Μέρες που είναι, θυμήθηκα κι εγώ να γράψω θα μου πείτε. Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα να ξεκινήσω το συγκεκριμένο κείμενο, ψάχνοντας τις κατάλληλες λέξεις, ίσως και πολυσύνθετα νοήματα για να εκφράσω τα συναισθήματά μου, αλλά να προσπαθήσω ταυτόχρονα να εκφράσω και τα συναισθήματα όλων των Ομιλιτών. Όμως και πάλι μου φάνηκε αρκετά δύσκολο να ξεκινήσω. Γι' αυτό προτίμησα να γράψω λίγα λόγια και απλά.

Αφορμή ο Ευγένιος βλέπετε! Ο Ευγένιος, που λέτε, ήταν ένας χαρισματικός προπονητής, όμως πάνω απ' όλα μεγάλος ως άνθρωπος και ως προσωπικότητα. Εκείνος ο άνθρωπος απέκτησε πολλά παιδιά στο διάβα της ζωής του.
Χοσάδας, Γεωργαμλής, Ιορδανίδης, Πατεμτζής, Παυλόπουλος, Βλαστός, Σηφάκης, Κιάσσος, Μαχλάς, Νιόπλιας, Πουρσανίδης, Παπαδόπουλος, Σαμαράς, Σταυρακάκης, Δερμιτζάκης είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από εκείνα.

Κατάφερε να γίνει Κρητικός με το επίθετο "Γκεραρντάκης". Κατάφερε να γίνει πιο ΟΦΗ από πολλούς. Δοξάστηκε από τους συμπατριώτες του για τελευταία φορά τον Νοέμβρη του 2017. Έμελλε να "φύγει" από κοντά μας στις 2 Ιανουαρίου του 2018. Λες και τα παιδιά του το ήξεραν.

Το 2018 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η καλύτερη χρονιά τα τελευταία 20 χρόνια για τον σύλλογο. Τα παιδιά του Ευγένιου, έβαλαν ως στόχο να επιστρέψει ο ΟΦΗ στην κορυφή, ενώ ταυτόχρονα βρήκαν έναν συνοδοιπόρο, τον Μιχάλη Μπούση που πίστεψε στο όραμά τους και έτσι ο ΟΦΗ απέκτησε ιδιοκτήτη. Τα παιδιά του Ευγένιου θέλουν να φέρουν μια μεγάλη αλλαγή. Μια αλλαγή στη νοοτροπία μας, στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα για να ξαναγίνει ο ΟΦΗ μεγάλος.

Ας τους εμπιστευτούμε με όλη μας τη δύναμη. Στο πλάνο, στις μεταγραφές, σε όλα. Και να μην μας πάει καλά η φετινή χρονιά αγωνιστικά, με αυτούς στο τιμόνι, πιστεύει κανείς ότι δε θα πάνε καλύτερα οι επόμενες χρονιές; Άλλωστε, "τι κι αν πέρασα μπόρες και καταιγίδες";

To άστρο του Ευγένιου θα συνεχίσει να λάμπει και να δείχνει το δρόμο.

Εικόνα: Τα δάκρυα του Ηλία, οδηγός για το μέλλον του ΟΦΗ...

Μιχάλης Ρ.