Η περασμένη βδομάδα ήταν ονειρική. Η νέα διοίκηση έπιασε δουλειά και τα αποτελέσματα έγιναν αμέσως φανερά, ακόμη και στις λεπτομέρειες (π.χ. στα προσεγμένα βιντεάκια στο Youtube). H Συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, δε, μας αποκάλυψε ένα μόνο μέρος του τι πρόκειται να ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια.
Δε μας δόθηκε φυσικά το αναλυτικό πλάνο επί χάρτου, αλλά δόθηκαν οι κατευθυντήριες του νέου σχεδίου, τι δρόμο θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια η ΠΑΕ και η φιλοσοφία αυτού του δρόμου. Μίας πορείας καθαρής, μακριά από τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Επιπλέον, η Συνέντευξη Τύπου διεξήχθη εντός ενός κλίματος συγκίνησης, όπως πρόδωσαν τα πρόσωπα των Γιάννη Σαμαρά και Νίκου Παπαδόπουλου. Η συγκίνηση αυτή ήταν εξαγνιστική, ανακουφιστική, αφού όλα τα βάσανα και οι πίκρες του παρελθόντος εξαφανίστηκαν σε μία στιγμή και έπειτα από πολλά χρόνια ο ΟΦΗ είναι ανεξάρτητος, χωρίς εσωτερικά προβλήματα, ικανός να τραβήξει τη δική του πορεία.
Το τέλος της Συνέντευξης Τύπου με την ομαδική φωτογραφία προέδρου και παιχτών έδειξε το πώς πραγματικά οφείλει να είναι ο ΟΦΗ, μία ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που να βγάζει υγεία σε όλα τα επίπεδα. Με τα παραπάνω στοιχεία η αποτυχία στο παιχνίδι της Κυριακής ήταν αδύνατη, ακόμη και αν μέσα στο γήπεδο ο ΟΦΗ έχανε.
Έτσι, φτάσαμε στην Κυριακή. Το γήπεδο «έβραζε» και η ομάδα από το πρώτο λεπτό έδειξε τις διαθέσεις της. Τρέξιμο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, πίεση ψηλά στο γήπεδο, συγκέντρωση στην άμυνα και ψυχραιμία όταν η μπάλα έμπαινε με κίνδυνο στην περιοχή. Επιθετικά ο ΟΦΗ έκανε αυτό που έπρεπε. Τρέξιμο ξανά όταν υπήρχαν κενοί χώροι και εκμετάλλευση με τον καλύτερο τρόπο της καλύτερης ευκαιρίας που δόθηκε στην ομάδα με την καλοζυγισμένη σέντρα του Κοροβέση στο κεφάλι του Βουό. Το 1-0 ήταν απόλυτα δίκαιο, ο Ολυμπιακός παρά τις ευκαιρίες που έκανε (οφείλονταν κυρίως στην κούραση των ποδοσφαιριστών, ειδικά το τελευταίο 20λεπτο) δεν άξιζε κάτι παραπάνω, γιατί πολύ απλά ο ΟΦΗ το ήθελε περισσότερο και έκανε ό,τι ακριβώς χρειαζόταν για να πάρει αυτό που άξιζε. Η απογοήτευση των οπαδών του Ολυμπιακού προς τους ίδιους τους παίχτες, μαρτυρούσε ίσως το παραπάνω γεγονός.
Να τονίσουμε ότι η νίκη αυτή δεν έλυσε αυτομάτως όλα τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας, ούτε ο στόχος άλλαξε. Ο ΟΦΗ δεν έγινε η ομάδα που κυνηγάει Ευρωπαϊκή θέση, κύριος στόχος εξακολουθεί να είναι η σωτηρία. Η ομάδα έχει ακόμη προβλήματα, στα οποία καλείται να δουλεύει πάνω σε αυτά, μέρα με τη μέρα. Το αγωνιστικό τμήμα, άλλωστε, μπορεί να δουλεύει απρόσκοπτα πλέον, με τη διοίκηση να είναι ικανή να προσφέρει την όποια βοήθεια, χωρίς εξωτερικά προβλήματα να απειλούν συνεχώς να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.
Το πρόγραμμα από εδώ και πέρα είναι βατό, με παιχνίδια που ο ΟΦΗ μπορεί να κερδίσει, απέναντι σε αντίπαλους με κοινούς στόχους. Η συνέχεια πρέπει να δοθεί στην Λάρισα, ώστε το 3ποντο απέναντι στον Ολυμπιακό να αποκτήσει πραγματική σημασία. Η πρώτη νίκη και μάλιστα σε τέτοιο παιχνίδι, δίνει αυτόματα το πάνω χέρι της ψυχολογίας στον ΟΦΗ, δίχως αυτή να μπορεί μόνη της να κερδίσει το ματς, καθώς και η Λάρισα «καίγεται» για βαθμούς, έπειτα από την εντός έδρας ήττα απέναντι στη Λαμία. Η εξόρμηση είναι δύσκολη, αλλά το κλίμα - για πρώτη φορά μετά από καιρό - είναι το ιδανικό.
Τέλος, αναφορικά με το ματς της Κυριακής, ο ΟΦΗ δεν κέρδισε μόνον εντός γηπέδου, αλλά και εκτός αυτού. Η κίνηση της ΠΑΕ να χαιρετήσει προσωπικά την αποστολή του Ολυμπιακού με τον Ηλία Πουρσανίδη και τον Μανώλη Βογιατζάκη, αλλά και η δυσαρέσκεια του Μιχάλη Μπούση για τις παραπάνω μπάλες που έκαναν την εμφάνιση τους, τα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού, τηρούν, σε πρώτη φάση, την υπόσχεση που δόθηκε στη Συνέντευξη Τύπου με τη φράση «Δε μας νοιάζει τι γίνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα».
Οι άνθρωποι αυτοί που ήρθαν στον ΟΦΗ, δεν ήρθαν να διδάξουν ήθος, αλλά ήρθαν να δείξουν σε όλους τι είναι το ποδόσφαιρο. Πως είναι ένα άθλημα που σου δίνει ευκαιρία να δημιουργήσεις, μέσα από οργάνωση, να διασκεδάσεις, να γελάσεις (ή να κλάψεις) και να σεβαστείς τον εαυτό σου και τον αντίπαλο. Αυτό ήρθαν να δείξουν σε όλους οι άνθρωποι αυτοί.
Όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα πρέπει να παρακολουθεί ευλαβικά το νέο ΟΦΗ, γιατί αν πετύχει αυτό το project, θα κερδίσει και το πτωχευμένο ποδόσφαιρο στη χώρα μας.
Δε μας δόθηκε φυσικά το αναλυτικό πλάνο επί χάρτου, αλλά δόθηκαν οι κατευθυντήριες του νέου σχεδίου, τι δρόμο θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια η ΠΑΕ και η φιλοσοφία αυτού του δρόμου. Μίας πορείας καθαρής, μακριά από τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Επιπλέον, η Συνέντευξη Τύπου διεξήχθη εντός ενός κλίματος συγκίνησης, όπως πρόδωσαν τα πρόσωπα των Γιάννη Σαμαρά και Νίκου Παπαδόπουλου. Η συγκίνηση αυτή ήταν εξαγνιστική, ανακουφιστική, αφού όλα τα βάσανα και οι πίκρες του παρελθόντος εξαφανίστηκαν σε μία στιγμή και έπειτα από πολλά χρόνια ο ΟΦΗ είναι ανεξάρτητος, χωρίς εσωτερικά προβλήματα, ικανός να τραβήξει τη δική του πορεία.
Το τέλος της Συνέντευξης Τύπου με την ομαδική φωτογραφία προέδρου και παιχτών έδειξε το πώς πραγματικά οφείλει να είναι ο ΟΦΗ, μία ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που να βγάζει υγεία σε όλα τα επίπεδα. Με τα παραπάνω στοιχεία η αποτυχία στο παιχνίδι της Κυριακής ήταν αδύνατη, ακόμη και αν μέσα στο γήπεδο ο ΟΦΗ έχανε.
Έτσι, φτάσαμε στην Κυριακή. Το γήπεδο «έβραζε» και η ομάδα από το πρώτο λεπτό έδειξε τις διαθέσεις της. Τρέξιμο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, πίεση ψηλά στο γήπεδο, συγκέντρωση στην άμυνα και ψυχραιμία όταν η μπάλα έμπαινε με κίνδυνο στην περιοχή. Επιθετικά ο ΟΦΗ έκανε αυτό που έπρεπε. Τρέξιμο ξανά όταν υπήρχαν κενοί χώροι και εκμετάλλευση με τον καλύτερο τρόπο της καλύτερης ευκαιρίας που δόθηκε στην ομάδα με την καλοζυγισμένη σέντρα του Κοροβέση στο κεφάλι του Βουό. Το 1-0 ήταν απόλυτα δίκαιο, ο Ολυμπιακός παρά τις ευκαιρίες που έκανε (οφείλονταν κυρίως στην κούραση των ποδοσφαιριστών, ειδικά το τελευταίο 20λεπτο) δεν άξιζε κάτι παραπάνω, γιατί πολύ απλά ο ΟΦΗ το ήθελε περισσότερο και έκανε ό,τι ακριβώς χρειαζόταν για να πάρει αυτό που άξιζε. Η απογοήτευση των οπαδών του Ολυμπιακού προς τους ίδιους τους παίχτες, μαρτυρούσε ίσως το παραπάνω γεγονός.
Να τονίσουμε ότι η νίκη αυτή δεν έλυσε αυτομάτως όλα τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας, ούτε ο στόχος άλλαξε. Ο ΟΦΗ δεν έγινε η ομάδα που κυνηγάει Ευρωπαϊκή θέση, κύριος στόχος εξακολουθεί να είναι η σωτηρία. Η ομάδα έχει ακόμη προβλήματα, στα οποία καλείται να δουλεύει πάνω σε αυτά, μέρα με τη μέρα. Το αγωνιστικό τμήμα, άλλωστε, μπορεί να δουλεύει απρόσκοπτα πλέον, με τη διοίκηση να είναι ικανή να προσφέρει την όποια βοήθεια, χωρίς εξωτερικά προβλήματα να απειλούν συνεχώς να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.
Το πρόγραμμα από εδώ και πέρα είναι βατό, με παιχνίδια που ο ΟΦΗ μπορεί να κερδίσει, απέναντι σε αντίπαλους με κοινούς στόχους. Η συνέχεια πρέπει να δοθεί στην Λάρισα, ώστε το 3ποντο απέναντι στον Ολυμπιακό να αποκτήσει πραγματική σημασία. Η πρώτη νίκη και μάλιστα σε τέτοιο παιχνίδι, δίνει αυτόματα το πάνω χέρι της ψυχολογίας στον ΟΦΗ, δίχως αυτή να μπορεί μόνη της να κερδίσει το ματς, καθώς και η Λάρισα «καίγεται» για βαθμούς, έπειτα από την εντός έδρας ήττα απέναντι στη Λαμία. Η εξόρμηση είναι δύσκολη, αλλά το κλίμα - για πρώτη φορά μετά από καιρό - είναι το ιδανικό.
Τέλος, αναφορικά με το ματς της Κυριακής, ο ΟΦΗ δεν κέρδισε μόνον εντός γηπέδου, αλλά και εκτός αυτού. Η κίνηση της ΠΑΕ να χαιρετήσει προσωπικά την αποστολή του Ολυμπιακού με τον Ηλία Πουρσανίδη και τον Μανώλη Βογιατζάκη, αλλά και η δυσαρέσκεια του Μιχάλη Μπούση για τις παραπάνω μπάλες που έκαναν την εμφάνιση τους, τα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού, τηρούν, σε πρώτη φάση, την υπόσχεση που δόθηκε στη Συνέντευξη Τύπου με τη φράση «Δε μας νοιάζει τι γίνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα».
Οι άνθρωποι αυτοί που ήρθαν στον ΟΦΗ, δεν ήρθαν να διδάξουν ήθος, αλλά ήρθαν να δείξουν σε όλους τι είναι το ποδόσφαιρο. Πως είναι ένα άθλημα που σου δίνει ευκαιρία να δημιουργήσεις, μέσα από οργάνωση, να διασκεδάσεις, να γελάσεις (ή να κλάψεις) και να σεβαστείς τον εαυτό σου και τον αντίπαλο. Αυτό ήρθαν να δείξουν σε όλους οι άνθρωποι αυτοί.
Όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα πρέπει να παρακολουθεί ευλαβικά το νέο ΟΦΗ, γιατί αν πετύχει αυτό το project, θα κερδίσει και το πτωχευμένο ποδόσφαιρο στη χώρα μας.
