Καλησπερίζω όλους τους φίλους της ομάδας μας!
Είμαι 40 χρονών και έρχομαι στο γήπεδο τα 30 τελευταία χρόνια.
Έχω ζήσει μεγάλα σκαμπανεβάσματα, ακμή και παρακμή, και πάλι από την αρχή...
Την τελευταία δεκαετία, όπως πολλοί άλλοι, ειδικά συνομήλικοί μου, είχα κατασταλάξει ότι το σημαντικότερο σε μία ομάδα ποδοσφαίρου, είναι η σταθερή και αξιόπιστη διοίκηση.
Με είχε κουράσει η ανούσια συμμετοχή μου στα κοινά του ΟΦΗ, από διάφορα πόστα, από απλός φίλαθλος, μέχρι και μέλος του ΔΣ έφτασε η χάρη μου.
Πάντα το βαρέλι ήταν χωρίς πάτο.
Η καλή μας μοίρα, μας έφερε τον κύριο Μπούση.
Το τι έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια, με τη χρηματοδότηση αυτού του ανθρώπου, είναι πασιφανές, μην μπαίνουμε σε λεπτομέρειες.
Το κυριότερο που κερδίσαμε ήταν ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!
Ως εκ τούτου, έπρεπε να δεχτούμε και κάποιες καίριες αλλαγές, ριζοσπαστικές πολλές φορές...
Κάποιες από αυτές:
Αλλαγές προσώπων, πχ, προπονητή.
Αυξήσεις, έως και διπλασιασμός στα διαρκείας.
Ταλαιπωρία στην αγορά εισιτηρίων και στην είσοδο στο γήπεδο.
Ποδόσφαιρο, διαφορετικό από αυτό που είχαμε συνηθίσει.
Φιλοξενία «φιλάθλων» άλλων ομάδων, με όρους διαφορετικούς κατά την είσοδο, από τους φίλους του ΟΦΗ. Τα αποτελέσματα γνωστά...
Πασίγιο στον πρωταθλητή.
Και διάφορα άλλα...
Όμως δείξαμε κατανόηση, ξέραμε, φαινόταν, πως όλα αυτά οδηγούν σε οργάνωση, εξέλιξη, βελτίωση πρεστίζ, αποδοχή από τον ποδοσφαιρικό κόσμο.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ, ΟΜΩΣ, ΔΕ ΧΩΝΕΥΕΤΑΙ!
Δεν προσφέρει απολύτως τίποτα!
Ούτε καν εμπορικά, που ξεκάθαρα είναι η ταμπακιέρα...!
Ένα σήμα που ΔΕ δείχνει εξέλιξη, δουλειά μηνών, εκμοντερνισμό.
Ούτε σαν ιδέα, ούτε γραφιστικά.
Δεν είμαι απόλυτα κατά της διαφοροποίησης του σήματος, αλλά αυτό...
ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΟΧΙ.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Βασίλης Ασπιδάκης
