Στο άκουσμα της επικείμενης επιστροφής Βέρα - Ίσις, δύο πράγματα σκέφτηκα. Το ένα ήταν ότι και οι δυο τους είναι δικά μας παιδιά, ό,τι χρειαστεί να το κάνουν θα το κάνουν, θα τα εξαντλήσουν όλα για τον ΟΦΗ, ενώ θα δώσουν και οτιδήποτε άλλο χρειαστεί, πέρα από το επαγγελματικό τους επίπεδο.
Προσωπικά περιμένω (ακόμα) να δω λίγη δημιουργία στον πλανήτη ΟΦΗ, λίγη ανάπτυξη, καμιά καλή κομπίνα και ευκαιρίες για γκολ. Εκτιμώ ότι οι Χιλιανοί θα μας τα προσφέρουν αυτά, αρκεί να τους αφήσουμε να δουλέψουν.
Προσωπικά περιμένω (ακόμα) να δω λίγη δημιουργία στον πλανήτη ΟΦΗ, λίγη ανάπτυξη, καμιά καλή κομπίνα και ευκαιρίες για γκολ. Εκτιμώ ότι οι Χιλιανοί θα μας τα προσφέρουν αυτά, αρκεί να τους αφήσουμε να δουλέψουν.
Το δεύτερο που μου ήρθε στο μυαλό είναι ότι δε γνωρίζουν από ελληνική πραγματικότητα. Το ποδόσφαιρο πριν 30 χρόνια που τους είδαμε ως ποδοσφαιριστές να διαπρέπουν, είναι διαφορετικό με το ποδόσφαιρο του 2019 στην Ελλάδα. Και φυσικά δεν εννοώ στον τρόπο αντιμετώπισης των οπαδών ή των εκάστοτε διοικήσεων, αλλά αγωνιστικά και προπονητικά.
Επιπλέον, ποιο είναι το ταβάνι τους ως προπονητές; Το χαρτί που πάει να παίξει η διοίκηση της ομάδας, εμπεριέχει ρίσκο. Σε συνεχόμενα άσχημα αποτελέσματα της ομάδας τι θα γίνει; Πως θα τους αντιμετωπίσει η διοίκηση; Πως θα τους αντιμετωπίσει ο κόσμος; Όλα αυτά είναι προβληματισμοί που έχουμε όλοι.
Να πω εδώ ότι ποτέ δεν έζησα Βέρα - Ίσις εντός γηπέδου, αλλά μέσα μου ο σεβασμός απέναντι τους ξεχειλίζει. Σίγουρα θα υπάρξει κριτική. Άλλο όμως αυτή και άλλο η ισοπέδωση. Οφείλουμε να τους στηρίξουμε.
Ευελπιστώ πως μια αγωνιστική κατηφόρα της ομάδας δε θα προκαλέσει κάποιους να τους φερθούν άσχημα. Θα είναι σα να μη σκέφτηκαν, ότι αυτοί οι άνθρωποι άφησαν σίγουρη δουλειά και οικογένεια στην άλλη άκρη της γης, για να έρθουν στην ομάδα που αγαπούν για να δουλέψουν. Και μάλιστα στη μέση της περιόδου. Χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση να το κάνουν.
Ευελπιστώ πως μια αγωνιστική κατηφόρα της ομάδας δε θα προκαλέσει κάποιους να τους φερθούν άσχημα. Θα είναι σα να μη σκέφτηκαν, ότι αυτοί οι άνθρωποι άφησαν σίγουρη δουλειά και οικογένεια στην άλλη άκρη της γης, για να έρθουν στην ομάδα που αγαπούν για να δουλέψουν. Και μάλιστα στη μέση της περιόδου. Χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση να το κάνουν.
"Η ασπίδα πάνω απ' όλα", λένε όλοι. Μαζί σας ρε μάγκες. Όμως την ασπίδα αυτή την έκαναν να φαίνεται ακόμα πιο μεγάλη, παγκοσμίως, προσωπικότητες σαν αυτούς τους δύο Χιλιανούς. Ας τους σεβαστούμε και ας τους στηρίξουμε.
*Η παραπάνω παράγραφος για την άσχημη συμπεριφορά αφορά μειοψηφία οπαδών της ομάδας και σε καμία περίπτωση όλο τον κόσμο του ΟΦΗ.
Μιχάλης
