Καθώς ο Γιώργος Γιακουμάκης πέτυχε καρέ τερμάτων το βράδυ της Τετάρτης, στο ματς της Φένλο με την Ντε Χαάγκ, οδηγώντας την κούρσα των σκόρερ στο ολλανδικό πρωτάθλημα, με μια ομάδα όχι απλώς μικρή, τοσοδούλα, που ανεβαινοακατεβαίνει στην πρώτη κατηγορία, σε μια χώρα φημισμένη για την παραγωγή μεγάλων επιθετικών παγκοσμίου στερεώματος, την ίδια περίοδο ο ΟΦΗ ψάχνει για σέντερ φορ, καλό είναι να θυμηθούμε μερικά πράγματα, έτσι για να μαθαίνουν οι μικρότεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι.
Ο Γιώργος Γιακουμάκης ξεκίνησε από τον ΠΟΑ, την ομάδα του Ηρακλείου με τις διαχρονικά καλύτερες σχέσεις με τον ΟΦΗ. Άλλωστε, η ομάδα του προσφυγικού προαστίου, έχει τροφοδοτήσει στο παρελθόν με πλειάδα ποδοσφαιριστών τον Όμιλο και ποτέ δε στάθηκε εμπόδιο για κάποιο παιδί από τις ακαδημίες, που μπορούσε να κάνει το άλμα στη μεγάλη ομάδα του νησιού μας.
Οι συνθήκες ήταν εύφορες το 2012, ώστε να μετακομίσει ο Γιακουμάκης από το Ατσαλένιο στο ΒΑΚ. Αν και οι παράγοντες του Ατσαλένιου ήταν έτοιμοι να δώσουν το ΟΚ, ζητώντας ένα πενιχρό ποσό, της τάξης των 10 χιλ. ευρώ, καθώς κι ένα μικρό ποσοστό μεταπώλησης, το ντιλ δεν καρποφόρησε.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ομάδες σαν τον ΠΟΑ, επιβιώνουν μέσα από την παραγωγή ταλέντων και την πώλησή τους σε ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών. Ήταν δηλαδή απολύτως θεμιτό, το ποσό μπορεί να χαρακτηριστεί ενδεικτικό, αν όχι μηδαμινό, για ένα ταλέντο σαν τον Γιακουμάκη. Όπως θεμιτό είναι, να αξιωθεί ποσοστό μεταπώλησης. Είναι κάτι που έχει χρησιμοποιήσει και η νυν διοίκηση του ΟΦΗ, όταν προχώρησε σε μεταγραφές ποδοσφαιριστών.
Η τότε διοίκηση του ΟΦΗ, είτε έκρινε το ποσό υπέρογκο, είτε δε διέκρινε το ταλέντο του Γιακουμάκη. Έτσι, ο Γιακουμάκης κατέληξε στον Πλατανιά, και από εκεί στην ΑΕΚ, πετυχαίνοντας μάλιστα ένα γκολ μέσα στο Καραϊσκάκη, που ουσιαστικά της έδωσε το πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά. Μάλιστα, ήταν το μοναδικό γκολ του Γιακουμάκη με τους κιτρινόμαυρους.
Τα υπόλοιπα, όπως και τα παραπάνω προφανώς, λίγο πολύ γνωστά. Ο Γιακουμάκης φόρεσε τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, του ΟΦΗ το 2018, ο ΟΦΗ προσπάθησε να τον αποκτήσει ελεύθερο, αλλά ο Μελισσανίδης δεν ήθελε να τον βλέπει σε άλλη ελληνική ομάδα.
Δεν ξέρουμε τι πορεία θα ακολουθούσε η πορεία του Γιακουμάκη, αν ερχόταν στον ΟΦΗ από τον ΠΟΑ τότε, αν θα ήταν σήμερα ακόμη στον ΟΦΗ, αν, αν. Εκείνο που ξέρουμε, είναι ότι τα εγκλήματα των παλαιοτέρων διοικήσεων του ΟΦΗ, ακόμη και στα χρυσά χρόνια του Ομίλου, ανάλογα με αυτό του Γιακουμάκη, ήταν πάρα πολλά. Πόσα και πόσα ταλέντα χάθηκαν, επειδή έπρεπε να παίζουν οι δανεικοί, ή αργότερα έπρεπε να ψωνίσουμε από συγκεκριμένο μάνατζερ. Ή να εξυπηρετήσουμε τους "μεγάλους", πράσινους παλιότερα, κόκκινους για ένα διάστημα μετά την «ανεξαρτησία».
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ανάλογη συμπεριφορά είχε αργότερα η τότε διοίκηση του ΟΦΗ και με τον Πέτρο Γιακουμάκη, εξάδελφο του Γιώργου και ανάλογων Ομιλίτικων αισθημάτων. Προτίμησε ποδοσφαιριστές σαν τον Γκαλέτι, τον Νιμανί, τον Σβασίγια, κτλ. Λίγο πριν οδηγηθεί στην Γ’ Εθνική, για τα ίδια λάθη, καθώς δεν μπορούσε να καλύψει τα μεγάλα συμβόλαια των προηγούμενων ετών. Εκείνος είχε καταλήξει στον Λεβαδειακό. Αν είναι δυνατόν, να χάνει ο ΟΦΗ κρητικά ταλέντα από τον Λεβαδειακό!
Θεωρώ, πάντως, ότι ακόμα και τώρα, θα αποτελούσε μια αξιόπιστη λύση για την επίθεση του ΟΦΗ, αφού μπορεί να αγωνιστεί είτε στα άκρα, είτε σαν δεύτερος επιθετικός, είτε σαν φουνταριστός. Περισσότερο σαν περιφερειακός επιθετικός, σιγουρά.
Το σίγουρο είναι ότι κάθε ομάδα χρειάζεται παίκτες ψυχωμένους, που αντιλαμβάνονται απόλυτα το βάρος της φανέλας, ικανούς να εμπνεύσουν πνευματικά και ψυχικά και τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές. Εκείνο που δεν γνωρίζω, είναι κατά πόσο χωράει στο πλάνο του Γιώργου Σίμου. Ευχή δική μου, να χωράει!
Πολυάσχολος
