Ο Θανάσης Κολιτσιδάκης παραχώρησε συνέντευξη στον Γιώργο Μπιτσικώκο, για λογαριασμό της ιστοσελίδας της εφημερίδας SportDay και φυσικά μίλησε και για την πορεία του με τη φανέλα του ΟΦΗ, από το 1999 μέχρι και το 2005, όταν έπαιξε σε 145 αγώνες πρωταθλήματος με τα ασπρόμαυρα.

Tα αποσπάσματα για τον ΟΦΗ:

- Παράλληλα κατάφερες να κάνεις πάλι μεταγραφή και να πας στον ΟΦΗ.

"Είχαμε παίξει στο Ηράκλειο και είχαμε κερδίσει 1-0. Τότε ήταν δύσκολο να περάσεις από το Ηράκλειο. Ο ΟΦΗ έψαχνε για κεντρικό αμυντικό γιατί είχε φύγει ο Παπαδόπουλος. Επειδή είχα κάνει καταπληκτικό ματς, κόλλησε όλο αυτό και έτσι με πήρε ο Γκέραρντ στον ΟΦΗ".

- Στον ΟΦΗ λοιπόν του Γκέραρντ.

"Εγώ τον πρόλαβα μόνο μια χρονιά που ήταν και η καλύτερη του ΟΦΗ και βγήκαμε Ευρώπη. Η επόμενη χρονιά που έφυγε ο Γκέραρντ ήταν πολύ κακή και καταφέραμε να σωθούμε στα μπαράζ με τα Γιάννινα. Μετά ήρθε ο Σκάζνι που ήταν καλός προπονητής και συμμάζεψε την ομάδα. Γενικά στα έξι χρόνια που έμεινα στον ΟΦΗ, αν εξαιρέσουμε τη χρονιά με το μπαράζ, ήταν καλές όλες οι χρονιές. Χαιρόσουν να είσαι παίκτης του ΟΦΗ γιατί οι συνθήκες εργασίας ήταν πολύ καλές για επαρχιακή ομάδα".

- Θα σου κάνω τώρα μια δύσκολη ερώτηση. Ποιο ματς έχει μεγαλύτερη πίεση; Το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός ή το ΟΦΗ-Παναθηναϊκός;

"Το καθένα για ξεχωριστούς λόγους. Για έναν παίκτη - για να τα πούμε όπως έχουν τα πράγματα - που έχει παίξει και στον Παναθηναϊκό και τον ΟΦΗ και μάλιστα έχει πάει από τον Παναθηναϊκό στον ΟΦΗ, τα παιχνίδια αυτά είναι πολύ περίεργα. Όλα τα βλέμματα είναι πάνω σου και απαγορεύεται να κάνεις λάθος, ειδικά εάν αυτό στοιχίσει στον ΟΦΗ γιατί εκεί είναι το πρόβλημα".

- Προσωπικά τι έχεις βιώσει;

"Το πρώτο ήταν ότι σε ένα ματς είχαν έρθει στο Ηράκλειο και οπαδοί του Παναθηναϊκού και μάλιστα μου φώναζαν ρυθμικά: «Θανάση βαζέλα βγάλε τη φανέλα». Δεν υπήρχε αυτό, με είχαν καταστρέψει. Παράλληλα έγινε μια φάση μέσα στην περιοχή με τον Βαζέχα και πέφτει για πέναλτι. Δεν ήταν όμως, τον είχα μαρκάρει καθαρά. Η αντίδρασή μου ήταν να την «πέσω» αγριεμένος στον Κριστόφ και του είπα: «Τι κάνεις; Πας καλά; Αν δώσει πέναλτι τώρα εδώ εμένα με καταστρέφεις». Αυτή ήταν η πίεση που ένιωθες όταν πήγαινες από τον Παναθηναϊκό στον ΟΦΗ. Να μην κάνεις το λάθος και χρεωθείς ότι το έκανες επίτηδες και φταις εσύ που έχασε η ομάδα σου. Το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός είναι άλλο κομμάτι. Είναι ντέρμπι γοήτρου και στη δική μας εποχή, όταν χάναμε δεν βγαίναμε από τα σπίτια μας για καμιά εβδομάδα. Το ίδιο γίνονταν και με τους παίκτες του Ολυμπιακού. Έπαιζε μεγάλο ρόλο ότι ήμασταν και πολλοί Έλληνες στις δύο ομάδες".

- Αυτή η πίεση κάνει καλό στους παίκτες;

"Σε καμία περίπτωση και θα σας πω κι ένα παράδειγμα. Ο Μπακασέτας έφυγε από την ΑΕΚ γιατί δεν μπόρεσε να στεριώσει. Πήγε στην Τουρκία και κάνει φανταστική καριέρα και με την Εθνική, γιατί μπόρεσε να βρήκε την ηρεμία του. Εδώ στην Ελλάδα στοχοποιούμε παίκτες. Για παράδειγμα ο Μάνταλος. Θα μπορέσει να παίξει ποτέ ποδόσφαιρο; Αν πάει σε μια ομάδα στο Βέλγιο, στην Ολλανδία θα μπορέσει να παίξει γιατί καλός παίκτης είναι. Αυτή η πίεση που βάζει η κερκίδα, ειδικά στους Έλληνες παίκτες και στους φτασμένους Έλληνες παίκτες, όχι στους πιτσιρικάδες, είναι τεράστια και μόνο κακό κάνει, όχι μόνο στους ίδιους τους παίκτες, αλλά σε όλο τον οργανισμό της εκάστοτε ομάδος".

- Εσύ έχεις νιώσει τέτοιου είδους αμφισβήτηση;

"Φυσικά, αλλά εγώ ήμουν διαφορετικός. Δεν το έβαζα εύκολα κάτω, αλλά από την άλλη πλευρά δεν ήθελα ούτε να μου λένε τι γίνεται, ούτε εγώ διάβαζα τα δημοσιεύματα. Έκανα μόνο τη δουλειά μου και εκεί σταματούσαν όλα".

- Τώρα που είσαι προπονητής εάν είχες στην ομάδα σου τον Θανάση Κολιτσιδάκη, τι θα του ζήταγες;

"Αυτή η ερώτηση με αιφνιδίασε. Θα του έλεγα να είναι πιο ήρεμος στο παιχνίδι του, γιατί έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο και έχουν γίνει πιο «ευαίσθητοι» οι διαιτητές και υπάρχει και το VAR. Οπότε είναι πιο εύκολο, εάν παίξεις όπως έπαιζα εγώ, να δεχτεί κόκκινη κάρτα. Όλα αυτά τα πιασίματα και οι σπρωξιές και οι αγκωνιές που γίνονταν μέσα στην περιοχή, δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τους διαιτητές".

- Από τους προπονητές που συνεργάστηκες πήρες πράγματα;

"Απ’ όλους έχω φροντίσει να κρατήσω κάτι. Από κάθε άνθρωπο μπορείς να πάρεις κάτι καλό. Για παράδειγμα ο Γκέραρντ έκανε κάτι που ευελπιστώ πως θα κάνω κι εγώ. Δεν έβαζε κανέναν και τίποτα πάνω από την ομάδα. Μπορεί να είχε τσακωθεί για παράδειγμα με έναν παίκτη, αλλά αν έκρινε ότι τον χρειάζονταν η ομάδα τότε δεν είχε κανένα πρόβλημα να τον βάλει να παίξει στο επόμενο ματς. Έριχνε τον εγωισμό του και αυτό που έλεγε ότι κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα, εννοούσε και τον εαυτό του. Αυτό ήταν εκπληκτικό".

- Αντέχεται όμως αυτό;

"Αντέχεται φυσικά. Κανείς δεν μπορεί να είναι πάνω από την ομάδα".

Oλόκληρη η συνέντευξη στο www.sportday.gr