Εδώ και πόσα Σαββατοκύριακα το ίδιο σκηνικό. Στεναχωριέμαι πρωτίστως για την εικόνα της ομάδας και έπειτα για το αποτέλεσμα. Παρατηρείς πόση διαφορά έχει το ρόστερ μας από πολλές ομάδες στην κατηγορία, όταν ξαφνικά μπαίνει ο δανεικός παίκτης του ΠΑΟΚ, λόγω συγκυριών, και γίνεται ο καλύτερος μας παίκτης, εδώ και 2 αγωνιστικές. Ντριμπλάρει, κατεβάζει την μπάλα κάτω από το κέντρο, μέχρι και κάθετη πάσα έδωσε στην επίθεση με τη Λαμία. Δεν έχουμε πάει έστω μια μέρα στη δουλειά μας χαμογελώντας μετά από Σαββατοκύριακο και δεχόμαστε συνεχώς πειράγματα.

Όμως, όπως και με τον αγώνα στη Λαμία, περιμένω να περάσουν κάποιες ώρες, για να σκεφτώ πιο καθαρά και όχι πάντα εν βρασμώ, γιατί ο θυμός είναι κακός σύμβουλος. Εδώ και περίπου 3 αγωνιστικές, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ομάδα αυτή θα πορευτεί έτσι (τουλάχιστον μέχρι το Γενάρη με τα τωρινά δεδομένα), γιατί φτιάχτηκε για ένα σκοπό: να μην «σκάσουμε» οικονομικά για άλλη μια φορά. Άμα το καλοσκεφτείς, εάν δεν προχωρούσε η ιστορία με τον κ. Μπούση θα μιλούσαμε τώρα αλλιώς.

Όσο κι αν σου φαίνεται δύσκολο, σκέψου σαν τρίτος. Αν πρέπει να βάλεις προτεραιότητα και να δεις την σκληρή πραγματικότητα, το σημαντικότερο και κυριότερο είναι να έχουμε συμμαζεμένα τα οικονομικά μας, έτσι ώστε ακόμα και αν πέσουμε στη Β’, να μπορούμε να διεκδικήσουμε την άνοδο πάλι. Το πλάνο είχε εκπονηθεί με αυτό τον τρόπο για τα επόμενα χρόνια, γιατί με χρέη δε θα παίρναμε άδεια. Αλλά τώρα με την έλευση του κ. Μπούση, θα περιμένουμε διαφορετικές κινήσεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα γίνουν μεγάλες αλλαγές στο οργανωτικό και διοικητικό κομμάτι. Είναι πολυτέλεια να έχουμε τέτοια άτομα που αγαπούν τον ΟΦΗ και είμαι πεπεισμένος ότι θα το καταλάβουμε μέσα στη χρονιά. Οι μεταγραφές το Γενάρη, αλλά ήδη πιστεύω ότι θα σβήνονται και θα γράφονται ονόματα από το Νοέμβριο, ανάλογα με το που έχει διαπιστώσει αδυναμίες ο προπονητής.

Κυρίες και κύριοι, είχαμε μάθει στις νίκες και στις 3άρες πέρυσι. Ναι, είναι τεράστια αλλαγή στην ψυχολογία μας να τα δεχόμαστε εμείς τώρα, αλλά είναι διαφορετική κατηγορία και λείπαμε 3 χρόνια. Λάθη έχουν γίνει είτε από τη διοίκηση είτε από τον προπονητή, αλλά και αυτά μέσα στο «παιχνίδι» είναι. Όμως σημαντικό ρόλο παίζει και πόσα έχουν γίνει, γιατί έχουν και συνέπειες. Μέχρι στιγμής δεν έχω βγει να κράξω κανέναν και δε θα το κάνω γιατί η ομάδα φτιάχτηκε για ένα συγκεκριμένο σκοπό. Άλλο κριτική με επιχειρήματα και άλλο βρίσκω ένα πληκτρολόγιο και γράφω ότι μου κατέβει. Το να κράζω και να βρίζω δεν ωφελεί πουθενά ή το να κάνω κωλοτούμπα για τον Παπαδόπουλο όπως κάνουν πολλοί. Η νίκη έχει εκατό πατέρες, ενώ η ήττα είναι ορφανή. Να υπενθυμίσω ότι και άλλες χρονιές σωθήκαμε την προτελευταία ή τελευταία αγωνιστική και πανηγυρίζαμε σαν μικρά παιδιά. Η πορεία από εδώ και πέρα θέλει υπομονή και γερό στομάχι για τους φιλάθλους της ομάδας.

Τέλος, φάγαμε τον γάιδαρο, στην ουρά θα μείνουμε; 2 μέρες απομένουν που μετά τον Θόδωρα Βαρδινογιάννη, θα έχουμε ιδιοκτήτη με σοβαρό οικονομικό background, αλλά και σοβαρό team που θα τον πλαισιώνει. Τόσοι αγώνες για ανεξαρτησία, δάκρυα για τον υποβιβασμό είτε για αγωνιστικούς λόγους είτε για οικονομικούς, τρέξιμο σε κάθε χωράφι της Γ Εθνικής, περίεργα αλισβερίσια παικτών σε άλλες ομάδες. Κράτα λίγο ακόμα Ομιλίτη!!! Λίγο ακόμα!!!

Και σου το γράφει αυτό το κείμενο ένας 33χρονος Ομιλίτης, που εδώ και 15 χρόνια μένει στην Αθήνα και τρέχει σαν μικρό παιδί όταν έρχεται να παίξει στο Λεκανοπέδιο. Που θυμάται αμυδρά λόγω ηλικίας τις καλές ευρωπαϊκές πορείες της ομάδας μας, πόσο μάλλον καθόλου τη μεγαλύτερη επίτευξη μας το Κύπελλο το ‘87. Τα περισσότερα τα έχω δει στο ΥouΤube. Αισιοδοξία και στήριξη για τις καλύτερες μέρες που έρχονται!!!

Πάνω απ’όλους και απ’όλα ο ΟΦΗ!!!!

Υ.Γ. Για τους προπονητές της εξέδρας υπάρχει το Football Manager για να εκτονωθούν, το οποίο το καινούριο κυκλοφορεί τώρα το Νοέμβριο. Μπορούν να πάρουν όποια ομάδα θέλουν και αν δεν τους αρέσουν τα αποτελέσματα να κάνουν quit & load. Να θυμούνται όμως, στην πραγματικότητα όπως και στη ζωή το παιχνίδι «παίζεται» μονάχα μια φορά.

Θοδωρής Μακριδάκης