O OΦΗ αναδείχθηκε ισόπαλος 1-1 με τον ΠΑΣ Γιάννινα στο Γεντί Κουλέ, για την 11η αγωνιστική της Stoiximan Super League και παρόλο που ισοφαρίστηκε στο 86ο λεπτό, θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός που δε γνώρισε την ήττα.

Η κρητική ομάδα, αν και μπήκε καλά και προηγήθηκε πολύ νωρίς, έδωσε το δικαίωμα στη φιλοξενούμενη ομάδα να κυριαρχήσει πλήρως και έδειξε και πάλι ότι περνάει μια παρατεταμένη αγωνιστική κρίση.

Το χειρότερο για τον ΟΦΗ είναι ότι δε δείχνει σφυγμό και ότι μπορεί να αλλάξει σύντομα ρότα και ότι ακόμα και τα καλά διαστήματα που είχε στα τελευταία ματς, αποδεικνύονται αναλαμπές και δεν είναι αρκετά για να έρθει ένα καλό αποτέλεσμα.

Χθες, μετά το πρώτο τέταρτο και την τεράστια ευκαιρία του Ντίκο, ο ΠΑΣ Γιάννινα πήρε την κατοχή και σιγά - σιγά έψαξε πώς να χτυπήσει την άμυνα του ΟΦΗ.

Μετά την έξοδο του Ριέρα και την είσοδο του Μοσκέρα, είδαμε ουσιαστικά ένα 5-2-3 και το κέντρο του ΟΦΗ έμεινε άδειο, με τους Μεγιάδο και Γαγιέγος να τρέχουν και να μη φθάνουν, έχοντας να αντιμετωπίσουν περισσότερους αντιπάλους, και μπροστά τους και πίσω τους και στο πλάι τους.

Η είσοδος του Νέιρα στο 61' συμμάζεψε κάπως το συγκεκριμένο πρόβλημα, όμως ο ΠΑΣ είχε βρει ήδη την ... κερκόπορτα στην άμυνα του ΟΦΗ και το κακό ήταν απλά θέμα χρόνου να συμβεί.

Η ηπειρώτικη ομάδα χτύπησε τον ΟΦΗ από τα πλάγια και κυρίως από δεξιά (αριστερά του ΟΦΗ), ενώ υπήρξαν και κάποιες φάσεις και από την άλλη πλευρά, με τον Ροσέρο να παίρνει ατομικές ενέργειες απέναντι στον Τοράρινσον και πίσω του να ανεβαίνει για βοήθεια ο Σόρια - που συχνά δεν είχε αντίπαλο - και να επιχειρούν συνεχώς σέντρες στην καρδιά της Ομιλίτικης άμυνας.

Μια ματιά στα στατιστικά του αγώνα είναι ενδεικτική για το τι συνέβη. Ο ΠΑΣ Γιάννινα είχε 25 γεμίσματα στην περιοχή, από τα οποία τα 7 βρήκαν συμπαίκτη, περίπου τόσες ήταν και οι φορές που ο Μπάουμαν έσωσε τον ΟΦΗ.

Ο δεξιός μπακ, ο Σόρια, είχε τις περισσότερες key passes (4), είχε τις περισσότερες ενέργειες με την μπάλα (90) και τις περισσότερες πάσες στην επίθεση (27). Με λίγα λόγια, δεν είχε αντίπαλο και έκανε πάρτι. 

Σε ένα κλασσικό σύστημα 4-3-3 ή 4-2-3-1, τον μπακ αναλαμβάνει να τον μαρκάρει ο αντίστοιχος εξτρέμ, όταν αμύνεσαι. Στο χθεσινό 3-5-2 του Νταμπράουσκας, που στη συνέχεια έγινε 5-2-3 και ... 5-1-2-2, ο Γαγιέγος θα έπρεπε να κλωνοποιηθεί, για να προλάβει και τα χαφ του ΠΑΣ και να καλύπτει τα ανεβάσματα του Σόρια.

Στα ντέρμπι, που ο τεχνικός του ΟΦΗ έβαλε 3 αμυντικά χαφ στην ευθεία και άλλον έναν πιο δημιουργικό μέσο πιο μπροστά, ήταν ευκολότερο για τον Γαγιέγος, τον Μεγιάδο, τον Γκλάζερ, τον Μπάκιτς, να καλύπτουν και το αντίπαλο μπακ, έχοντας και βοήθειες από άλλους παίκτες, με τις γραμμές πιο κοντά.

Σε παιχνίδια σαν το χθεσινό, αυτό απλά δε λειτουργεί. Πάει η μπάλα στα πλάγια, συνδυάζονται εξτρέμ και πλάγιοι μπακ, βάζουν στη μέση τον δικό σου φουλ μπακ και κάνουν ανενόχλητοι σέντρες και ελπίζεις να απομακρύνουν τα στόπερ.

Αν κάτσουμε να σκεφθούμε, θα θυμηθούμε και άλλα ματς, από πέρσι ακόμα, που οι αντίπαλοι χτύπησαν έτσι τον ΟΦΗ. Το περσινό Λεβαδειακός - ΟΦΗ, το περσινό ΠΑΣ Γιάννινα - ΟΦΗ της Reguar Season (το ανέφερε και ο Νταμπράουσκας στη συνέντευξη Τύπου), το φετινό Αστέρας Τρίπολης - ΟΦΗ και άλλα.

Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα του 3-5-2 του Νταμπράουσκας και όποιος αντίπαλος προπονητής δεν επιχειρήσει να το χτυπήσει με τον ίδιο τρόπο στα επόμενα παιχνίδια, θα είναι απλά ανόητος.

Το καλοκαίρι στα φιλικά, ο Λιθουανός τεχνικός δοκίμασε και την τετράδα στην άμυνα, σε κάποια πήγε καλά, σε κάποια άλλα όχι, όμως αν δε γίνει πιο ευέλικτος και προσαρμοστικός, στις συνθήκες και στις δυσκολίες του κάθε παιχνιδιού, θα πέσει στον λάκκο που ο ίδιος σκάβει.