Σίγουρα εκνευριστήκαμε όλοι με την εμφάνιση του ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο με τον ΠΑΟΚ. Όχι τόσο με την συνολική λειτουργία της ομάδας, όσο με κάποια, άνευ νοήματος, ατομικά λάθη παικτών, που έφεραν το βαρύ σκορ από τον ΠΑΟΚ. Άλλωστε, σε όλο το δεύτερο γύρο βλέπουμε ότι η ομάδα συνολικά, έχει χάσει τη φόρμα που είχε στον πρώτο.
Κι εγώ όταν εκνευριστώ αρκετά, πάνω στην ένταση της στιγμής, μπορεί να πω πράγματα που δεν τα πιστεύω και να μετανιώσω εκ των υστέρων. Ο θυμός είναι κακός σύμβουλος, αλλά κάποιες φορές, παρά τις πολλές προσπάθειες, πέφτουμε στην "παγίδα" του. (Χρίστο νομίζω χρειαζόμαστε εντατικά μαθήματα διαχείρισης θυμού, είσαι ο ιδανικός δάσκαλος, ο δικός μας Τζακ Νίκολσον στο "Ασκήσεις Ηρεμίας"!).
Όμως, μετά τα βάζω κάτω ένα - ένα, όσα έχει πετύχει αυτή η ομάδα, εδώ και ένα χρόνο τώρα. Είναι πολλά. Όπως υπάρχουν κι άλλα πολλά ακόμη να γίνουν. Όμως η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα.
Κι εγώ όταν εκνευριστώ αρκετά, πάνω στην ένταση της στιγμής, μπορεί να πω πράγματα που δεν τα πιστεύω και να μετανιώσω εκ των υστέρων. Ο θυμός είναι κακός σύμβουλος, αλλά κάποιες φορές, παρά τις πολλές προσπάθειες, πέφτουμε στην "παγίδα" του. (Χρίστο νομίζω χρειαζόμαστε εντατικά μαθήματα διαχείρισης θυμού, είσαι ο ιδανικός δάσκαλος, ο δικός μας Τζακ Νίκολσον στο "Ασκήσεις Ηρεμίας"!).
Όμως, μετά τα βάζω κάτω ένα - ένα, όσα έχει πετύχει αυτή η ομάδα, εδώ και ένα χρόνο τώρα. Είναι πολλά. Όπως υπάρχουν κι άλλα πολλά ακόμη να γίνουν. Όμως η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα.
Ζούμε σε μια κοινωνία που, καλώς ή κακώς, δεν κάνουμε παρέα μόνο οι Ομιλίτες με τους Ομιλίτες, οι Παναθηναϊκοί με τους Παναθηναϊκούς, οι Ολυμπιακοί με τους Ολυμπιακούς. Αντίθετα σε μια παρέα μπορείς να δεις Ομιλίτες με Παναθηναϊκούς, Παναθηναϊκούς με Ολυμπιακούς κλπ. Να επισημάνω ότι δε με νοιάζει τι γράφουν οι ιστοσελίδες της Αθήνας ή ο κάθε τυχάρπαστος δημοσιογράφος, όμως από μικρό παιδί, μπροστά στην παρέα που δεν αποτελείται μόνο από Ομιλίτες, πάντα είχα την τάση προστασίας της ομάδας (ε το παντέρμο για κουσούρι κι αυτό, ε;). Έτσι νομίζω ότι σκέφτηκαν και οι περισσότεροι την Κυριακή, μια και ο ΟΦΗ δεν παρουσίασε καλό πρόσωπο, τόσο σε αυτόν τον αγώνα όσο και στα παιχνίδια κυπέλλου.
Πέρυσι , αρχές καλοκαιριού, συνάντησα ένα φίλο από τα παλιά. Έτυχε λοιπόν να συζητήσουμε για τον ΟΦΗ. Με αφορμή το περσινό ματς του Παναθηναϊκού με τον ΟΦΗ, μου είπε "Έλα ρε - μου λέει - το έδωσε ο Παναθηναϊκός για να σωθεί ο ΟΦΗ". Αν τον έβλεπα σήμερα, θα τον ρωτούσα: "Μρε κουμπάρε και τον φετινό αγώνα εκτός έδρας, το έδωσε ο Παναθηναϊκός για να σωθεί ο ΟΦΗ;".
Από το παραπάνω παράδειγμα, είναι προφανές ότι δεν αξίζει να ασχολείται κανείς, παρά μόνο να απαντάει αστειευόμενος (εξ ου και η χιουμοριστική φύση του κειμένου). Και ΟΧΙ, δεν συνωμότησε κανείς εκ της διοίκησης, εις βάρος της ασπίδας και του κόσμου της ομάδας. Απόδειξη; Μέχρι και σήμερα, διαβάζουμε ανά διαστήματα στις τοπικές ιστοσελίδες κάποια κείμενα με ισοπεδωτική κριτική εις βάρος του ΟΦΗ, χωρίς λόγο. Άρα, μάλλον κάτι πάει καλά, τελικά.
Από το παραπάνω παράδειγμα, είναι προφανές ότι δεν αξίζει να ασχολείται κανείς, παρά μόνο να απαντάει αστειευόμενος (εξ ου και η χιουμοριστική φύση του κειμένου). Και ΟΧΙ, δεν συνωμότησε κανείς εκ της διοίκησης, εις βάρος της ασπίδας και του κόσμου της ομάδας. Απόδειξη; Μέχρι και σήμερα, διαβάζουμε ανά διαστήματα στις τοπικές ιστοσελίδες κάποια κείμενα με ισοπεδωτική κριτική εις βάρος του ΟΦΗ, χωρίς λόγο. Άρα, μάλλον κάτι πάει καλά, τελικά.
Πάρτε κάθε λογής σχόλια, όσα λέγονται ή γράφονται, OΛA στην πλάκα να ηρεμήσει το κεφάλι σας. Για μια περηφάνια ζούμε, θα μου πεις. Την έχουμε ήδη όμως από πέρυσι, σου λέω εγώ και κανένας Γιώργος, Γιάννης ή Κώστας ( εντελώς τυχαία ονόματα), ό,τι και να επαγγέλλεται, ΔΕΝ μπορεί να μας τη στερήσει...
Υ.Γ: Άδειο γήπεδο με τον Ατρόμητο, δε νοείται.
Μιχάλης
