Ωραίο γήπεδο έχουν στη Νέα Σμύρνη, ποδοσφαιρικό, με εξαιρετικό αγωνιστικό χώρο και θερμή ατμόσφαιρα όταν έχει κόσμο. Και την Κυριακή είχε! Ίσως ήταν η πρεμιέρα του νέου Πανιωνίου (των πολλών αλλαγών) μπροστά στο κοινό του, σίγουρα όμως ήταν και το όνομα του Ο.Φ.Η. που «τράβηξε» τον κόσμο. Άλλες αναμνήσεις ξυπνούν στο άκουσμα του «Πανιώνιος – Ο.Φ.Η.» και άλλες στο «Πανιώνιος – Λαμία» για παράδειγμα…
Δυνατοί και οι οργανωμένοι του Πανιωνίου, οι Πάνθηρες. Με υψηλή συσπείρωση, δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο το τραγούδι (είχε και μπινελίκι για τον Ο.Φ.Η., όμως μεγάλη ομάδα είμαστε και απόλυτα λογικό να θέλουν να μας πικάρουν). Στο υπόλοιπο γήπεδο μου έκανε εντύπωση πως είδα πολλές οικογένειες, πολλές γυναίκες, πολλούς ηλικιωμένους – όλοι ποδοσφαιράνθρωποι με παθολογική αγάπη στον Πανιώνιο (και μόνο). Έχουμε κοινά μαζί τους, κρίμα που δεν υπάρχουν καλές σχέσεις οπαδικά.
Στο καθαρά αγωνιστικό, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Ανιγκό – Παπαδόπουλος σημειώσατε 2 και μάλιστα ξεκούραστο. Κρίμα που η ομάδα «σπατάλησε» πολλές ευκαιρίες (Κουτσιανικούλης να κάνει το 1-3 και να τελειώσει το παιχνίδι, αλλά και στο Β’ ημίχρονο 2-3 κλασσικές ευκαιρίες για το 2-3) και στο τέλος παραλίγο να το πληρώσει στην τεράστια ευκαιρία του Μπανανά…
Με 3-4-3 ο Ανιγκό και 3 στόπερ που κυριολεκτικά «κουτούλαγαν» μεταξύ τους και έκανε «μπαμ» από το πρώτο 20λεπτο κιόλας (πριν καν σκοράρουμε). Στο 3-4-3 με τρεις στόπερ, υποχρεωτικά οι δύο πλάγιοι μπακ (Κούρντι – Κόσιτς) αγωνίζονται πιο ψηλά (φουλ μπακ) και οι δύο ακριανοί στόπερ (δεξιός και αριστερός από την 3άδα) συγκλίνουν και καλύπτουν την πλευρά. Έλα όμως που Ντομίνγκες και Σταυρόπουλος (δεξιά – αριστερά στα στόπερ αντίστοιχα) είναι βαριά κορμιά και εμφανώς είχαν πολλά θέματα συνεννόησης με τον Μπανανά (μην ξεχνάμε πως ενσωματώθηκε τελευταία στιγμή).
«Γάτα» ο Νίκος Παπαδόπουλος, είχε διαβάσει ολόσωστα το παιχνίδι, πέταξε μέσα τους «κοντορεβιθούληδες» Πλατέλλα – Κουτσιανικούλη με εντολή να ξεκινούν από την γραμμή (για να τραβούν τα στόπερ εκτός περιοχής), να συγκλίνουν με ταχύτητα και να «τρυπάνε» το κέντρο άμυνας με συνεργασίες με Βουό και Νέιρα. Λειτούργησε στο 100% και ξαναλέω δεν πρέπει να πανηγυρίζουμε για τον βαθμό, αλλά να δούμε γιατί χάσαμε τους δύο…
Τους χάσαμε, λοιπόν, διότι η αμυντική μας λειτουργία, προς μεγάλη μου έκπληξη (πέρυσι ήταν το δυνατό μας σημείο) ήταν για τα… μπάζα. Τραγική. Κάκιστη εμφάνιση από τους δύο αμυντικούς μέσους (ακατανόητα αγχωμένος και νευρικός ο Μεγιάδο, υπερβολικά αργός στις αντιδράσεις του και συνολικά εκτός κλίματος ο Παπαστεριανός), με προβλήματα οι δύο μπακ (ειδικά ο Κοροβέσης) και ξεκάθαρα ανέτοιμος και επηρεασμένος από το πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετώπισε ο Κομεσίδης.
Η άμυνα δεν με προβληματίζει πάντως, ο Παπαδόπουλος είναι δουλευταράς και θα διορθώσει τις ανορθογραφίες της πρεμιέρας. Περισσότερο κρατάω την εξαιρετική επιθετική λειτουργία και τη νοοτροπία μεγάλης ομάδας του Ο.Φ.Η., που αν και βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ, έβγαλε εγωισμό και μαγκιά.
Κορυφαίος του γηπέδου για εμένα ο Πλατέλλας, καθώς έκανε ΤΡΟΜΕΡΗ δουλειά χωρίς τη μπάλα, τρέχοντας ακατάπαυστα και κάνοντας άνω – κάτω όλη την άμυνα του Πανιωνίου. Και όταν έπαιρνε τη μπάλα πάντως, πανικός τους έπιανε…
Ο Νέιρα είναι τρομερά ποιοτικός παίκτης, δίνει το απρόβλεπτο, το φαντεζί, αυτό που θέλει μια ομάδα για να ανεβάσει «στροφές» επιθετικά. Τώρα αν ήταν και λίγο πιο γρήγορος ή αν μάρκαρε, δεν θα έπαιζε στον Ο.Φ.Η…
Αγαπώ τον Βουό! Είχε πολύ άχαρο ρόλο αν και φορ, να πρέπει να δίνει μάχες, να κερδίζει πρώτες κεφαλιές, να παίζει με την πλάτη, να κρατά μπάλα και να την «σπάει» στην 3άδα πίσω του. Ανταποκρίθηκε απόλυτα!
Για τον Στρέζαρο ότι και να πούμε είναι λίγο – αυτός είναι ο κορυφαίος παίκτης μας.
ΥΓ. Να σου ζήσει η κόρη Γιάνναρε! Ψυχάρα και στυλοβάτης της άμυνας και φέτος…
