Αν ο ΟΦΗ ολοκληρώσει το φετινό του “κατόρθωμα” και υποβιβαστεί τελικά, μάλλον θα περάσει στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου με αυτά που κάνει στους αγώνες του - και όχι για καλό λόγο.

Αν κάποιος στατιστικολόγος/μελετητής αφιερώσει χρόνο για να εξετάσει την πορεία του και τους αγώνες του έναν - έναν, ενδέχεται να καταλήξει σε συγκλονιστικά συμπεράσματα για τη φετινή παρανοϊκή χρονιά του ΟΦΗ.

Ενδεχομένως:

Θα είναι η ομάδα που δέχθηκε τις πιο πολλές ανατροπές.

Θα είναι η ομάδα που δεν κράτησε το προβάδισμα τις πιο πολλές φορές.

Θα είναι η ομάδα που πάντα έμπαινε δυνατά στο πρώτο 30λεπτο και μετά κατέρρεε.

Θα είναι η ομάδα που έτρωγε γκολ - κόντρα στη ροή του ματς - και διαλυόταν ψυχολογικά.

Θα είναι η ομάδα που δέχθηκε τα πιο πολλά γκολ σε στημένες φάσεις.

Θα είναι η ομάδα που έχασε τα πιο πολλά παιχνίδια μετά το 75ο λεπτό.

Θα είναι η ομάδα που έκανε τα πιο πολλά προσωπικά λάθη.

Θα είναι η ομάδα που σε ένα παράλληλο σύμπαν θα είχε άλλους 20 βαθμούς.

Θα είναι η ομάδα που ακόμα και στο Κύπελλο κατάφερε να χάσει 4 πέναλτι σε ένα ματς!

Θα είναι η ομάδα που ενώ έχαναν όλοι οι ανταγωνιστές της, δεν αξιοποιούσε ποτέ τα δώρα και έχασε ένα σωρό ευκαιρίες να τους ξεπεράσει.

Θα είναι η ομάδα με τα πιο πολλά “ΑΝ” σε κάθε παιχνίδι. “Αν το έβαζε τότε”, “αν δεν το έτρωγε εκεί” και άλλα τέτοια ανούσια και μπακαλίστικα.

Τώρα, με τα ματς που απομένουν, αν ο ΟΦΗ δεν τα καταφέρει να τα πάρει, στα παραπάνω θα προστεθεί και το ότι θα είναι η ομάδα που, στο τέλος του πρωταθλήματος, τους είχε όλους τους ανταγωνιστές στην έδρα της και δεν το εκμεταλλεύτηκε!

Αλήθεια, σκεπτόμενοι τα τελευταία 20-30-40 πρωταθλήματα, θυμάται κανείς άλλη τέτοια χρονιά; Με την ομάδα να αυτοκτονεί σε τόσα πολλά ματς;

Αν προσθέσουμε στην εξίσωση και τα διοικητικά δεδομένα, αυξάνεται η παράνοια που ζούμε φέτος.

Οι λέξεις βγαίνουν με μεγάλη δυσκολία σήμερα. Μακάρι αυτοί που πρέπει να έχουν περισσότερο κουράγιο από εμάς και να καταφέρουν να το γυρίσουν.

Ίσως το γεγονός ότι είναι ακόμα πολύ φρέσκοι στην ομάδα, να τους βοηθήσει να δουν τα πράγματα πιο καθαρά από εμάς, που σήμερα έχουμε λιγοψυχήσει.