Πέρασε μια δύσκολη εβδομάδα για τον ΟΦΗ, μετά από την αποχώρηση του Νίκου Παπαδόπουλου (με τον τρόπο που έγινε), μετά τον αποκλεισμό της ομάδας στο κύπελλο από τον Εργοτέλη (επίσης με τον τρόπο που έγινε) και ολοκληρώθηκε με την ήττα - συντριβή (αναμενόμενη) από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα...
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου, σχετικά με το μέλλον της ομάδας, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κανέναν, χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω, ούτε βεβαία και να εξυμνήσω κάποιον, μιας και δεν κρύβω πλέον τον προβληματισμό μου για την παραμονή ή όχι, της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία.
Αρχικά, θα ξεκινήσω με το θέμα της απομάκρυνσης, δικαίως ή αδίκως, του Παπαδόπουλου απο τον παγκο του ΟΦΗ, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Δε θα μιλήσω για ρομαντισμό, και ούτε θα επικαλεστώ το περσινό "για πάντα στην ΟΦΑΡΑ", μιας και όλοι ξέρουμε ότι αφενός μεν έτσι είναι η δουλειά του προπονητή στην Ελλάδα, και αφετέρου δε, ότι το καλό της ομάδας, είναι πάνω από πρόσωπα.
Πριν συνεχίσω λοιπόν με το συλλογισμό μου, ας πούμε μερικά στοιχεία - αλήθειες:
1) Ο Παπ, ΝΑΙ, επέλεξε όλο το υπάρχον ρόστερ, με βάση πάντα το μπάτζετ που παρείχε η ομάδα το καλοκαίρι, με τη Διοίκηση Πρωτοδικείου.
2) Αναφορικά με την ποιότητα του ρόστερ, θα πρέπει να μην ξεχνάμε, ότι στον ΟΦΗ, δεν ήθελαν να έρθουν ποδοσφαιριστές, λόγω προηγούμενης διοίκησης και οικονομικών προβλημάτων.
3) Αγωνιστικά, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που έγινε η αποχώρηση του Παπ, η ομάδα ήταν πάνω από τις τέσσερις θέσεις που οδηγούν στον υποβιβασμό (μετά την περιπετειώδη νίκη με 3-0 τον Παναιτωλικό), ενώ ακολουθούσαν 3 παιχνίδια πρωταθλήματος (ΠΑΟΚ εκτός, Ατρόμητος εντός και Ξάνθη εντός) τα οποία θα κρίνουν κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό, την παραμονή ή όχι στην κατηγορία.
Αναρωτιέμαι λοιπόν : Μήπως το timing από τη Διοίκηση, δεν ήταν σωστό, μιας και ναι μεν το δίδυμο Βέρα - Ίσις θα δώσουν μία τόνωση στην ψυχολογία του ποδοσφαιρικού τμήματος, όμως μιλάμε για δυο προπονητές που θα καθίσουν στον πάγκο του ΟΦΗ, μη γνωρίζοντας το υλικό που έχουν στη διάθεσή τους, και μη γνωρίζοντας την Ελληνική πραγματικότητα και το Ελληνικό Πρωτάθλημα.
Αυτό, σε συνάρτηση με τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων που έχουν ίδιο στόχο με τον ΟΦΗ, φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη - μειονεκτική θέση, τόσο τους δυο προπονητές ( με τον κίνδυνο να "σκάσει" η ομάδα στα χέρια τους, χωρίς να φταίνε), όσο και την ομάδα γενικότερα!!
Εάν η ομάδα δεν έχανε απ τον ΠΑΟΚ, και πάρει δυο καλά αποτελέσματα στα δυο εντός έδρας με Ατρόμητο και Ξάνθη, με μια καλή απόδοση (όπως στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, ΠΑΟ, κτλ), θα οφείλεται στην ομάδα του Παπ ή του Καραμπετάκη, του Βέρα, κτλ;
Εάν τα αποτελέσματα είναι καταδικαστικά, θα ευθύνεται ο Παπ, αφού "πήγαμε χωρίς προπονητή σε δυο καθοριστικά ματς";
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να έχει μείνει σ' αυτά τα 3 παιχνίδια - φωτιά, αφού γνωρίζει τους παίκτες ΤΟΥ, τις δυνατότητές τους, και έχει σαφώς μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα στη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ, παίρνοντας παράλληλα και την ευθύνη της εξέλιξης βαθμολογικά ή μήπως το "ηθικό" κομμάτι της "εικόνας που δε συνάδει με τα πιστεύω της νέας Διοίκησης", όπως βγήκε στους λόγους του διαζυγίου, έχει μεγαλύτερη σημασία από την παραμονή της ομάδας στην κατηγορία;
Μήπως το "πρότζεκτ" που ακούμε από την πρώτη μέρα και δεν γνωρίζουμε ακόμη αναλυτικότερα (δεν είναι μομφή, απλά απορία), δεν έχει σχέση με αυτό που όλοι εμείς οι Ομιλίτες θεωρούμε αυτονόητο; Την παραμονή, δηλαδή, της ομάδας στη Super League;
Αυτό που θέλω να πω με λίγα λόγια, είναι "μήπως η βιαστική απόφαση να διώξουμε τον προπονητή αυτή την ώρα, κάνει κακό στην ομάδα, και σε τυχόν υποβιβασμό της στη Football League, θα προσπαθήσουμε να βρούμε εξιλαστήριο θύμα";
Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.
Γιώργος Χριστοδουλάκης
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου, σχετικά με το μέλλον της ομάδας, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κανέναν, χωρίς να θέλω να κινδυνολογήσω, ούτε βεβαία και να εξυμνήσω κάποιον, μιας και δεν κρύβω πλέον τον προβληματισμό μου για την παραμονή ή όχι, της ομάδας στη μεγάλη κατηγορία.
Αρχικά, θα ξεκινήσω με το θέμα της απομάκρυνσης, δικαίως ή αδίκως, του Παπαδόπουλου απο τον παγκο του ΟΦΗ, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Δε θα μιλήσω για ρομαντισμό, και ούτε θα επικαλεστώ το περσινό "για πάντα στην ΟΦΑΡΑ", μιας και όλοι ξέρουμε ότι αφενός μεν έτσι είναι η δουλειά του προπονητή στην Ελλάδα, και αφετέρου δε, ότι το καλό της ομάδας, είναι πάνω από πρόσωπα.
Πριν συνεχίσω λοιπόν με το συλλογισμό μου, ας πούμε μερικά στοιχεία - αλήθειες:
1) Ο Παπ, ΝΑΙ, επέλεξε όλο το υπάρχον ρόστερ, με βάση πάντα το μπάτζετ που παρείχε η ομάδα το καλοκαίρι, με τη Διοίκηση Πρωτοδικείου.
2) Αναφορικά με την ποιότητα του ρόστερ, θα πρέπει να μην ξεχνάμε, ότι στον ΟΦΗ, δεν ήθελαν να έρθουν ποδοσφαιριστές, λόγω προηγούμενης διοίκησης και οικονομικών προβλημάτων.
3) Αγωνιστικά, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που έγινε η αποχώρηση του Παπ, η ομάδα ήταν πάνω από τις τέσσερις θέσεις που οδηγούν στον υποβιβασμό (μετά την περιπετειώδη νίκη με 3-0 τον Παναιτωλικό), ενώ ακολουθούσαν 3 παιχνίδια πρωταθλήματος (ΠΑΟΚ εκτός, Ατρόμητος εντός και Ξάνθη εντός) τα οποία θα κρίνουν κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό, την παραμονή ή όχι στην κατηγορία.
Αναρωτιέμαι λοιπόν : Μήπως το timing από τη Διοίκηση, δεν ήταν σωστό, μιας και ναι μεν το δίδυμο Βέρα - Ίσις θα δώσουν μία τόνωση στην ψυχολογία του ποδοσφαιρικού τμήματος, όμως μιλάμε για δυο προπονητές που θα καθίσουν στον πάγκο του ΟΦΗ, μη γνωρίζοντας το υλικό που έχουν στη διάθεσή τους, και μη γνωρίζοντας την Ελληνική πραγματικότητα και το Ελληνικό Πρωτάθλημα.
Αυτό, σε συνάρτηση με τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων που έχουν ίδιο στόχο με τον ΟΦΗ, φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη - μειονεκτική θέση, τόσο τους δυο προπονητές ( με τον κίνδυνο να "σκάσει" η ομάδα στα χέρια τους, χωρίς να φταίνε), όσο και την ομάδα γενικότερα!!
Εάν η ομάδα δεν έχανε απ τον ΠΑΟΚ, και πάρει δυο καλά αποτελέσματα στα δυο εντός έδρας με Ατρόμητο και Ξάνθη, με μια καλή απόδοση (όπως στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, ΠΑΟ, κτλ), θα οφείλεται στην ομάδα του Παπ ή του Καραμπετάκη, του Βέρα, κτλ;
Εάν τα αποτελέσματα είναι καταδικαστικά, θα ευθύνεται ο Παπ, αφού "πήγαμε χωρίς προπονητή σε δυο καθοριστικά ματς";
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να έχει μείνει σ' αυτά τα 3 παιχνίδια - φωτιά, αφού γνωρίζει τους παίκτες ΤΟΥ, τις δυνατότητές τους, και έχει σαφώς μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα στη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ, παίρνοντας παράλληλα και την ευθύνη της εξέλιξης βαθμολογικά ή μήπως το "ηθικό" κομμάτι της "εικόνας που δε συνάδει με τα πιστεύω της νέας Διοίκησης", όπως βγήκε στους λόγους του διαζυγίου, έχει μεγαλύτερη σημασία από την παραμονή της ομάδας στην κατηγορία;
Μήπως το "πρότζεκτ" που ακούμε από την πρώτη μέρα και δεν γνωρίζουμε ακόμη αναλυτικότερα (δεν είναι μομφή, απλά απορία), δεν έχει σχέση με αυτό που όλοι εμείς οι Ομιλίτες θεωρούμε αυτονόητο; Την παραμονή, δηλαδή, της ομάδας στη Super League;
Αυτό που θέλω να πω με λίγα λόγια, είναι "μήπως η βιαστική απόφαση να διώξουμε τον προπονητή αυτή την ώρα, κάνει κακό στην ομάδα, και σε τυχόν υποβιβασμό της στη Football League, θα προσπαθήσουμε να βρούμε εξιλαστήριο θύμα";
Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.
Γιώργος Χριστοδουλάκης
