Επομένως, εμείς εδώ γράφουμε απλά κάποιες απόψεις στα πλαίσια της δημοκρατίας και της ελευθερίας λόγου. Το τονίζω, διότι έτοιμοι είμαστε πάλι να βγάλουμε τα… ομιλόμετρα.

Τον Παπαδόπουλο τον έχω στηρίξει μέσα από τα κείμενά μου (προφανώς δεν το είχε ανάγκη) σε τέτοιο βαθμό που κατηγορήθηκα για αυτό. Και εννοείται τον αγαπάμε και δεν ξεχνάμε και προφανώς τον πιστεύουμε προπονητικά και θέλουμε να είναι εκείνος που θα «χτίσει» το νέο Ο.Φ.Η.!

Από εκεί και πέρα όμως, δε γίνεται να μην υπάρχει κριτική, ούτε να κάνουμε πως δε βλέπουμε κάποια πραγματάκια που κάνουν «μπαμ». Στο κείμενο αυτό θέλω να καταγράψω ορισμένες «ανορθογραφίες» που έχω παρατηρήσει στην ομάδα και οι οποίες έχουν άμεση σχέση με τη δουλειά του προπονητή.

* Κακή φυσική κατάσταση: Μπορεί οι εξετάσεις τον παικτών και τα εργομετρικά να δείχνουν πως δεν υπάρχει θέμα, όμως στον αγωνιστικό χώρο βλέπω πρόβλημα. Πάντα δεύτεροι στη μπάλα, καθόλου τρεξίματα όσο πλησιάζουμε στη λήξη των αναμετρήσεων, παίκτες που εμφανώς σέρνονται στα τελευταία λεπτά (μη γράψω ονόματα).

* Κακή ψυχολογική κατάσταση: Δε γίνεται να μπαίνουμε σαν «κότες» στο γήπεδο. Είμαστε Ο.Φ.Η., δε δέχομαι ο Λεβαδειακός των 50 φιλάθλων και ο Απόλλων των 5 ultras να έχουν περισσότερο πάθος και να βλέπεις να κυνηγούν κάθε φάση με μανία. Δεν κερδίσαμε ΜΙΑ ΓΑΜ - ΜΠΙΠ προσωπική μονομαχία σε δύο παιχνίδια. Προφανέστατα, εδώ είναι ευθύνη και των παικτών που ώρες – ώρες έμοιαζαν με κοπέλες σε αντρικό ποδοσφαιρικό αγώνα.

* Κάκιστη μεταφορά παιχνιδιού από άμυνα σε επίθεση και το αντίστροφο. Ειδικά το αμυντικό τρανζίσιον για να κοπανάς το κεφάλι στον τοίχο, με παίκτες να μην ξέρουν την θέση τους στον αγωνιστικό χώρο. Λανθασμένες αποστάσεις γραμμών, λανθασμένες μετατοπίσεις σε σχέση με τη θέση της μπάλας.

* Προβλέψιμη επιθετική ανάπτυξη: Ανύπαρκτη για να ακριβολογούμε. Γιόμα στη γιόμα ή άντε να κάνουμε καμιά ατομική προσπάθεια να περάσουμε 5-6 αντιπάλους ή άντε να βαρέσουμε κάνα τούβλο από το σπίτι μας, μπας και… Επιθετικοί αυτοματισμοί μηδέν. Πλάνο ανύπαρκτο.

* Συνεχείς αλλαγές προσώπων και σχημάτων: Μετά από 3 μήνες έπρεπε έστω να υπάρχει ένας στοιχειώδης κορμός ομάδας. Δεν υπάρχει τίποτα. Στο ένα Αργυρόπουλος/Κοροβέσης μπακ, στο άλλο Μπολάκης/Κοιλιάρας, τη μια στόπερ ο Παπάζογλου, την άλλη 6άρι, τη μια εδώ ο Κυριακίδης, την άλλη αλλού. Υπάρχουν απουσίες, αλλά τόσες μαζεμένες αλλαγές από παιχνίδι σε παιχνίδι είναι ξεκάθαρα λανθασμένη τακτική.

* Εμμονές σε πρόσωπα: Θέλει ανάλυση; Είναι τόσο καλός ο Πλατέλλας που αξίζει να παίζει πάντα; Έχει δείξει κάτι ο Αραβίδης και δεν πήρα είδηση; Μιλάω για θέσεις που μπορούσαμε να αναζητήσουμε λύσεις, δεν γράφω κάτι για Νάστο ή Παπάζογλου ή Κοροβέση ή Κυριακίδη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Μην κουράζω. Όσο κακούς παίκτες και αν έχουμε, δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει ΕΛΑΧΙΣΤΗ, έστω, βελτίωση 3 μήνες τώρα. Δε γίνεται να μην μπορούμε να αλλάξουμε δεύτερη πάσα. Και πες πως έχεις τραγικό ρόστερ, εσύ τι κάνεις να το «σουλουπώσεις» μέχρι τον Ιανουάριο; Τουλάχιστον φυσική κατάσταση, πάθος και τρεξίματα! Και τακτική και πλάνο στον αγωνιστικό χώρο! Τα βλέπετε εσείς αυτά;

Μιλάμε ξεκάθαρα, λοιπόν, για τη χειρότερη ομάδα που παρουσίασε ο Ο.Φ.Η. ιστορικά σε επίπεδο Α’ Εθνικής και για μια ομάδα που πονάνε τα μάτια μας να βλέπουμε. Μια ομάδα που κόντρα σε Απόλλωνα (εντός) και Λεβαδειακό πήρε ΕΝΑ βαθμό. Μια ομάδα που κόντρα σε ΑΕΛ, Απόλλωνα (εντός), Λεβαδειακό πέτυχε ΕΝΑ γκολ με πέναλτι.

Προσωπικά, μόνο στον εγωισμό ΠΑΠ / παικτών του περσινού ρόστερ και στη μεταγραφική ενίσχυση ελπίζω.