Ο ΟΦΗ είναι πλέον μια ακριβή ομάδα. Όταν σκεφτόμουν να πάω Ολλανδία και υπολόγιζα τα έξοδα μετάβασης, διαμονής, κτλ, που θα έπρεπε να πληρώσω (μιας και δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει ενάμιση χρόνο τώρα, αλλά δεν έχουμε χορηγούς, ούτε κάποιο ισχυρό δημοσιογραφικό όμιλο πίσω μας), συνειδητοποίησα ότι το κόστος της προετοιμασίας του ΟΦΗ, για αυτές τις 20 ημέρες στην Ολλανδία, είναι τεράστιο. Ενδεχομένως να ισούται με δύο καλά συμβόλαια παικτών.
Αποφάσισε η ομάδα να επενδύσει στην προετοιμασία της, όπως και επενδύει όπου πιστεύει ότι θα έχει οφέλη. Έτσι λοιπόν, έδωσε ένα ποσό στην Τσακαρίτα για να ανανεώσει τον Μεγιάδο (οι Αργεντίνοι έγραψαν για 50 χιλιάρικα), έδωσε περίπου 300 χιλιάρικα στην Κουρίκο Ουνίδο για τον Φερέιρα, όπως έδωσε και ένα σεβαστό ποσό για τον Σακόρ το Γενάρη. Ίσως δώσει κάποια ποσά και για άλλους φερέλπιδες ποδοσφαιριστές αυτό το καλοκαίρι, χωρίς να υπολογίζω τις προκαταβολές αυτών που ήδη ήρθαν.
Ακόμα ζήτησε τη στατική μελέτη στο Γεντί Κουλέ και θα προχωρήσει σε απαραίτητα έργα, μπας και γίνει πιο ανθρώπινη η κατάσταση στο ιστορικό γήπεδο του ΟΦΗ και όλα αυτά κοστίζουν αρκετά χρήματα. Τα παραπάνω που αναφέρω είναι απλά έξοδα της πρώτης ομάδας, δεν αναφέρομαι καν στους μισθούς των στελεχών, αυτό είναι θέμα της εταιρίας, ούτε στα έξοδα των τμημάτων υποδομής, εγώ απλά επικεντρώνομαι στο μπάτζετ για τη λειτουργία της πρώτης ομάδας, ώστε να μπορέσει να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα της Super League 1.
Είμαι σίγουρος ότι ο Σύλλογος ποτέ δε θα ανακοινώσει πόσα χρήματα έδωσε αυτό το καλοκαίρι, η ΠΑΕ έχει ένα σεμνό προφίλ και θα το διατηρήσει. Αλλά δε θα μου κάνει εντύπωση να μάθουμε ότι το φετινό μπάτζετ έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με πέρσι, αν υπολογίσουμε όλα τα παραπάνω, μαζί με τα ετήσια συμβόλαια των παικτών.
Καταλήγουμε λοιπόν στην πρώτη πρόταση του κειμένου: Ο ΟΦΗ είναι πλέον μια ακριβή ομάδα. Και αυτό φάνηκε και στις τιμές των διαρκείας. Κάθε χρόνο έπαιρνα 2-3 διαρκείας, καθώς ήταν πολύ φθηνά, οπότε και έδινα σε φίλους και βοηθούσα την ομάδα που είχε ανάγκη. Τώρα πια η ομάδα δεν έχει ανάγκη από άμεση ρευστότητα, αλλά προφανώς από 240 – 270 που θα έδινα για 3 διαρκείας στη Θύρα 4 τώρα θα πρέπει να δώσω 510 (διαρκείας + κάρτες φιλάθλου). Η αύξηση είναι προφανώς απότομη και μεγάλη, κυρίως επειδή η παλιά τιμή ήταν αστεία. Είναι λογικό ότι αυξήθηκε; Εννοείται πως ναι και όταν σκέφτομαι ό,τι έγραψα στις πιο πάνω παραγράφους, το δικό μου 100άρικο μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό, για μια ομάδα που δίνει πάνω από 100.000 – 150.000 ευρώ μόνο για να κάνει προετοιμασία.
Φτάνουμε όμως και στο μεγάλο «αλλά»… Ο ΟΦΗ έγινε case study των ΜΜΕ τα τελευταία 10 χρόνια. Ο Σύλλογος κατρακυλούσε στις κατηγορίες και ο κόσμος του αυξανόταν. Η ομάδα που κάποιες χρονιές μάζευε 1000-2000 θεατές, όντας σε θέσεις Ευρώπης στη δεκαετία του 90, έκανε sold out σε ματς Β και Γ Εθνικής. Πρώτη φάση Κυπέλλου ΕΠΣΗ με 2000 κόσμο, δε θα ξαναδεί ποτέ κανείς. Τα πανελλαδικά σάιτ απορούσαν πως είναι δυνατόν να δυναμώνει οπαδικά μια ομάδα που ήταν επί συνεχόμενα χρόνια σε παρακμή. Και εν μέσω οικονομικής κρίσης, θυμίζουμε... Μ’αυτά και μ’αυτά, ο ΟΦΗ έγινε μια από τις πιο αγαπησιάρικες ομάδες στην Ελλάδα. Με ένα γήπεδο γεμάτο με γενιές που δε γνώρισαν ποτέ καμία χαρά. Μια ομάδα που το σώμα της ( το αγωνιστικό κομμάτι δηλαδή) είχε πεθάνει, αλλά η ψυχή της είχε μείνει ζωντανή.
Δε φοβάμαι ότι θα μείνει το γήπεδο άδειο λόγω των ακριβών εισιτηρίων. Η ομάδα θα προοδεύει και θα βελτιώνεται και όσο παίζει ωραία μπάλα και νικάει, τόσο θα τραβάει τον κόσμο κοντά της. Και με μόλις 5.800 διαθέσιμα εισιτήρια, εάν δεν εγκρίνουν οι αρμόδιες Αρχές αύξηση στο Γεντί Κουλέ μετά τα έργα, σε ένα νησί με τον πληθυσμό της Κρήτης, είναι αστείο να το συζητάμε καν. Θα βρεθούν θεατές που θα θέλουν να δουν καλή μπάλα, το πιστεύω. Σιγά σιγά θα κερδίσει και νέους υποστηρικτές, θα τραβήξει και νέο κόσμο, θα δημιουργήσει νέους φιλάθλους. Το θέμα είναι τι θα γίνει με τους παλιούς, αυτούς που ήταν πάντα εκεί.
Αν μείνει μακριά από το γήπεδο, λόγω των τιμών, κόσμος που στήριξε την ομάδα στα πέτρινα χρόνια και κράτησε ζωντανή την ψυχή του ΟΦΗ και πάλεψε όσο κανένας για να βρεθεί η διοικητική λύτρωση για το Σύλλογο, θα είναι άδικο. Η αύξηση των τιμών δεν είναι παράλογη, βάσει των αριθμών. Γιατί, για τρίτη φορά στο ίδιο κείμενο, ο ΟΦΗ είναι πλέον μια ακριβή ομάδα, δεν είναι πια η ομάδα που ξέραμε. Αλλά σε κάποια πράγματα στη ζωή το συναίσθημα υπερισχύει των αριθμών. Ο ΟΦΗ μπορεί να είναι μια Ανώνυμη Εταιρεία και στο τέλος της ημέρας, σε μια ΑΕ, οι αριθμοί λένε το συν ή το πλην. Όμως αν ήταν μόνο μια απρόσωπη εταιρεία, χωρίς το συναίσθημα και την ψυχή της τελευταίας δεκαετίας, ο ΟΦΗ σήμερα δε θα υπήρχε πια.
