Μετά από ένα πρωτάθλημα – παρωδία όπως ήταν η φετινή Γ’ Εθνική (με ξεκίνα – σταμάτα, ένα γύρο, ομάδες να αποχωρούν και άλλες να συνεχίζουν «σακατεμένες» και με απλήρωτους παίκτες, αλλαγές στις προκηρύξεις κλπ.) φτάσαμε αισίως στο σημείο που κρίνεται όλη η ουσία της σεζόν: Οι 4 ομάδες που θα ανέβουν στην SL2, κερδίζοντας επί της ουσίας δύο κατηγορίες!
Από το Νότιο όμιλο θα έχουμε μίνι τουρνουά 4 αγωνιστικών, στο οποίο οι 5 ομάδες θα παίξουν μεταξύ τους, με τις δύο πρώτες να ανεβαίνουν. Σε περίπτωση ισοβαθμίας μετράει η διαφορά τερμάτων.
Ο Πανιώνιος, το μεγάλο όνομα (το οποίο όλοι περιμένουν να κάνει από μόνο του περίπατο – όμως ΔΕΝ θα είναι απλό) είχε ίσως τον δυσκολότερο όμιλο στην κατηγορία και την ανασφάλεια που επικρατούσε για τα χρέη προηγούμενων ετών. Βγήκε νικητής και στα δύο μέτωπα με το κεφάλι ψηλά και πλέον μπαίνει με ψυχολογία ανόδου και ένα κράμα έμπειρων και ταλαντούχων παικτών. Κυρίως με μια βαριά κληρονομιά και φανέλα! Πάμε να δούμε τι θα κληθεί να αντιμετωπίσει:
* Ένα μίνι πρωτάθλημα ενός γύρου, στο οποίο συμμετέχουν άλλες 4 ομάδες που είναι όλες πρωταθλήτριες ομίλων (άρα θα έχουν την καλύτερη ψυχολογία) και το παραμικρό λάθος ίσως αποβεί μοιραίο. Δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα σε «κακή μέρα»… Ειδικά από την στιγμή που οι ομάδες έχουν μπροστά τους την πρόκληση της απευθείας ανόδου στην SL2, καταλαβαίνεται πως το… παιχνίδι γίνεται «σκληρό».
* Ένα πολύ άσχημο πρόγραμμα αγώνων (προσωπική γνώμη), καθώς οι δύο Αθηναϊκές ομάδες είναι εντός έδρας (σε αυτό το επίπεδο στην Αθήνα ο Πανιώνιος θα έπαιζε οπουδήποτε γηπεδούχος…), ενώ οι δύο πιο δύσκολες έδρες (Ζάκυνθος, Ηρόδοτος) είναι εκτός. Δύσκολη και η σειρά αγώνων, καθώς ξεκινάει με Αλικαρνασσό και τελευταία αγωνιστική έχει ρεπό (όταν οι άλλες ομάδες ΑΝ κάτι έχει στραβώσει θα γνωρίζουν τι και αν θέλουν κάτι και θα μπορούν να κάνουν «παιχνίδι» μεταξύ τους – Ελλαδάρα είμαστε).
* ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Ο πρώτος αντίπαλος και ομάδα του νησιού μου, την οποία παρακολουθώ από μικρός και την γνωρίζω πολύ καλά. Το βασικό εδώ είναι πως πρόκειται για ένα σύλλογο που έχει σε όλη την ιστορία του ένα πολύ «σκληρό» προφίλ και ειδικά μέσα στην έδρα του είναι ομάδα που αρνείται να χάσει. Παραδοσιακά, από δεκαετίες ’80 και ’90 που ο Ηρόδοτος ήταν σε Εθνικές κατηγορίες, έχει «χτίσει» το συγκεκριμένο προφίλ, το οποίο περνάει από γενιά σε γενιά.
Σαν ποιότητα ομάδας δεν είναι μεν της πλάκας (διαθέτει κάποιους πραγματικά καλούς παίκτες όπως ο πολύ έμπειρος τερματοφύλακας Γεωργίου, ο στόπερ Λουμπάκης, τα αδέρφια Κοιλιάρα που ξεχωρίζουν με την αρχηγική φυσιογνωμία, οι Αργκιλέσι και Ποτουρίδης), όμως δεν είναι και κάτι σπουδαίο. Ο προπονητής Μανώλης Σκύβαλος είναι από τους μελλοντικούς προπονητές που θα μας απασχολήσουν σε υψηλότερο επίπεδο και κάνει τρομερή δουλειά. Δεδομένα θα παλέψει με νύχια και δόντια, δεδομένα θέλουν άπαντες την άνοδο και τα μεγάλα τους όπλα είναι η πολύ σκληρή έδρα και η έλλειψη άγχους!
* ΘΥΕΛΛΑ ΡΑΦΗΝΑΣ: Δεύτερη αντίπαλος και θεωρητικά η ασθενέστερη αντίπαλος. Προέρχεται από τον πιο αδύναμο όμιλο της Γ’ Εθνικής, δεν είχε αρχικό στόχο την άνοδο, ενώ από όσα έγιναν στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του συλλόγου κατάλαβα πως δεν «καίγονται» για άνοδο – χωρίς να σημαίνει πως αν τους «κάτσουν» αποτελέσματα δεν θα παλέψουν. Δεν έχουν δυναμική για παραπάνω και το γνωρίζουν. Ούτε ποιότητα σαν ομάδα έχουν. Μια πολύ καλή αμυντική λειτουργία και μια δυνατότητα παραπάνω στο ψηλό παιχνίδι και τις στημένες μπάλες διέκρινα – τίποτα περισσότερο. Δεν πιστεύω πως θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα (ίσως στην έδρα της λόγω πλαστικού χλοοτάπητα να κάνει «ζημιές») και η λογική λέει πως στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο όλη η ιστορία θα είναι να βρουν ένα γρήγορο γκολ οι «κυανέρυθροι» για να μην αγχωθεί κανείς.
ΖΑΚΥΝΘΟΣ: 3η αγωνιστική, εκτός έδρας και εδώ τα πράγματα δεν θα είναι τόσο εύκολα. Δύσκολη έδρα, δύσκολος αγωνιστικός χώρος – όμως καταλαβαίνω πως θα σκέφτεστε «ρε συ σοβαρέψου, Πανιώνιος είμαι, ποια Ζάκυνθος και ποια Αλικαρνασσός τώρα». Ναι, Πανιώνιος, όμως με αρκετά νεαρά παιδιά στην 11άδα, με δεδομένο άγχος ακριβώς επειδή είναι Πανιώνιος και με αντιπάλους… ορκισμένους να τον κερδίσουν για να γράψουν ιστορία.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ομάδα ερωτηματικό… Προέρχεται από δύσκολο όμιλο, δεν εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις της (πολλά παιχνίδια στο όριο ή κόντρα σε αδιάφορες αντιπάλους), ενώ και ο αρχικός στόχος ήταν μεν να πρωταγωνιστήσει στον όμιλό της, αλλά όχι να ανέβει κατηγορία. Στην πορεία καταλαβαίνω πως αυτό έχει αλλάξει και άπαντες μιλούν για άνοδο… Μπορούν; Πολύ δύσκολα, αν και βλέπω τρομερή συσπείρωση. Επίσης γνωρίζω πως υπάρχουν χρήματα στο νησί και πολλοί είναι αυτοί που καλοβλέπουν πιθανή άνοδο της Ζακύνθου…
Καθαρά αγωνιστικά ομάδα συνόλου, με φιλόδοξο προπονητή (Νίκος Μαρίνος), καλό τερματοφύλακα (Πατσιογιώργος) και ορισμένους παίκτες που όσο έχω δει έχουν κάποια ποιότητα (Καψάσκης, Κοκολύρης, Κοναγκάγια, Κάμερον). Α, ναι έχουμε και τον Μαρσέλο Τροϊζι σε ρόλο… τεχνικού συμβούλου (=προπονητής). Τον έχω σε εκτίμηση τον Βραζιλιάνο και η άφιξή του στο νησί λίγο πριν τα μπαράζ με βάζει σε σκέψεις…
ΚΗΦΙΣΙΑ: Τελευταία αντίπαλος, στο σημαντικότερο ίσως παιχνίδι και για τις δύο ομάδες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ομάδα που εξ’ αρχής είχε μοναδικό στόχο την άνοδο, ανέβασε αρκετά το μπάτζετ, πήρε έμπειρους για την κατηγορία παίκτες και έκανε περίπατο στον όμιλό της. Οι εταιρίες στοιχηματισμού την δίνουν σαν το μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση, όμως κρατάω μικρό καλάθι. Έμπειρος προπονητής (Νίκος Κούστας), παίκτες με παραστάσεις όπως Γκότοβος, Μρκτσιάν, Παπαγγελής, Καλλέργης, Μεγαρίτης, Τόσκα – όμως προέρχεται από όμιλο με ελάχιστο ανταγωνισμό.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Θα γίνει μάχη με τους Πανιώνιο και Κηφισιά να είναι ξεκάθαρα τα δύο φαβορί και τους Ηρόδοτο, Ζάκυνθο να έχουν ρόλο outsider. Εκτιμώ είτε ο Ηρόδοτος, είτε η Ζάκυνθος θα είναι στο παιχνίδι μέχρι τελευταίο ματς – είναι στο χέρι του Πανιωνίου να μην είναι εκείνος που θα κάνει το λάθος. Σε ένα τέτοιο τουρνουά τα λάθη πληρώνονται…
Πηγη: www.makrabet.com
