Όταν η ομάδα έθετε ως στόχο την εξάδα, μέσα από το στόμα του Λυσάνδρου το καλοκαίρι, δεν ξέρω αν ο Νιόπλιας περίμενε ότι ο ΟΦΗ, μετά από τρία παιχνίδια πρωταθλήματος, δε θα μπορούσε εύκολα ούτε να δημιουργήσει, ούτε να ολοκληρώσει τις φάσεις μέσα στο παιχνίδι.

Επίσης, δε γνωρίζω αν ο στόχος της εξάδας τέθηκε για το πρεστίζ και μόνο του ΟΦΗ ή αν στη διοίκηση το πιστεύουν. Το ζήτημα είναι πως όταν θέτεις έναν στόχο, δημόσια, απέναντι στον κόσμο σου, πρέπει να είσαι ικανός και να τον υλοποιήσεις ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις με αξιώσεις.

Η ομάδα έδωσε τρία παιχνίδια με τον Άρη, την ΑΕΚ και τον Αστέρα. Σίγουρα δύσκολα παιχνίδια, καθώς και οι τρεις ομάδες πάντα είναι δυνατές τα τελευταία χρόνια και ο ΟΦΗ σε σύγκριση με την περυσινή καταστροφική χρονιά, φαίνεται να έχει βελτιώσει αρκετά το αμυντικό κομμάτι, το οποίο φάνηκε κυρίως με Άρη και Αστέρα.

Το παιχνίδι με την ΑΕΚ, το πρώτο εντός έδρας μετά από 1,5 χρόνο, ήταν λιγάκι παρωδία, διότι στο πρώτο και το τρίτο γκολ της ΑΕΚ, οι αμυντικοί της ομάδας αμύνονταν με τα μάτια. Το δικαιολογώ όμως, καθώς για πολλούς ήταν το άγχος του πρωτάρη μέσα στο Γεντί Κουλέ και η ανατροπή που έκανε ο ΟΦΗ, συμβαίνει μια φορά στα εκατοντάδες παιχνίδια, ασφαλώς με τον κόσμο ως 12ο παίκτη.

Σε τρία παιχνίδια η ομάδα ανταποκρίνεται καλά αμυντικά, αλλά επιθετικά πάσχει. Η ομάδα έχει πάρει τρία γκολ και αυτά όχι από την επιθετική της γραμμή, αλλά από ένα μέσο και ένα στόπερ. Ο Καμάου φαίνεται πως θα βρει αργά ή γρήγορα το γκολ, ίσως το ίδιο κι ο Ντουρμισάι. Ο Λάμπρου προσπαθεί, ενώ ο Φαν Ντούινεν ήδη μας έχει δείξει πως δεν κάνει για εξτρέμ.

Η ομάδα πούλησε τα δεκατρία γκολ που βρήκε πέρυσι, μέσα στο καλοκαίρι και καλά έκανε (Σαρδινέρο και Στάρτζεον), αλλά μέχρι στιγμής δείχνει πως αυτές οι πωλήσεις δεν έχουν αναπληρωθεί και εύχομαι απλά να μην το πληρώσει στα επόμενα παιχνίδια.

Χαρακτηριστικά, στο παιχνίδι με τον Αστέρα είδαμε να αποχωρούν οι Καμάου, Λάμπρου, να μπαίνουν οι Φαν Ντούινεν και Καστάνιος και η ομάδα να γίνεται περισσότερη αργή στο τρανζίσιον, ένδειξη ότι ο Νιόπλιας δεν εμπιστεύεται αρκετά τον Γρίβα ή τον Μπαλογιάννη. Η έξοδος του Ντε Γκούζμαν, επίσης, μείωσε τις όποιες πιθανότητες να δημιουργήσουμε περισσότερες φάσεις, καθώς ένας (αρκετά καλός) Νέιρα μόνος του, δε φέρνει την άνοιξη.

Η ομάδα πρέπει, ακόμα και αν έχει ελλείψεις εξαιτίας των τραυματισμών, να δημιουργήσει και να ολοκληρώσει καλές φάσεις μέσα στο παιχνίδι, ακόμα και μέσα από τα στημένα, στα οποία υστερεί εδώ και χρόνια. Διότι όταν οι μέσοι σου δεν ανταποκρίνονται και δε σκοράρουν και οι επιθετικοί σου, είναι πρόβλημα και σίγουρα δε θέλουμε να δούμε ξανά φαινόμενα τύπου Γιάννου...