Bρισκόμαστε στο χρονικό σημείο που γίνεται η ανασκόπηση και απολογισμός της σεζόν που προηγήθηκε, για όλες τις ομάδες.

H φετινή αγωνιστική περίοδος στον ΟΦΗ ήταν τόσο ιδιαίτερη, που πιθανότατα θα μνημονεύεται από τους ιστορικούς του μέλλοντος.

Η σεζόν κύλησε έτσι, ώστε το αγωνιστικό κομμάτι να περάσει σε δεύτερη μοίρα, με τις εξωαγωνιστικές εξελίξεις να το επισκιάζουν - τουλάχιστον μέχρι τη διακοπή του Νοέμβρη - Δεκέμβρη.

Που είχαν και σαν αποτέλεσμα να χαθεί ένας ολόκληρος γύρος και η ομάδα να μην έχει πολλές ρεαλιστικές πιθανότητες για κάτι καλό, πέρα από το να ψάξει την ασφάλεια - καθώς έδειχνε ότι θα κινδυνεύσει - και να βελτιώσει την τελική της εικόνα.

Δίκαια η αγωνιστική περίοδος που ολοκληρώθηκε, παίρνει τον τίτλο "η χρονιά των μεγάλων αλλαγών". Ουσιαστικά, φέτος ο ΟΦΗ πέρασε από την εποχή "Σαμαρά", στην εποχή "Λυσάνδρου - Νταμπράουσκας".

Μια μετάβαση που έγινε σταδιακά, ξεκίνησε από την αποχώρηση των Γιάννη και Γιώργου Σαμαρά στις 10 Σεπτεμβρίου, μετά την εντός έδρας ήττα από τον Παναιτωλικό στο Γεντί Κουλέ και όσα ακολούθησαν.

Και ολοκληρώθηκε στις 20 Οκτωβρίου, μετά τον αποκλεισμό από την Κηφισιά στο Κύπελλο Ελλάδας, που είχε ως αποτέλεσμα τη λύση της συνεργασίας με τον Νίκο Νιόπλια. 

Και με τον ερχομό του Βάλντας Νταμπράουσκας, που έδωσε την ευχέρεια στον ΟΦΗ να κάνει format και ολικό restart στη λειτουργία του, με τον σύλλογο να υιοθετεί ένα νέο μοντέλο, πιο προπονητοκεντρικό, στο οποίο ο Λιθουανός τεχνικός έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. 

Χάρη και στη διακοπή για το Μουντιάλ, που έδωσε στο σύλλογο τον απαραίτητο χρόνο, για να εφαρμοστούν οι αλλαγές, χωρίς περαιτέρω φθορές στην αγωνιστική κατάσταση της ομάδας. 

Στην πρόσφατη συνάντηση με τους ρεπόρτερ του ΟΦΗ, ο Μηνάς Λυσάνδρου παρομοίασε τα φετινά γεγονότα, με ένα αεροπλάνο που έχει βλάβη και προσπαθείς να το επισκευάσεις εν πτήση!

Τώρα που τέλειωσε η χρονιά, είναι πολύ πιο εύκολο να κοιτάξουμε πίσω και να δούμε με ψυχραιμία ότι ο ΟΦΗ του Αυγούστου, έχει λίγη σχέση με τον ΟΦΗ του Δεκεμβρίου. Έχει μπει πια σε μια νέα εποχή.

Είναι απόλυτα λογικό και κατανοητό, ότι κατά τη διάρκεια της σεζόν, ιδίως όσο ο ΟΦΗ είχε κακή βαθμολογική και αγωνιστική εικόνα και κινδύνευε πραγματικά η ύπαρξή του στην κατηγορία, κανένας δε θα σε άκουγε με ψυχραιμία αν του έλεγες ότι, ξέρεις, τον Σεπτέμβριο ο ΟΦΗ άλλαξε, μήπως πρέπει να κάνουμε υπομονή να δούμε αυτό το νέο ξεκίνημα;

Φυσικά και όχι, δε θα μπορούσε να υπάρξει καμία πίστωση χρόνου, αν ο ΟΦΗ δεν κατάφερνε να ανακάμψει και παιζόταν η παραμονή του μέχρι το τέλος. Για αυτό και η επιλογή Νταμπράουσκας ήταν ένα μεγάλο ρίσκο, ένας προπονητής που δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ τέτοια αποστολή - να σώσει δηλαδή μια ομάδα, που όμως απέδωσε στο τέλος και δίνει και προοπτική και αισιοδοξία για το μέλλον. 

Οι αλλαγές στον ΟΦΗ δεν περιορίζονται στο αγωνιστικό μοντέλο λειτουργίας, αλλά και σε πολλές μικρές, αλλά σημαντικές λεπτομέρειες. Στη σχέση της ΠΑΕ με τον Ερασιτέχνη, στην επαφή με τον κόσμο, στην επικοινωνία με τα ΜΜΕ, στις πιο άμεσες αποφάσεις, στις πιο έγκαιρες μεταγραφές, στις πιο εύκολες αποδεσμεύσεις. Και πιθανότατα πολλά ακόμα.

Το μεταγραφικό καλοκαίρι που ξεκίνησε ήδη είναι πολύ σημαντικό, ο ΟΦΗ θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει ότι έμαθε από τα λάθη των προηγούμενων ετών και ότι η επόμενη σεζόν - που ξεκινάει σχετικά νωρίς, στις 18-20 Αυγούστου - θα τον βρει πιο έτοιμο από ποτέ!