Μετά το προχθεσινό δεν έχω καμία όρεξη για «κλάψα» και καταλογισμό ευθυνών.

Έχω αγανακτήσει και εξήγηση δεν βρίσκω.

Το πρώτο που θέλω να γράψω πως πλέον στον Ο.Φ.Η. υπάρχει διοίκηση ΚΑΝΟΝΙΚΗ και μάλιστα από ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο.

Οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας έχουν μάθει να αγαπούν το ψέμα. Πούλα τους σάλια και θα σε λατρέψουν. Άσκησε κριτική ή πες λόγια που δεν «γαργαλούν» τα αυτιά τους και θα σε μισήσουν. Σήμερα λέω να γράψω τρεις απόψεις για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Βρισκόμαστε στα μισά του πρώτου γύρου, πολύ νωρίς για οποιαδήποτε εκτίμηση, ειδικά από την στιγμή που μεσολαβεί η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου, η οποία δεδομένα είναι ικανή να ανατρέψει τις μέχρι στιγμής ισορροπίες.

Ακολουθεί σύντομο μήνυμα.

Το περσινό θαύμα του Ο.Φ.Η. στηρίχτηκε σε ένα γκρουπ λίγων παικτών, που με ηγέτη και εμπνευστή τον προπονητή τους, πορώθηκαν από τις απίστευτα δύσκολα συνθήκες, έγιναν μια γροθιά και πέτυχαν το απίστευτο (ή μήπως το πίστευε κανείς αρχές Ιανουαρίου όταν είχαμε μείνει με 13 παίκτες;)!

Εξακολουθώ να έχω απεριόριστο σεβασμό, εκτίμηση και εμπιστοσύνη στον Νίκο Παπαδόπουλο.

Το να είσαι «λίγος» παικτικά το καταλαβαίνω. Είσαι παίκτης Β’ Εθνικής, το δέχομαι, το γνωρίζεις και ο ίδιος.

Δύσκολα τα πράγματα. Η ομάδα μας έχει πολλά προβλήματα, είναι ξεκάθαρο.