμα να το παλεύει ο ΟΦΗ έναν ολόκληρο μήνα;

Ο Παπάζογλου δίνει στον τεχνικό του ΟΦΗ την ευελιξία σε κάποια ματς να επιλέξει τριάδα κεντρικών αμυντικών. Όπως δηλαδή έκανε ο Παπαδόπουλος τον αξέχαστο περασμένο Γενάρη και κράτησε την ομάδα όρθια. Η προϋπηρεσία του Παπάζογλου σε άλλες θέσεις και κυρίως σε αυτή του αμυντικού χαφ, δίνει την επιλογή στον τεχνικό του ΟΦΗ να του εμπιστευθεί ένα ρόλο που θα μοιάζει με αυτόν που είχε ο ίδιος ο προπονητής του ΟΦΗ όταν αγωνιζόταν.

Θα έχει δηλαδή τη δυνατότητα, όταν επιτίθεται η ομάδα να βρίσκεται λίγα μέτρα πιο κοντά στον αμυντικό χαφ, δίνοντας μια παραπάνω λύση στο κέντρο.



Αυτό δε θα μπορούσε να το κάνει ένας πιο κλασικός κεντρικός αμυντικός, όπως για παράδειγμα ο Σαρρής.

Ενώ όταν αμύνεται η ομάδα, οι 5 της άμυνας μαζί με τους μέσους δημιουργούν ένα αδιαπέραστο τείχος.



Ο ΟΦΗ έχει την τύχη να έχει 3 αμυντικούς (Ποτουρίδη, Κομεσίδη, Παπάζογλου) που έχουν αγωνιστεί στην καριέρα τους και στα άκρα της άμυνας, το οποίο σημαίνει ότι ξεφεύγουν από το στερεότυπο του βαρύ "άμπαλου" στόπερ που απλά κόβει.

Σημαντικό στοιχείο επίσης τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν οι πλάγιοι μπακ του ΟΦΗ. Ο Νίκος Κοροβέσης πχ, τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας του τα έχει κάνει στον ΠΑΣ Γιάννινα ως αριστερό φουλ μπακ.

Φυσικά, δεν περιμένουμε να δούμε αυτή τη διάταξη σε πολλά ματς. Ούτε θα ισχυριστούμε ότι θα ακολουθηθεί η μόδα των 3 πίσω που έχουν υιοθετήσει πολλές ομάδες σε όλη την Ευρώπη (βλέπε βίντεο). Αλλά θα υπάρχει η δυνατότητα για τον Νίκο Παπαδόπουλο να το επιλέξει σε κάποια παιχνίδια που αυτός θα κρίνει.

Δεν αναμένεται να γίνει η βασική διάταξη για αρκετούς λόγους: Ο ΟΦΗ θα χρειαζόταν να αποκτήσει και άλλο αμυντικό και υπάρχει το δεδομένο ότι στο ρόστερ σήμερα υπάρχουν πολλοί μεσοεπιθετικοί, από τους οποίους οι περισσότεροι θα έμεναν εκτός. Επίσης, είναι μία διάταξη με αδυναμίες απέναντι σε αντιπάλους με δυνατά άκρα και ευάλωτη στις ξαφνικές αντεπιθέσεις.