Τα πράγματα, εφόσον πια έχουμε τη shortlist των πιθανών αντιπάλων μας (μεσάνυχτα μας τη μπουμπούνισε η UEFA), είναι απλά. Από τις 3 ομάδες, καμία δεν είναι εύκολη. Οπότε ο ΟΦΗ είναι το αουτσάιντερ, σε οποιοδήποτε ματς βγάλει η κλήρωση.
Κατά τα άλλα, η κοινή λογική λέει ότι μία ισπανική ομάδα είναι αρκετά σκαλιά πάνω, ακόμα και αν είναι πρωτοεμφανιζόμενη ή άπειρη. Οπότε τη Γρανάδα, είτε εντός είτε εκτός, καλό θα είναι να την αποφύγει.
Από εκεί και πέρα, το να παίξει εντός έδρας, φαντάζει το βασικό ζητούμενο. Είναι σημαντικό και για τη μικρότερη επιβάρυνση της ομάδας και για την ψυχολογία της. Επιπλέον, επειδή ο ΟΦΗ είναι ομάδα που θέλει να κυριαρχεί στο γήπεδο, το να παίξει στο γήπεδό του, πιθανόν να τον βοηθήσει να φέρει τα παιχνίδια στα μέτρα του. Τέλος και για λόγους covid-19, φαντάζει το να μείνει στη βάση του, η πιο ασφαλής επιλογή.
Αν «κάτσει» εκτός έδρας, τότε η Κύπρος θεωρείται πιο καλός προορισμός εν μέσω πανδημίας, έχοντας στο νου μας ότι σε περίπτωση πρόκρισης, ο ΟΦΗ σε μία εβδομάδα θα κληθεί να δώσει και άλλο παιχνίδι.
Το γεγονός ότι ο ΟΦΗ, αν προκριθεί, πιθανόν να πετύχει έναν ακόμα βατό αντίπαλο, μιας και θα είναι ισχυρός στην αυριανή κλήρωση για τον επόμενο γύρο, δίνει ένα έξτρα κίνητρο σε όλους, μέσα στην ομάδα. Μία καλή, διπλή κλήρωση, μπορεί να φτιάξει το κλίμα και στις προπονήσεις, αλλά και να επισπεύσει τις μεταγραφικές επιλογές, ώστε η ομάδα να παρουσιαστεί όσο πιο πλήρης γίνεται, στα μέσα του Σεπτέμβρη.
Είχα εξαρχής προβλέψει τον Απόλλωνα Λεμεσού, όταν είχε βγει η αρχική λίστα, οπότε κατά κάποιο τρόπο έχω απαντήσει στο ερώτημα, που από χθες βράδυ ως σήμερα το μεσημέρι θα απασχολεί όλους τους Ομιλίτες, σε αυτή τη γλυκιά αναμονή που όλοι νιώθουν μετά από χρόνια.
