Σάββατο απόγευμα. "Ιδανικό για μια βόλτα στο Γεντί Κουλέ για να δεις το ΟΦΗ - Εργοτέλης". Έτσι σκέφτηκα και ξεκίνησα. Περίμενα περισσότερο κόσμο, να σας πω την αλήθεια, αλλά ακόμα είναι νωρίς.

Τι είδα εγώ σε αυτό το ματς; Ορίστε λοιπόν:

Ο Εργοτέλης του πρώτου ημιχρόνου μου άρεσε περισσότερο από τον ΟΦΗ. Κακά τα ψέμματα. Σαφώς ο Έφορντ που μας έκανε πολλές ζημιές από μόνος του, είναι αρκετά ποιοτικός παίκτης, αλλά η άμυνα μας ανταποκρίθηκε όσο μπορούσε καλύτερα.

Η ομάδα του πρώτου ημιχρόνου έχασε ολοκληρωτικά τη μεσαία γραμμή της με τα 3 νέα πρόσωπα, Κυριακίδη, Μεγιάδο, Νέιρα σε αυτή. Πρόσωπα δηλαδή που έχουν παίξει ελάχιστες φορές μαζί, γι αυτό και το κακό πρώτο ημίχρονο. Επιθετικά η ομάδα δεν έδειξε πολλά επίσης. Κουτσια και Πλατέλλας ήταν ακόμα έξω από τα νερά τους. Ο Βουό θετικός, αλλά λίγα πράματα στο πρώτο ημίχρονο.

Σκεφτείτε όμως και το εξής, αν βγάλουμε τον Στρέζο απ' έξω, από τους υπόλοιπους 10, οι 6 ήταν νεοφερμένοι (Δεληγιαννίδης, Παπάζογλου, Νέιρα, Μεγιάδο, Κυριακίδης, Πλατέλλας). Λογικό η ομάδα του πρώτου ημιχρόνου να μη θυμίζει την περσινή.

Φυσικά, ανώτερη η ομάδα του δευτέρου ημιχρόνου, που θύμισε και την περσινή, με πιο πολλές ευκαιρίες, με την είσοδο των Παπαστεριανού, Νάστου, Ντίνα και Αργυρόπουλου. Θετικότατος ο Σασσί. Πολύ καλός ο Φαζός. Τον χρειαζόμαστε στην ομάδα. Καλός ο Κοροβέσης.

Ωστόσο πιστεύω ότι τη διαφορά στην επίθεση του ΟΦΗ θα την κάνει και πάλι ο Θανάσης Ντίνας. Με την είσοδό του έδωσε άλλο αέρα και πνοή στην επίθεση. Είδαμε πολλούς όμορφους συνδυασμούς με δημιουργό τον ίδιο. Φουριόζος έρχεται από πέρυσι ο Θανάσης.

Φυσικά επαναλαμβάνω ότι δε φοβάμαι την ομάδα του Παπαδόπουλου, παρά μόνο την τύχη ( - ατυχία) μας μη στραβώσει κάτι στα πρώτα δύο ματς της Σούπερ Λιγκ. Γιατί και ο παράγοντας "τύχη" είναι μέσα σε αυτά.

Δεδομένου λοιπόν του πολύ δύσκολου προγράμματος, να τους κερδίζουμε φέτος, να τους αφήνουμε πίσω μας και ας μη "μαγεύουμε" τον κόσμο...

Μιχάλης Ρ.