Με αφορμή τη συνέντευξη του Ηλία Πουρσανίδη, θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις, αλλά θα ξεκινήσω με ένα disclaimer, επειδή θα ακολουθήσει καλοπροαίρετη κριτική. Όσο για την συνέντευξη καθαυτή, απόλαυση ο Σκουντής, με τον Πουρσανίδη να αποτελεί υψηλού επιπέδου συνομιλητή.

Τον Ηλία Πουρσανίδη τον εκτιμώ πάρα πολύ και θεωρώ ότι η συμβολή του στην μετάβαση του ΟΦΗ σε ένα υγιές καθεστώς, είναι κομβική. Δεν είναι νομίζω τυχαίο, ότι ο Μπούσης αποφάσισε να τον κρατήσει στην ομάδα, μετά την αποχώρηση των Σαμαράδων. Από τον Πουρσανίδη θα ξεχωρίσω το ηθικό στοιχείο, το οποίο διαθέτει σε πολύ υψηλό επίπεδο, την «καθαρή» αγάπη του για τον ΟΦΗ, τα υψηλά ιδανικά του και την κοσμοθεωρία του, σε σχέση με την ζωή και το ποδόσφαιρο.

Οι εικόνες δε από την γιορτή για τον Ευγένιο Γκέραρντ, έχουν μείνει χαραγμένες σε όλους μας, όπως και η εικόνα του Πουρσανίδη να τρέχει να σηκώσει από το γρασίδι τους παίκτες, στις καθυστερήσεις του ματς και μετά το 2-2 του Πλατανιά, την ώρα που ο «υδραυλικός» Χάιμε και οι υπόλοιποι στον πάγκο του ΟΦΗ είχανε καταρρεύσει. Προσωπικά ως οπαδό του ΟΦΗ, με τιμάει να υπάρχει στη διοίκηση του ΟΦΗ ένας άνθρωπος με το ήθος του Ηλία Πουρσανίδη και ακόμα περισσότερο με τιμάει το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος που πήρε 6 πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό και έπαιξε άλλα 6 χρόνια στον Ηρακλή, επιλέγει να έχει στην καρδιά του τον ΟΦΗ και να μιλάει με αυτόν τον τρόπο για την ομάδα μας. Να μιλάει για το «μεγαλείο» του ΟΦΗ όπως λέει χαρακτηριστικά, που θέλει ο κόσμος να το «νοιώσει», μέσα από το Black Flame Rising.

Και να πάμε τώρα στο αλλά... Νομίζω ότι το προφίλ του Ηλία δε συνάδει καθολικά με την δική μου αντίληψη για το DNA του ΟΦΗ, για την οποία έχω αναφερθεί εκτεταμένα σε προηγούμενο άρθρο. Αυτό που ίσως του λείπει είναι αυτή η τρέλα, που ο Ηλίας δεν είχε ποτέ στην καριέρα του, αφού πάντα ήταν ένας εγκεφαλικός παίκτης μέσα στο γήπεδο και ανάλογη εικόνα παρουσιάζει και στην καριέρα του σαν στέλεχος. Μοιράζεται το συναίσθημά μας, δε μοιράζεται ίσως το πάθος και την τρέλα μας κι αυτό είμαι σίγουρος από συζητήσεις με φίλους, ότι ενοχλεί κάποιους. Μπορεί πάλι αυτό να είναι ιδανικό για ένα στέλεχος, δεν παύει όμως να δημιουργεί ένα χάσμα ανάμεσα στη διοίκηση και τον κόσμο της.

Επίσης μεγάλη διαφορά στη δική μου αντίληψη για τον ΟΦΗ, σε σχέση με αυτήν του Ηλία, είναι ότι εγώ θεωρώ ότι ο ΟΦΗ είναι ο κόσμος του, όχι η διοίκηση, οι παίκτες και τα στελέχη του. Βάζοντας στο κέντρο τον κόσμο, δεν με ικανοποιεί ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η διοίκηση του ΟΦΗ τον κόσμο, επιχειρώντας να τον έχει κοντά της ωφελιμιστικά, αυτό που αναφέρουν σαν «trust the process», σε σχέση με αυτό που εγώ θεωρώ ιδανικό, με βάση το DNA του ΟΦΗ, το «be the process».

Ο κόσμος του ΟΦΗ σήκωσε τον ΟΦΗ από την Γ΄ Εθνική. Ο κόσμος του ΟΦΗ πληρώνει εισιτήριο για να δει την άθλια - κατά γενική ομολογία - εικόνα της ομάδας στο μεγαλύτερο διάστημα από τα τελευταία 6 χρόνια. Ο κόσμος του ΟΦΗ μπαίνει στο καράβι και κάνει ένα σωρό έξοδα για να σταθεί κοντά στην ομάδα στα εκτός έδρας ματς. Δεν είδα ποτέ να σκίζονται για να φροντίσουν να έχουν τον κόσμο κοντά στην ομάδα. Λειτουργούν σαν τεχνοκρατική διοίκηση, παίρνοντας αποστάσεις από τον κόσμο και συχνά αντιμετωπίζοντας τον με σνομπισμό. Φροντίζουνε, σε στενή επαφή με τους υπευθύνους ασφαλείας, να είμαστε η μόνη ομάδα που ακόμα και στο γήπεδο μας, να δημιουργούνε απόσταση με τους οπαδούς μας, κάνοντας τον κόσμο να νοιώθει ότι βρίσκεται στην «άλλη πλευρά», σε σχέση με τη διοίκηση.

Λέει ο Ηλίας ένα πράγμα πολύ σωστό. Εμείς κάναμε το πλάνο μας και πήγαμε να διαλέξουμε ποιος θα είναι ο παράγοντας που θα υπηρετήσει αυτό το πλάνο. Και διάλεξαν όπως μας λέει τον Μπούση, γιατί πληρούσε το ηθικό υπόβαθρο που είχαν θέσει, για να θεμελιώσουν το project του ΟΦΗ. Κι εκεί είναι το μόνο σημείο που βλέπουμε τον ΟΦΗ να είναι πάνω από τον Μπούση. Σε ολη την υπόλοιπη αναφορά, ακούμε για τη μεγάλη συμβολή του Μπουση, τη μεγάλη του καρδιά, το πόσο τον πληγώνουνε οι κακοί οπαδοί τον πρόεδρο που εξασφαλίζει την επιβίωση του ΟΦΗ (έχω εκφράσει ξεκάθαρα την απέχθειά μου, προς όλους αυτούς που απευθύνονται με χυδαιότητα στον Μπούση) και το πως αν φύγει ο Μπούσης, ο ΟΦΗ θα διαλύσει.

Δηλαδή θεωρεί ο Πουρσανίδης ότι δηλώσεις σαν αυτή, τιμάνε την δουλειά τους στον ΟΦΗ; Δεν το καταλαβαίνουμε ότι με τέτοιες δηλώσεις απλά πιστοποιούνε την ΑΠΟΤΥΧΙΑ τους σαν διοίκηση; Αν είχαν πετύχει, ο ΟΦΗ θα μπορούσε να λειτουργεί το ίδιο εύρυθμα, ακόμα κι αν αύριο έφευγε ο Μπούσης, και ίσως να μη χρειαζόμασταν όλα αυτά τα παρακαλετά, που προκαλούν απέχθεια και δε συνάδουν με την ψυχοσύνθεση του οπαδού του ΟΦΗ. Ο Κρητικός δεν παρακαλεί Ηλία, ο Κρητικός απαιτεί να τον σέβεσαι και να μην καταπατάς την περηφάνειά του, και σου τα δίνει πραγματικά όλα. Όχι όσα έχει, κι αυτά που δεν έχει.

Οπότε μην τα λέτε αυτά, και καλό θα είναι να σταματήσετε και να τα πιστεύετε για να ξεκολλήσει ο ΟΦΗ από τον πάτο. Και αν βγαίνει ο Μπούσης και μας σβήνει από το Instagram τα στόρια, είναι μία ένδειξη ότι έχετε ΑΠΟΤΥΧΕΙ. Γιατί ο ευαίσθητος αυτός άνθρωπος, όπως τον αναφέρετε, θα έπρεπε μέχρι τώρα να είχε κατανοήσει και να είχε αγαπήσει την επένδυσή του, να αξιοποιήσει τα καλά της και να προσπαθήσει να αλλάξει τις παραφωνίες που υπάρχουνε ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ.

Δε νομίζω ότι κάποιοι άνθρωποι που είναι κοντά στα δρώμενα του ΟΦΗ, σαν τον φίλο του προέδρου τον Παπαϊωάννου, μπορούνε ποτέ να μπούνε στη ψυχοσύνθεση του ΟΦΗ. Ούτε νομίζω ότι καριερίστες σαν τον Λυσάνδρου μπορούνε να το κάνουν. Οπότε πλέον κύριε Πουρσανίδη και μετά και την αποχώρηση των Σαμαράδων, που αποτελούσαν κι αυτοί συνδετικό κρίκο της διοίκησης με την ιστορία του ΟΦΗ, η ευθύνη σου είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ. Γιατί αν υπάρχει μια ελπίδα να καταλάβει ο Μπούσης και ο περίγυρος τί σημαίνει ΟΦΗ, αυτή εναπόκειται σε ΕΣΕΝΑ.

Σε εσένα εναπόκειται επίσης, να δούμε νέους Πουρσανίδηδες στον ΟΦΗ. Παιδιά που θα μείνουνε στην ομάδα για χρόνια και θα επιθυμούν να ζήσουνε χαρές στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ, και όχι να τον βλέπουνε σαν σκαλοπάτι για μια γρήγορη μετάβαση. Θέλουμε στον ΟΦΗ να δούμε παιδιά με τη νοοτροπία του Γιαννη Αντετοκούμπο, που πήγε στο Μιλγουόκι, σε μια ομάδα χωρις διακρίσεις και μεγάλο μπάτζετ και σε μια πόλη μακριά από τα κέντρα των ΗΠΑ, και ανέβασε όλο τον οργανισμό, αλλά και την πόλη ολόκληρη μέσα από τον οργανισμό του Μιλγουόκι, βάζοντας πάνω από όλα το συναίσθημα και την ευθύνη του προς την τοπική κοινωνία, την ώρα που μπορούσε να πάει οπουδήποτε.

Να είμαστε ξεκάθαροι. Η επιτυχία της προσπάθειας που ξεκινήσατε με τον Γιάννη και τον Γιώργο Σαμαρά και τώρα συνεχίζεις μόνος σου, δεν έγκειται στο να προστατέψουμε τον Μπούση για να μη φύγει. Η επιτυχία της προσπάθειάς σας θα έρθει, όταν ο Μπούσης και ο κάθε Μπούσης, θα έχει περισσότερη ανάγκη τον ΟΦΗ, απ’ ό,τι ο ΟΦΗ τον Μπούση.