Κατά σειρά θέλω να μιλήσω α) για τον μεγαλομέτοχο Μιχάλη Μπούση, β) για τον CEO Μηνά Λυσσάνδρου και την συνολική λειτουργία της ΠΑΕ Ο.Φ.Η., γ) για τον Νταμπράουσκας, δ) για τους παίκτες που απάρτισαν το φετινό μας ρόστερ, ε) για τις αλλαγές στο ρόστερ που θα ήθελα να δω τη νέα σεζόν, στ) για παίκτες που έχω ξεχωρίσει από Ελλάδα / Κύπρο και για περιπτώσεις παικτών που συνεργάτες μου έχουν προτείνει. Τι κρατάμε, τι πρέπει να αλλάξουμε, τα θετικά, τα σφάλματα / παραλείψεις, το μέλλον.

Μιχάλης Μπούσης, λοιπόν. Αυθόρμητα μου βγαίνει να πω «ένας υπέροχος ιδιοκτήτης, ο ιδανικός για τον Ο.Φ.Η. και ο απόλυτα κατάλληλος για το ήθος, τις αξίες και την δυναμική της ομάδας μας».

Άνθρωπος έντιμος, με καθαρό βλέμμα, που κρατά την ομάδα πολύ μακριά από παρασκήνια, από «άρματα» και συμμαχίες, από στημένα και διαιτησίες. Ο Ο.Φ.Η. της τελευταίας 5ετίας αποτελεί την μακράν πιο ΚΑΘΑΡΗ ομάδα, ίσως στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου: όλα μα όλα τα παιχνίδια στο γήπεδο (και πιστέψτε με, λόγω και της δουλειάς μου το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ θα το είχα μάθει – έστω εκ των υστέρων), καμία υποψία σκιάς ή στοιχηματικής απάτης.

Μια πεντακάθαρη ομάδα κόντρα ακόμα και σε δικούς της οπαδούς που μετά από κάποιες κακές εμφανίσεις εμφανίστηκαν να γράψουν τα δικά τους. Ο Ο.Φ.Η. δίνει απαντήσεις, βουλώνει στοματάκια και μοιράζει πόνο με τα αποτελέσματά του. Ας μην πιάσω να γράφω παιχνίδια που έχουμε στερήσει βαθμούς από ομάδες τύπου ΑΕΚ ή ΠΑΟΚ (που ορισμένοι μας είχαν… συνδέσει), ούτε να αναλύσω πως χτύπησε αλύπητα (όντας αδιάφορος) ΟΛΕΣ τις ομάδες που «καιγόντουσαν» για παραμονή.

Επιπροσθέτως είναι απόλυτα… νοικοκύρης στα οικονομικά του συλλόγου, χωρίς υπερβολές, χωρίς ανοίγματα που δε μπορούν να υποστηριχθούν από την δυναμική του συλλόγου και απόλυτα συνεπής στις υποχρεώσεις του. Το ιδανικό που πάντα αναζητούσαμε. Διότι ουδείς συνειδητοποιημένος Ομιλίτης (και με όσα βιώσαμε στο παρελθόν) θα ήθελε έναν Πρόεδρο να σπαταλά ασυλλόγιστα και να κάνει μεταγραφές αεροδρομίου, με αποτέλεσμα να «φουσκώνει» το μπάτζετ και οι ισολογισμοί να είναι υπερβολικά ελλειμματικοί (ακόμα και αν κάλυπτε τη ζημιά από την προσωπική του περιουσία, αν αποχωρούσε από την πρώτη κιόλας σεζόν θα είχαμε αβάσταχτο χρέος).

Τέλος είναι πάντα δίπλα στους παίκτες και τους προπονητές και ταυτόχρονα προσιτός στον κόσμο του Ο.Φ.Η.! Χαμογελαστός, ανθρώπινος, ευγενής.

Με πρόθεση να βελτιώσει τις υποδομές και τις εγκαταστάσεις της ομάδας, να αφήσει έργο και όχι απλά να κάνει μεταγραφές… Γκαλέτι για να είναι αρεστός. Να «χτίσει» τον Ο.Φ.Η. μας από τα θεμέλια και όχι πάνω σε θεμέλια από σάπιες μπανάνες να προσθέτει ορόφους (και αυτούς με χρήματα από Καλλονή – Ο.Φ.Η. 1.12 ο άσος και Λεβαδειακός – Ο.Φ.Η. 1.17 ο άσος ή από προμήθειες από συνεργαζόμενα μανατζερικά γραφεία με έδρα το Μπυραιά).

Αν έκανε λάθη; Ίσως το γεγονός πως οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκε δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν το πλάνο που οι ίδιοι είχαν προτείνει. Αλλά ποιος θα τον κατηγορήσει επειδή εμπιστεύτηκε τον Γιάννη Σαμαρά ή ποιος θα πει πως και ο Γιάννης Σαμαράς είχε… δόλο να καταστρέψει τον Ο.Φ.Η.; Παρ’ όλα αυτά δεν απογοητεύτηκε, διόρθωσε τις ανορθογραφίες και κυρίως: ποτέ δεν κρύφτηκε!

Το σημαντικότερο λάθος για εμένα ήταν Ο ΤΡΟΠΟΣ που έγινε η αλλαγή του σήματος, όμως με το χέρι στην καρδιά πιστεύω είναι ο τελευταίος που έχει την ευθύνη. Σύμβουλοι και υπάλληλοι παντελώς άσχετοι και χωρίς καμία διάθεση να νιώσουν τον οργανισμό Ο.Φ.Η. εισηγήθηκαν (οι ρανταπλάν, καρπαζοεισπράκτορες της ζωής, που θέλησαν να… ξεπλύνουν την ιστορία του Ο.Φ.Η., για την οποία… ντρέπονταν, προφανώς χωρίς να την γνωρίζουν, προφανώς χωρίς να έχουν νιώσει στο ελάχιστο σε ποιόν σύλλογο είχαν την τιμή να υπηρετούν) και ο μεγαλομέτοχος «φρέσκος» ακόμα στο ποδόσφαιρο και τον Ο.Φ.Η., υλοποίησε.

Τι θέλω να δω από τον Μιχάλη Μπούση του χρόνου;

Α) Συγκεκριμένο πλάνο για νέο γήπεδο. Εφόσον έχει δηλώσει πως αποτελεί όνειρό του, θα ήθελα μια συγκεκριμένη, κοστολογημένη, υλοποιήσιμη και με χρονοδιάγραμμα πρόταση. Μόνο έτσι θα μπει ο κόσμος στο παιχνίδι, μόνο έτσι θα νιώσουν πίεση οι τοπικοί άρχοντες, μόνο έτσι θα υπάρξει μια συγκεκριμένη βάση διαπραγμάτευσης.

Β) Αλλαγή σήματος, με τον κόσμο να έχει την τελική απόφαση. Ο εορτασμός 100 ετών θα μας δώσει μια καλή αφορμή, αλλά εκτιμώ πρέπει οι κινήσεις να γίνουν νωρίτερα. Ένα νέο μοντέρνο σήμα, που να ενσωματώνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του συλλόγου, ένα σήμα που θα ενώσει και θα συσπειρώσει, ένα σήμα για το οποίο οι Ομιλίτες θα είναι περήφανοι. Και ένα σήμα το οποίο θα απογειώσει και σε οικονομικό επίπεδο τον σύλλογο και όσους το εκμεταλλεύονται εμπορικά.

Ξέρω πως πολλοί θα στενοχωρηθούν, καθώς ενδεχομένως θεωρούν πως ρόλος μου είναι να ασκώ κριτική και να επισημαίνω τα κακώς κείμενα. Άλλοι θα θεωρήσουν πως κάνω δημόσιες σχέσεις. Κανένα πρόβλημα, δημοκρατία έχουμε. Δημόσιες σχέσεις όσοι με γνωρίζουν δεν έκανα ποτέ, κριτική έχω ασκήσει όταν έπρεπε και ίσως πιο σκληρή από οποιονδήποτε – όμως στην προκειμένη περίπτωση ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αυτή είναι η άποψη που έχω για τον μεγαλομέτοχο.

ΥΓ. Ναι, με προβληματίζει πως από τα συμβόλαια που υπογράφουμε από το Δεκέμβριο φαίνεται να δημιουργείται μια ομάδα για μια σεζόν. Δεν θέλω να πιστέψω ωστόσο πως αυτό είναι ένδειξη σκέψης του μεγαλομετόχου «να κάνουμε μια καλή σεζόν και να πουλήσω την ΠΑΕ να βγάλω κάποια… σπασμένα». Θέλω να ελπίζω πως απλά είχε απογοητευτεί τα προηγούμενα χρόνια και δεν θέλει να δεσμεύεται σε βάθος χρόνου. Θα πρέπει ωστόσο το θέμα αυτό να μας απασχολήσει: τα συμβόλαια ΠΟΛΛΩΝ και σημαντικών παικτών, καθώς και του προπονητή λήγουν το ερχόμενο καλοκαίρι. Θέλει προγραμματισμό από τώρα…