- Για το εάν περίμενε όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο αυτή την σπουδαία εξέλιξη της καριέρας του:

«Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Έτσι και εγώ δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πως θα παίξω σε μια τεράστια ευρωπαϊκή ομάδα όπως είναι ο Άγιαξ και να δώσω το παρών σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Σίγουρα πάντως όταν κάνεις κάτι, πρέπει να το κάνεις με μεγάλη αγάπη για να έχεις εξέλιξη. Είδα στην καριέρα μου ποδοσφαιριστές που στα 13 χρόνια τους ήταν σπουδαία ταλέντα και στα 18 είχαν μείνει στάσιμοι και δεν ήξεραν που πατούσαν.

Στο ποδόσφαιρο κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι ξημερώνει αύριο. Ένας τραυματισμός, μια αναποδιά, μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτι. Εάν σου αρέσει αυτό που κάνεις και αφοσιώνεσαι, τότε μπορείς μέσα από την σκληρή δουλειά να εξελίξεις τα προσόντά σου.

Από εκεί και πέρα παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες όπως είναι η τύχη που την χρειάζεσαι για να μην έχεις τραυματισμούς. Συν βεβαίως το να πιστέψουν κάποιοι σημαντικοί άνθρωποι σε σένα και να ασχοληθούν μαζί σου. Όλα είναι μια αλυσίδα».

- Για το ρόλο που έπαιξε στην καριέρα του ο ΟΦΗ:

«Τον κυριότερο. Ο ΟΦΗ είναι το σπίτι μου. Ξεκίνησα από τις ακαδημίες της ομάδας με πρώτο προπονητή μου τον συγχωρεμένο Δημήτρη Παπαδόπουλο.

Υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε μένα και ήταν κάτι σαν δεύτερος πατέρας μου. Στη συνέχεια είχα την τύχη να συνεργαστώ με έναν προπονητή όπως ο Ευγένιος Γκέραρντ.

Ίσως τον κορυφαίο προπονητή που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Στον ΟΦΗ ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά και μπήκα στα επαγγελματικά μονοπάτια βάζοντας γερές βάσεις».

- Για την κορυφαία στιγμή της καριέρας του:

«Η καριέρα ενός ποδοσφαιριστή δεν είναι ένα απλό κομμάτι. Δεν είναι ένα πρωτάθλημα, ένας τίτλος, ένα γκολ. Βασίζεται σε πολλά πράγματα.

Μπορώ να θυμηθώ το πρώτο μου γκολ, το ντεμπούτο μου στην Α΄Εθνική με τον ΟΦΗ, το γκολ με την Ρωσία που μας έστειλε την Εθνική ομάδα στο Μουντιάλ, τη μεταγραφή στην Φίτεσε και μετέπειτα στον Άγιαξ, το «χρυσό παπούτσι» που δεν έχει πάρει ποτέ άλλος Έλληνας ποδοσφαιριστής κι είναι κάτι που θα συνοδεύει για πάντα εμένα και τα παιδιά μου. .

Το συνολικό πακέτο είναι αυτό που μένει στο τέλος. Όλες οι διακρίσεις μετράνε. Μην ξεχνάμε πως υπήρξαν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα και στο εξωρτερικό που παρά την μεγάλη καριέρα τους δεν κατάφεραν να πανηγυρίσουν ένα πρωτάθλημα.

Το ποδόσφαιρο και γενικότερα ο αθλητισμός είναι ένα πακέτο. Για να έρθουν οι καλές στιγμές θα πρέπει να περάσεις από δύσκολες καταστάσεις και να ματώσεις για να καταφέρεις πράγματα στο τέλος»

- Για την πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του:

«Από μικρός δεν είχα φουσκωμένα μυαλά και θεωρώ πως διαχειριζόμουνα ρεαλιστικά τις καταστάσεις. Σίγουρα δεν ήταν καλή στιγμή για μένα ο σοβαρός τραυματισμός μου (ρήξη χιαστών) την περίοδο που έπαιζα στον Άγιαξ».

- Για το παιχνίδι που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ:

«Αν το δω σφαιρικά σίγουρα το ματς με την Ρωσία και το γκολ που πέτυχα κι έστειλε την Εθνική ομάδα στο Μουντιάλ. Είμαι συνδεδεμένος με αυτό το ματς κι αυτό το γκολ το θυμούνται όλοι όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο ή είδαν το ματς από την τηλεόραση.

Όλοι οι ποδοσφαιριστές έχουν να θυμούνται πράγματα. Ο Σαραβάκος π.χ. τα γκολ που σημείωσε κόντρα στην Γιουβέντους, ο Μαραντόνα τα γκολ με την Αγγλία στο Μουντιάλ του Μεξικό».

- Για τον κορυφαίο προπονητή που είχε στην καριέρα του:

«Σίγουρα ο Γκέραρντ όπως και ο πρώτος μου κόουτς (Δημήτρης Παπαδόπουλος) ήταν οι προπονητές που με…σημάδεψαν. Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω τον Αλκέτα Παναγούλια, και τον Χενκ Τεν Κάτε στην Φίτεσε.

Γενικότερα γνώρισα σπουδαίους προπονητές (Μπενάκερ, Κούμαν) στην καριέρα κι από όλους κέρδισα πράγματα. Ακόμα και από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τον οποίο συνεργάστηκαμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στον ΑΠΟΕΛ»..

- Για τον συμπαίκτη που απολάμβανε να παίζει μαζί του:

«Στην Φίτεσε ήταν ο Ντέγιαν Τζούροβιτς που δυστυχώς έχει φύγει από τη ζωή. Στον Άγιαξ ο Μπράιαν Λάουντρουπ και στον ΟΦΗ ο Νίκος Νιόπλιας».

- Για τον πιο δύσκολο αμυντικό που είχε στην καριέρα του:

«Στην Ελλάδα ήταν οι Καραταίδης, Καλλιτζάκης και ο Καραγιάννης που έκανε τάκλιν στο λαιμό».

- Για την ομάδα που βρέθηκε κοντά και δεν υπέγραψε συμβόλαιο μαζί της:

«Πριν πάω στον Άγιαξ ήμουν πολύ κοντά στην Μπάγερν Μονάχου χωρίς όμως να προκύψει συμφωνία».

- Για αυτό που θα άλλαζε στην καριέρα του εάν μπορούσε να γυρίσει το ρολόι του χρόνου πίσω:

«Δεν μετανιώνω για πολλά πράγματα. Αν πάντως είχα μια ευκαιρία να γυρίσω το χρόνο πίσω δεν θα γυρνούσα στην Ελλάδα μετά τη Σεβίλλη. Τότε δέχτηκα έντονες πιέσεις να επιστρέψω και να παίξω στον Ηρακλή του Γκέραρντ. Θεωρώ πως έπρεπε να καθυστερήσω την επιστροφή μου στην Ελλάδα για 3-4 χρόνια.

Φυσικά δεν ξεχνάω το πέρασμά μου από τον ΑΠΟΕΛ στο κλείσιμο της καριέρας μου το δέσιμο μου με τον κόσμο και τις όμορφες στιγμές που έζησα στην Κύπρο».

- Για το κορυφαίο γκολ στην καριέρα του:

«Υπάρχουν πολλά και σημαντικά γκολ με την Εθνική ομάδα κόντρα στη Ρωσία, με τον ΟΦΗ με αντίπαλο την Ατλέτικο Μαδρίτης και στο εξωτερικό. Τα μισά γκολ που πέτυχα στην καριέρα μου είναι αγαπημένα».

- Για το γεγονός πως βρίσκεται εκτός ποδοσφαίρου και κατά πόσον θα τον ενδιέφερε η επιστροφή του:

«Συνειδητά έμεινα εκτός. Πέρασα δύσκολες καταστάσεις με την περιπέτεια της υγείας του γιου μου το διάστημα της διοικητικής ενασχόλησής με τον ΟΦΗ.

Δεν μπορούσα να συνεχίσω, διότι κινδύνεψε η ζωή του παιδιού μου. Για αυτό και έφυγα. Για μια επταετία και μέχρι ωσότου ο Γιώργος να γίνει καλά, για μένα είχε σταματήσει να κυλάει ο χρόνος.

Παρακολουθούσα ποδόσφαιρο μόνο εξ αποστάσεως. Θα το σκεφτόμουνα να επιστρέψω, εάν προέκυπτε κάτι καλό και ενδιαφέρον».

πηγή: www.sdna.gr