Με αφορμή τη φετινή εικόνα των Κ του ΟΦΗ - γιατί η εικόνα είναι που έχει σημασία, όχι τόσο τα αποτελέσματα - θυμήθηκα το άρθρο που είχα γράψει πριν ακριβώς ένα χρόνο, μετά από μια νίκη της Κ19 στην Ελιά κόντρα στον Άρη, όταν ο ΟΦΗ κατέβασε στο γήπεδο την πλειοψηφία της περσινής Κ17 και στη συνέχεια, με πολλούς 16χρονους παίκτες στην ενδεκάδα στο υπόλοιπο της σεζόν, πήρε αποτελέσματα από τους περισσότερους διεκδικητές του πρωταθλήματος, καθορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τη μάχη του τίτλου.

Ουσιαστικά, πρόκειται για την ίδια ομάδα που αγωνίζεται φέτος στο πρωτάθλημα Νέων της Super League, με τους περισσότερους παίκτες να μην έχουν ενηλικιωθεί ακόμα. Άλλωστε και οι επαγγελματίες Αποστολάκης και Θεοδοσουλάκης, έγιναν 18 μόλις πριν 3 μήνες, ενώ παίζουν τρίτη σεζόν στην Κ19!

Φέτος, θα μπορούσε να διεκδικήσει και το πρωτάθλημα, αν κρατούσε κάποια παιδιά που πλησίαζαν το ηλικιακό όριο σε κάποιες θέσεις και αν οι επαγγελματίες έπαιζαν σε όλα τα ματς και δεν έμπαιναν στις αποστολές της ΠΑΕ. Όμως, εννοείται ότι η πρώτη ομάδα προηγείται και ότι οι ανάγκες της είναι πάνω από όλα.

Θέλω καιρό να γράψω ένα συνολικό άρθρο για την Ακαδημία και κάποια στιγμή θα το κάνω. Μου έβαλαν ένα φρένο οι εξελίξεις στην ΠΑΕ πριν 3 μήνες, καθώς ήθελα να δω εάν η αποχώρηση του Γιάννη Σαμαρά θα είχε κάποια συνέπεια στη λειτουργία των υποδομών, αν θα προκαλούσε και άλλες αποχωρήσεις στελεχών, ακόμα και παικτών. Η πρώτη μου αντίδραση - απορία τότε ήταν "τι θα γίνει με τις Ακαδημίες"; Είμαι ακόμα σε κάποια αναμονή, αλλά προς το παρόν μπορώ να πω ότι βλέπω να λειτουργούν όλα κανονικά και ότι η ζωή συνεχίζεται.

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι όμως και δύσκολο να γραφτεί, γιατί εξ ορισμού θα ασχοληθεί με ένα θέμα που θα το δούμε να πραγματοποιείται στο μέλλον και θα "δικαιωθεί" μετά από 1-2-3 χρόνια. Εγώ, ας πούμε, μπορώ σήμερα να σου γράψω ότι έρχονται πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί στον ΟΦΗ, αλλά αυτό είναι κάτι που θα συμβεί κάποια στιγμή σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, ενώ εσύ θα δεις αύριο την τριάρα που θα φάει η Κ17, άρα θα πεις ότι εγώ σου έλεγα μπούρδες και ότι είναι όλα διαλυμένα.

Αυτό (ότι ήταν όλα διαλυμένα και στις Ακαδημίες) δε γραφόταν - λεγόταν πριν 2-3 μήνες, ακόμα και από επαγγελματίες ρεπόρτερ; Βγαίνει ο οδοστρωτήρας του σκληρού παρόντος, λόγω της κακής αγωνιστικής κατάστασης του ΟΦΗ και μπαίνουν από κάτω τα πάντα. Τραβούσα τα μαλλιά μου, όταν τα διάβαζα - άκουγα, αλλά ήμουν χαμένος από χέρι, η ένστασή μου για το συγκεκριμένο τομέα μόνο χλευασμό θα συναντούσε.

Τέλος πάντων, το παρόν άρθρο δεν απευθύνεται ούτε στους φιλάθλους, ούτε στους δημοσιογράφους. Απευθύνεται στην ίδια την ομάδα. Τώρα που έχει αρχίσει και φαίνεται - και παραέξω, γιατί μέσα στην ομάδα το έβλεπαν νωρίτερα από όλους - ότι η δουλειά στις Ακαδημίες έχει ήδη αρχίσει και αποδίδει, έχει έρθει η ώρα να γίνει η ΠΑΕ πιο τολμηρή στα συμβόλαια των παιδιών που βγαίνουν από το ΒΑΚ.

Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να δω εγώ προσωπικά. Να γίνουν περισσότερα παιδιά επαγγελματίες. Όχι μόνο 1-2 το χρόνο, βάσει και των αναγκών του Κυπέλλου. Όπως το κάνουν και άλλες ομάδες με καλές Ακαδημίες (Ατρόμητος, Αστέρας, "μεγάλοι"), που κάνουν 5-6-8 νέα επαγγελματικά συμβόλαια κάθε χρόνο!

Για να κάνεις επαγγελματίες 5 παιδιά από την Κ19, απαιτείται ένα κονδύλι που αντιστοιχεί στο συμβόλαιο ενός μέτριου παίκτη της SL1. Για μένα αυτό είναι ένα έξοδο που αξίζει 100%. Τώρα που οι υποδομές του ΟΦΗ επεκτάθηκαν και το έμψυχο δυναμικό πολλαπλασιάστηκε, θα ήταν ένα εξαιρετικό μήνυμα στα παιδιά και στους γονείς τους. Ότι υπάρχει η ελπίδα και η προοπτική για ένα λαμπρό μέλλον μπροστά τους. Θα δώσει έξτρα κίνητρο στους παίκτες και στους γονείς τους, όπως και το μήνυμα ότι υπάρχει ανταμοιβή. Ότι οι προσπάθειές τους, οι προσωπικές και οικογενειακές θυσίες έχουν αντίκρισμα. Σίγουρα είναι ρίσκο κάθε φορά που κάνεις συμβόλαιο σε έναν πιτσιρικά, όμως προτιμώ να ρισκάρω με πέντε 17χρονους, που μπορεί να βγει μόνο 1 στους 5 (με πολλαπλάσια βέβαια οφέλη), παρά να δώσω το ίδιο ποσό για να φέρω έναν Καμάου, χωρίς να έχω τίποτα με τον άνθρωπο. 

Καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι του ΟΦΗ θεώρησαν επιτυχία τις πωλήσεις Μακατουνάκη, Κουτσουπιά στο εξωτερικό και όντως είναι πολύ σημαντικό, από τα τροφεία ενός 17χρονου να παίρνεις ένα ποσό που καλύπτει σε μεγάλο ποσοστό τη λειτουργία της Ακαδημίας για όλο το έτος. Όμως, αν η ΠΑΕ ήταν πιο τολμηρή με τα συμβόλαιά της στους μικρούς, ίσως το παιδί και ο γονιός να μην ψαχνόταν για ομάδες στο εξωτερικό, θα έβλεπε και τον ΟΦΗ ως μια πολύ καλή επιλογή για το μέλλον.

Είναι και θέμα διασφάλισης των συμφερόντων του συλλόγου. Το βλέπουμε συχνά και σε άλλες ομάδες της Ελλάδας, να ψάχνουν την ευκαιρία να αρπάξουν έναν καλό πιτσιρικά από μια άλλη. Πόσες φορές έχετε δει τίτλο πχ "Ο ΟΣΦΠ έκλεψε ταλέντο από τον ΠΑΟΚ". Κάθε χρόνο συμβαίνει. Τώρα λοιπόν που και ο ΟΦΗ αρχίζει να βγάζει παίκτες με προοπτική, είναι φυσιολογικό κάποια στιγμή στο μέλλον να δούμε έναν ανταγωνιστή να προσπαθήσει να δελεάσει κάποιο ταλέντο του, πλευρίζοντας τον ίδιο, τον πατέρα του, τον ατζέντη του κτλ. 

Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος. Όταν κάνεις έναν παίκτη της Κ19 επαγγελματία, σχεδόν αναγκάζεις και τον προπονητή της πρώτης ομάδας να τον δει πιο σοβαρά. Εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ο τάδε παίκτης θα πήγαινε στην προετοιμασία στο παρελθόν, αν δεν ήταν ήδη επαγγελματίας. Ας μη γράψω ονόματα και ημερομηνίες, δεν έχει πια σημασία. Θυμίζω και ότι κάποτε οι τότε άνθρωποι της ΠΑΕ, έλεγαν ότι το ιδανικό θα ήταν η ομάδα να είχε 22-24 παίκτες ρόστερ και παράλληλα να υπήρχε και μια Κ19 με επαγγελματικά συμβόλαια και αν ποτέ προέκυπτε κάποια έκτακτη ανάγκη λόγω απουσιών σε κάποιο ματς, να καλυπτόταν αυτόματα από τον αντίστοιχο επαγγελματία της ίδιας θέσης από την ομάδα Νέων. Ευκαιρία να γίνει η αρχή για κάτι τέτοιο. 

Όσοι - όποιοι - παρακολουθούμε τις Κ και τα παιδιά αυτά, από όταν ήταν σχεδόν 13 ετών, για μια συνεχόμενη τριετία - τετραετία τώρα, είναι φυσιολογικό να έχουμε και πουλέν και προσωπική γνώμη για τους παίκτες. Όμως, ως οπαδός του ΟΦΗ, ποτέ δε θα βγω να πω - δημόσια τουλάχιστον - τι παικταράς είναι ο τάδε ή τι περιμένω στο μέλλον από τον δείνα. Και γιατί δε θα ήθελα να πάρουν τα μυαλά του αέρα του παιδιού - ούτε των γονιών του - ενώ έχει τόση δουλειά μπροστά του, αλλά ούτε να αλιεύσουν την πληροφορία ατζέντηδες και άλλες ομάδες από εσωτερικό και εξωτερικό και να τον αρπάξουν. Γνωρίζω ότι στη σημερινή εποχή αυτό που λέω είναι ανούσιο, με τις πλατφόρμες και τα βιντεάκια και ότι τα καλά ταλεντάκια είναι γνωστά ήδη σε όλους, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα ήθελα αυτό να συμβεί εξ αιτίας μου. 

Αυτό που θέλω εγώ, πάνω από όλα, είναι να δω αυτούς τους παίκτες να φοράνε την ασπρόμαυρη φανέλα και να παίζουν στο Γεντί Κουλέ ως παίκτες του ΟΦΗ και να αποθεώνονται από τον κόσμο, ως δικά του παιδιά. Όταν μπήκε ο Αποστολάκης στο ΟΦΗ - ΠΑΟ και αποθεώθηκε από τους θεατές σε κάθε επαφή του με την μπάλα, είχα συγκινηθεί. Όπως θα συγκινηθώ και όταν με το καλό ο Θεοδοσουλάκης πετύχει το πρώτο του τέρμα στο γήπεδο του ΟΦΗ και θα φωνάξει ο κόσμος το πιο δυνατό "ΓΚΟΛ" των τελευταίων ετών. 

Κάποια στιγμή στα 90ς, το Γεντί Κουλέ σχεδόν άδειασε στα μη εμπορικά ματς (ντέρμπι, Ευρώπη), σε σχέση με την ασφυχτική προσέλευση των 80ς, για διάφορους λόγους, όπως η μετακίνηση του Νιόπλια στον ΠΑΟ, ο κορεσμός της προηγούμενης γενιάς Ομιλιτών και η επέλαση της ιδιωτικής τηλεόρασης (που μείωσε κατακόρυφα την προσέλευση σε όλα τα γήπεδα στην Ελλάδα).

Το Γεντί Κουλέ ξαναπήρε ζωή, όταν ο Ευγένιος Γκέραρντ έβαλε μέσα Μανώλη Δερμιτζάκη, Κώστα Σταυρακάκη, Κώστα Κιάσσο, Νίκο Κουνενάκη κτλ. Τότε άρχισε ξανά ο κόσμος να έρχεται στο γήπεδο, για να δει από κοντά τα νέα ταλέντα του ΟΦΗ, που πρόσφεραν θέαμα, ακόμα και σε μεταβατικές σεζόν χωρίς επιτυχίες. Το ίδιο περιμένω ότι θα συμβεί τα επόμενα χρόνια, όταν ο ΟΦΗ θα αρχίσει να παρατάσσεται στη βασική του ενδεκάδα, με παιδιά που παίζουν σήμερα στις ομάδες Κ της ΠΑΕ. Ο κόσμος θα έρθει να δει και να χειροκροτήσει ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ.