Καλημέρα σας και μπράβο για τις προσπάθειες σας!
Ονομάζομαι Κιτσολέρης Γεώργιος, 39 ετών από τη Θεσσαλονίκη.
Το 1987, λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ, παρακολούθησα σε ηλικία 7 ετών, τον τελικό κυπέλλου με τον Ηρακλή. Άκουσα, μάλλον, για πρώτη φορά το όνομα ΟΦΗ, μου άρεσε η ομάδα και από την επομένη δήλωνα ότι υποστήριζα αυτή την ομάδα. Πολύ σπάνιο, για κάποιον που ζει στη Θεσσαλονίκη.
Μεγαλώνοντας, άρχισα να καταλαβαίνω τη διαφορά της νοοτροπίας της ομάδας του Γκέραρντ, σε σχέση με τις άλλες ομάδες και ήμουν χαρούμενος για την επιλογή μου.
Στα φοιτητικά μου χρόνια, υπήρξα μέλος του νεοιδρυθέντος συνδέσμου στη Θεσσαλονίκη, κατέβηκα στην Κρήτη, όπου συνάντησα τον Ευγένιο και είδα το αθλητικό κέντρο που είχε φτιάξει ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης.
Από τότε, με το σύνδεσμο επισκεπτόμασταν το ξενοδοχείο της ομάδας, όταν έπαιζε στη Θεσσαλονίκη και ο μίστερ καθόταν μαζί μας με τις ώρες, σαν να ήταν φίλος μας. Κάναμε ωραίες εκδρομές σε όλη τη βόρεια Ελλάδα, ειδικά την τελευταία χρονιά που η ομάδα βγήκε στην Ευρώπη.
Τα επόμενα χρόνια αποστασιοποιήθηκα, γιατί η ομάδα δεν εξέφραζε τη φιλοσοφία που είχα μάθει. Με την έλευση του νέου προέδρου και των συνεργατών του ο ΟΦΗ, ξεκίνησε ξανά να είναι αυτός που είχα αγαπήσει.
Ανεξάρτητα των αποτελεσμάτων, είμαι ξανά χαρούμενος γι' αυτό που πρεσβεύουμε. Και χαίρομαι, που οι άνθρωποι αυτής της προσπάθειας, αρχίζουν και δικαιώνονται.
Αυτή την περίοδο, βρίσκομαι στην Αγγλία και περιμένω να δω και ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι της ομάδας μας, από κοντά.
Όταν υπάρχει μια υγιής κατάσταση στην ομάδα, αξίζει να είσαι κοντά της και στα καλά και στα δύσκολα!
Με εκτίμηση,
Κιτσολέρης Γεώργιος
- Στείλτε μας και εσείς τη δική σας Ομιλίτικη ιστορία, στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
