Ο Ο.Φ.Η. έχει ένδοξη ιστορία, δεν είναι ούτε Πλατανιάς, ούτε Παναιτωλικός, ούτε Λαμία. Ο Ο.Φ.Η. έχει τεράστιο λαό, δεν είναι ούτε Εργοτέλης, ούτε Λεβαδειακός, ούτε Απόλλων Σμύρνης. Ο Ο.Φ.Η., λοιπόν, έχει απαιτήσεις και πίεση! Εκεί θέλω να καταλήξω…
Διάβασα πολλά αυτές τις μέρες, ορισμένα άδικα. Τον Παπαδόπουλο τον σέβομαι απεριόριστα, τον αγαπώ (σαν Ομιλίτης, μη μου κολλήσουν οι υπάλληλοι και άλλη ταμπέλα – ικανούς τους έχω…) και είμαι πρώτος που θα βάλω μπέτη να τον στηρίξω όταν χρειαστεί. Είμαι όμως και ο πρώτος που θα του ασκήσει κριτική όταν χρειαστεί! ΚΑΛΟΠΙΣΤΗ κριτική. Αν θέλετε σάλια, δημόσιες σχέσεις και λιβάνισμα, βρίσκεστε στο λάθος site.
Από την αρχή, λοιπόν, του καλοκαιριού έχουν γίνει κάποια λάθη. Και στο σχεδιασμό της ομάδας και στη διαχείριση του ρόστερ. Ο Νίκος είναι πανέξυπνος άνθρωπος, ικανότατος προπονητής και γνωρίζω πως ήδη είναι σε διαδικασία να τα διορθώσει. Δε θα επεκταθώ, καθώς τώρα είναι ώρα για συσπείρωση σε όλα τα επίπεδα. Ακολουθεί πρόγραμμα – βουνό και πρέπει η ομάδα να μας νιώθει δίπλα της.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΗΤΤΑ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ!
Από εκεί και πέρα, διαβάζω πολλές προτροπές προς τον Ηλία Πουρσανίδη να αλλάξει τα πάντα στην ομάδα. Αυτή είναι και δική μου γνώμη. Στον Ο.Φ.Η. δεν πρέπει να μείνει πέτρα στην πέτρα… Υπάρχουν πολλά παράσιτα (κυριολεκτώ) που τριγυρίζουν την ομάδα και πρέπει να πάνε σπίτια τους. Ανοργανωσιά σε όλα τα επίπεδα, έλλειψη επαγγελματισμού/προγραμματισμού, αμορφωσιά και ανοησία. Νοοτροπία ομάδας τοπικού.
Αυτά όμως ΔΕΝ θα γίνουν από τη μια μέρα στην άλλη. Για να επανέλθει η κανονικότητα στον Ο.Φ.Η. ή ακόμα καλύτερα για να ξαναγίνουμε Ο.Φ.Η. πρέπει να κυλήσει μπόλικο νερό στ’ αυλάκι. Θα χρειαστούμε ΥΠΟΜΟΝΗ μάγκες… Καταλαβαίνω πως υπάρχει απίστευτη «δίψα» να ξαναδούμε τον Ο.Φ.Η. μας ψηλά, όμως μην ξεχνάτε: εμείς δεν είμαστε Ο.Φ.Η. ούτε για τις μεταγραφές αεροδρομίου, ούτε για τα φράγκα, ούτε για τα τρόπαια – είμαστε Ο.Φ.Η. γιατί είμαστε ρομαντικοί, υπερήφανοι, Κρήτες.
Στα πρόσωπα του Ηλία, του Γιάννη, του Γιώργου βλέπουμε τους δικούς μας ανθρώπους που θα επαναφέρουν στον Ο.Φ.Η. μας τις ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ του: ήθος, αξιοπρέπεια, οργάνωση, όραμα. Την οικογένεια Μπούση δεν την αντιμετωπίζουμε σαν ένα πορτοφόλι, αλλά σαν τους δικούς μας ανθρώπους που θα στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Και πρέπει να τους κάνουμε να το νιώσουν και οι ίδιοι. Ήθος, αξιοπρέπεια, οργάνωση και όραμα! Αυτά ζητάμε…
Ας τους αφήσουμε, λοιπόν, να πράξουν αυτό που θεωρούν σωστό. Χωρίς πίεση και άγχος. Και χωρίς υποδείξεις. Ο Ηλίας γνωρίζει τα πάντα γύρω από την ομάδα και δεν έχει ανάγκη από κανένα Μακρατζάκη (ή οποιονδήποτε άλλο) να του πουν τι θα κάνει και τι όχι. Τον καλώ, λοιπόν, να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του και τη δική μου γνώμη και όσα διαβάζει ή ακούει δεξιά και αριστερά και να συνεχίσει πάνω στο πλάνο που έχει σχεδιάσει μαζί με τον Γιάννη και τον Γιώργο.
Ήθος, αξιοπρέπεια, οργάνωση, όραμα! Για εμάς θα ισοδυναμούν με 10 κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ και 5 μεταγραφές Κριστιάνο Ρονάλντο. Ε, αν τώρα μας βοηθήσετε να αποκτήσουμε και κάνα γηπεδάκι, να παρακολουθούμε σαν άνθρωποι κανονικοί ποδόσφαιρο, θα μιλάμε για την απόλυτη ευτυχία…
