Οι δηλώσεις του στη Χριστίνα Βούλγαρη για την ιστοσελίδα www.thesspress.gr :

Από τι ηλικία ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο ;

«Ξεκίνησα να ασχολούμαι σε ηλικία περίπου 8-10 ετών από τα τμήματα υποδομής του Διαγόρα, πάντα όμως έπαιζα με τους πιο μεγάλους.»

Πως προέκυψε η μεταγραφή σου στην Juventus ;

«Από την δεύτερη ομάδα του Γηραιού πήγα στην πρώτη, εκεί έκανα μια καλή χρονιά σε νεαρή ηλικία, ήμουν από τους πιο μικρούς που έπαιζαν στην Β’ Εθνική. Ήρθε η κλήση στην Εθνική Ελλάδος με την Κ17 για ένα φιλικό και από εκεί με είδαν οι άνθρωποι της Juventus και με πήραν.»

Όταν ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο ποια ήταν τα όνειρα σου;

«Στο σχολείο δεν ήμουν καλός, το μυαλό μου ήταν στο να παίξω μπάλα. Όνειρο μου ήταν να παίξω σε ένα υψηλό επίπεδο. Το είχα βάλει στόχο έκανα καθημερινή προπόνηση, έδινα βάση σε αυτό που έκανα. Έφτασα να παίζω σε μια κατηγορία μεγαλύτερη από αυτή που φανταζόμουνα. Στην πορεία ήρθαν αλλιώς τα πράγματα αλλά το 1/3 του τότε ονείρου μου το εκπλήρωσα!»

Τι σε δυσκόλεψε όταν μετακόμισες στην Ιταλία, έμεινες περίπου 3 χρόνια εκεί;

«Όταν ήρθε η μεταγραφή ήμουν έφηβος 16 ετών, άφησα την οικογένεια μου, τους φίλους μου τα πάντα. Η προσαρμογή μου στην αρχή ήταν δύσκολη αλλά συμβιβάστηκα με το περιβάλλον, έμαθα την γλώσσα, εγκλιματίστηκα με τους συμπαίκτες μου, την χώρα και την κουλτούρα της.»

Από την μία στιγμή στην άλλη όταν δεν το περιμένεις τα σχέδια που έχεις στο μυαλό σου ανατρέπονται.. και πρέπει να προσαρμοστείς με τα νέα δεδομένα. Να ανακτήσεις την εσωτερική δύναμη που έχεις για να προχωρήσεις.

«Ο τραυματισμός που είχα ήταν από τις χειρότερες εμπειρίες που έχω ζήσει. Μου στέρησε την ευκαιρία να συνεχίσω στον Βόλο, και ένα μερίδιο από το να υλοποιήσω όνειρα μου. Δεν ήταν εύκολος τραυματισμός, δεν έπαθα έναν απλό πρόσθιο χιαστό όπως συχνά ακούγεται για τους ποδοσφαιριστές. Εγώ έκοψα το γόνατο μου στην μέση.. ήταν διαμελισμένο το πόδι μου, απλά είχε δέρμα από πάνω..

Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, ήξερα ότι πρέπει να μείνω εκτός γηπέδων για κάποιους μήνες. Έπρεπε να δουλέψω πάνω στο πόδι μου για να επανέλθω, ψυχολογικά δεν ήμουν καλά. Οι φίλοι μου με στηρίξανε αλλά όταν μένεις μόνος σου σκέφτεσαι πόσο δύσκολα είναι.. Δεν μπορούσα να περπατήσω είχα 2-3 μήνες με τις πατερίτσες.. Ήμουν σε ένα τοπ επίπεδο με τον Βόλο στην 1η θέση της Β’ εθνικής. Μου κόπηκαν αυτά απότομα..

Χρειάστηκε να κάνω δύο χειρουργεία στο γόνατο μου και μετά από μια εννεάμηνη αποχή επανήλθα σιγά – σιγά στα γήπεδα. Βέβαια δεν ήμουν όπως πριν, δεν πατούσα το πόδι μου κανονικά και δεν ένιωσα το ίδιο.. Ήθελα να κάνω μια αρχή από τον Ιαλυσό στην πορεία όμως αποχώρησα.. Ήθελα να βρω τα πατήματα μου για αυτό αγωνίστηκα σε μικρότερη κατηγορία στην Ρόδο, και το συνδύασα και με την δουλειά μου.»

Πως τραυματίστηκες ;

«Σε μια προπόνηση ρουτίνας ήταν χαλαρή γιατί την προηγούμενη μέρα είχαμε αγώνα. Σε ανύποπτη φάση έβαλα το πόδι μου για να μαρκάρω έναν συμπαίκτη μου, στηρίχτηκα στο αριστερό μου και στραβοπάτησα. Μπήκε το γόνατο μου προς τα μέσα, το κάτω μέρος έμεινε σε ευθεία έπεσα κάτω.. Πήγα να σηκωθώ αλλά δεν μπορούσα να σταθώ στο αριστερό μου πόδι.. Εκείνη την στιγμή ήμουν ζεστός και δεν το αντιλήφθηκα αν και πονούσα πολύ. Όταν πήγα σπίτι και είδα το γόνατο μου ήταν πολύ πρησμένο με υγρό και αίματα.. Ήταν πολύ άσχημο θέαμα, όποιος το έβλεπε θα πάθαινε σοκ..»

Τι σου έδωσε δύναμη να μην τα παρατήσεις και γύρισες πιο δυνατός ;

«Όταν τραυματίστηκα ήμουν στον Βόλο, η ομάδα δεν με στήριξε όπως μου είχε πει ο πρόεδρος. Απογοητεύτηκα από το ποδόσφαιρο ήθελα να κάνω αυτό που αγαπώ.. αλλά πίστευα ότι αυτό δεν με αγαπούσε. Δεν ήθελα όμως να το αφήσω! Έκανα πολλές ώρες προπόνηση στο γυμναστήριο και στην θάλασσα. Και σκέφτηκα ότι αυτό δεν το κάνω τσάμπα το κάνω για να γίνω καλύτερος και να συνεχίσω!»

Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι τώρα ;

«Να επανέλθω στο 100% μου να βρω τον παλιό Άλμπερτ και να βοηθήσω τον Ιαλυσό, γιατί μέσα από την ομάδα μου θα επωφεληθώ και εγώ. Το ποδόσφαιρο δεν είναι ατομικό άθλημα, δεν μπορώ να πάρω την μπάλα και να τους περάσω όλους έχω άλλους 10 συμπαίκτες γύρω μου. Θα τους βοηθήσω για να με βοηθήσουν και να βγάλουμε ένα ομαδικό αποτέλεσμα.»

Θα μπορούσες να ξεχωρίσεις κάποια ομάδα στην καρδία σου από όσες έχεις αγωνιστεί;

«Στην καρδία μου έχω την ομάδα από την οποία ξεκίνησα, ανδρώθηκα και μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω επαγγελματικά και αυτή είναι ο Διαγόρας. Αλλά και στον ΟΦΗ πέρασα ωραία, πολύ καλές συνθήκες και η ομάδα ήταν άψογη απέναντι μου όταν χρειάστηκε να αποχωρήσω.»

Από την Juventus, Α’ εθνική και στην συνέχεια στην Ρόδο και το Α’ τοπικό. Τι πήγε λάθος? Θα άλλαζες κάτι;;

«Πρώτα θα έλεγα ατυχία και μετά κακός χειρισμός. Δεν θα άλλαζα κάτι γιατί δεν μετανιώνω για τίποτα στο παρελθόν μου. Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι όμως, αυτό σίγουρα θα ήταν ο τραυματισμός μου.»

Ποια ήταν η πιο δυνατή και έντονη ποδοσφαιρική σου στιγμή ;

«Όταν κατέκτησα το Super Coppa με την δεύτερη ομάδα της «Γηραιάς Κυρίας». Στον τελικό παίξαμε με την Lazio στο Olimpico, ήταν πολύ ωραία εμπειρία.»

Τι σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο ;

«Καθημερινότητα μέχρι να πεθάνω!»

Με τι ασχολείσαι εκτός από το ποδόσφαιρο ;

«Τα τελευταία δύο χρόνια περίπου ασχολούμαι με τον χώρο της εστίασης. Βρήκα κίνητρο από την εταιρία του ξαδέλφου μου που ασχολείται με τον καφέ ώστε να μάθω κάποια πράγματα. Γιατί το μπαρ και γενικά η εστίαση, ήταν κάτι που μου άρεσε. Αλλά τώρα που ήρθα σε μια επαγγελματική ομάδα δεν ξέρω αν θα συνεχίσω.»

Τι στόχους έχετε θέσει στην ομάδα;

«Στόχος μας είναι να κάνουμε μια πολύ καλή πορεία στην Football League γιατί έχουμε νεανικό σύνολο. Ο Ιαλυσός είναι μια ομάδα που προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο και αυτό πιστεύω ότι θα βγει στο γήπεδο γιατί όλα τα παιδιά το προσπαθούμε!»