Έχει μείνει μια ακόμα αγωνιστική για το τέλος της φετινής αγωνιστικής περιόδου, η οποία μας βρίσκει , κατ' εμέ, με ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία, η χρονιά σώθηκε σβηστά και δε μπήκαμε στο νήμα στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος.

Από την άλλη, αυτό οδήγησε την ομάδα να παίζει ματς - αγγαρείες, χωρίς κάποιο κίνητρο, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί η εικόνα που είχε χτιστεί καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, επηρεάζοντας αρνητικά ένα μεγάλο μέρος των φιλάθλων της.

Αυτό που μένει στο μυαλό του φιλάθλου της ομάδας από το τέλος του πρωταθλήματος και μόνο θλίψη προκαλεί, είναι οι άδειες εξέδρες του Γεντί Κουλέ από το Φεβρουάριο και έπειτα, ένα γήπεδο - εκκλησία, κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της δυναμικής του κόσμου του ΟΦΗ. Εικόνες που δεν είδαμε ούτε στα πέτρινα χρόνια της Γ' Eθνικής.

Πού πρέπει να αναζητηθούν οι αιτίες, για αυτή την αποκαρδιωτική εικόνα όμως; Έχει ευθύνη η ΠΑΕ, που αντί να μειώσει τις τιμές των εισιτηρίων, έτσι ώστε να προσελκύσει κόσμο στο γήπεδο τις διατήρησε με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να γυρίσει την πλάτη;

Το ξενέρωμα των φιλάθλων, που η ομάδα δεν πέτυχε το στόχο των πλέι οφ, δια στόματος Λυσάνδρου στην αρχή της χρονιάς, λέγοντας εν τέλει ότι ήταν χρονιά σταθερότητας;

Κανείς δεν αμφισβητεί το κοινωνικό πρόσωπο που έχει δείξει η ΠΑΕ, με πάρα πολλές δράσεις εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών, το σημαντικότερο όμως είναι να κρατήσει τον υπάρχοντα και να φέρνει νέο κόσμο στο γήπεδο.

Δ.Μ. 4