Δε θέλω να το βλέπω!
Πες στο φεγγάρι να φανεί,
Γιατί δε θέλω πια να βλέπω
Το αίμα του Ayrton στην αρένα.
Δε θέλω να το βλέπω!
Η θύμησή μου καίγεται!
Μηνύστε το στα γιασεμιά
Με την αέρινη ασπράδα.
Δε θέλω να το βλέπω!
Στροφή στροφή πάει ο Ayrton
Το θάνατό του φορτωμένος
Γύρευε να βρει την αυγή
Και πουθενά η αυγή δεν ήταν.
Γυρεύει τη σωστή θωριά του
Και τ’ όνειρο τού αλλάζει το δρόμο.
Γύρευε τ’ όμορφο κορμί του
Και βρήκε το χυμένο του αίμα.
Μη! Μη μου λέτε να το βλέπω!*
Έξω από το σπίτι του, το 1963
Εκείνη τη μέρα χάνει τη ζωή του, ο μεγαλύτερος οδηγός της F1, o Ayrton SENNA. Μια μηχανική αστοχία και ένα σχεδιαστικό λάθος του μονοθεσίου, είναι μοιραία. Είναι η μέρα που έκανε τις (μηχανοκίνητες)Κυριακές να μην είναι ποτέ πια ίδιες.
Δεν είναι η ώρα να μιλήσω για το μοναδικό του ταλέντο, για την ανεπανάληπτη ταύτιση, αντίληψη και αίσθηση του αυτοκινήτου που είχε και ήξερε να νιώθει, να ερμηνεύει, να μετουσιώνει κάθε μηχανικό δεδομένο και κραδασμό σε εσωτερικό κραδασμό και γνώση βελτίωσης του μονοθεσίου, να αντιστοιχεί κάθε εσωτερικό του κραδασμό και σκίρτημα, εντός μονοθεσίου, στο μηχανικό του αντίστοιχο ή δεδομένο. Και για το πως με πολύ υποδεέστερα μονοθέσια κατάφερνε να περνά ως σταματημένους τους κορυφαίους αντιπάλους του (βλ. το μυθικό πρώτο γύρο στο Donington grand prix, 11 Απριλίου 1993, όπου περνά και τους 4 προπορευόμενους, τον έναν μετά τον άλλον σε 40 δεύτερα) ή για το μεταφυσικό qualification του Μονακό (14 Μαΐου 1988, όπου οδηγώντας συνεχώς πέρα από το όριο, μεταθέτει τα ανθρώπινα και μηχανικά όρια, τρομάζοντας κι ο ίδιος). Για την αρμονία και τη μοναδική του ταλάντωση μ' ένα μηχανικό μέσο, για το οριακό του οδηγικού του βίου.
Για την ανθρωπιστική του προσφορά σ' όσους είχαν ανάγκη στη χώρα του, για τη βραζιλιάνικη περηφάνεια του. Για την ταπεινότητα και απλότητά του εκτός αγώνων. Για την λάμψη και την αγαθή αύρα του όπου βρισκόταν.
Ο Ayrton SENNA, υπήρξε ένας από τους ελάχιστους ΟΜΗΡΙΚΟΥΣ ήρωες του αθλητισμού.
Από αυτούς που υπερβαίνοντας με τον ΤΡΟΠΟ τους τον αθλητισμό, τον οδηγούν στην τέχνη, στην ΠΟΙΗΣΗ. Από αυτούς που το αθλητικό δράμα ή συμβάν έχει τα χαρακτηριστικά και την ιερότητα της ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ. Από αυτούς που τα προσωπικά τους όρια είναι τα όρια του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Το πιστοποιητικό γέννησης του Ayrton Senna da Silva
Υστερόγραφο, για μια κάποια επαφή:
Για όσους δεν έχουμε συμβιβαστεί ακόμα με την απουσία του. Για όσους δεν υπάρχει αγώνας grand prix (ακόμα και οι σημερινοί -απολύτως αποστειρωμένοι, όπου πρωταγωνιστές είναι σχεδόν αποκλειστικά τα μηχανήματα, οι υπολογιστές και οι γελοίοι κανονισμοί και που θα μπορούσαν κάλλιστα να παίζονται στα simulators και στο PS4) χωρίς να περιμένουμε να τον δούμε ή να νιώθουμε σφίξιμο, αφιερώνω την παρακάτω μικρή "επαφή".
Χρόνια τώρα, μοιραζόμαστε με τον αδερφό μου δύο κοινά τραύματα, αθλητικής αφορμής. Την απώλεια του Σέννα και τον ξαφνικό θάνατο που επέβαλλαν στον άλλο ομηρικό ήρωα και ποιητή του τρόπου, Νίκο Γκάλη. Για χρόνια περιμέναμε…περιμένουμε, να δούμε το Γκάλη ξανά στα παρκέ. Κι αν για το Νικ, υπάρχει πάντα μια ελπίδα στο φαντασιακό μας, για τον Άυρτον η θλίψη είναι βαριά κι ακούνητη σαν μαύρη πέτρινη πόρτα.
Απρίλιος του 2010 και ο αδελφός μου (φανατικότερος εμού, του Σέννα) με καλεί για μια επίσκεψη έκπληξη. Έχει στα χέρια του μια πρόσκληση για ιδιωτική ξενάγηση στο εργοστάσιο της Μακλάρεν , στο Woking της Αγγλίας. Δεν θα περιγράψω εδώ αναλυτικά, το απολύτως φουτουριστικό σκηνικό του τεχνολογικού κέντρου. Από την επιφάνεια του εδάφους , κατέβαινες με ασανσέρ κάψουλα προς τα κάτω. Οι υπόλευκοι στεγανοί διάδρομοι παρέπεμπαν στο ‘2001, Οδύσσεια του διαστήματος’. Το κτήριο ήταν απολύτως άδειο, λόγω της Κυριακής. Τεράστιοι χώροι με εκατοντάδες γραφεία με υπολογιστές, σε απόλυτη στοίχιση. Χειρουργική καθαρότητα παντού, τα γκαράζ σαν χειρουργικές τράπεζες, τα μονοθέσια της Μακλάρεν που κυριαρχούσαν εκείνα τα χρόνια, αγγίζουμε και περιεργαζόμαστε το μονοθέσιο του Χάμιλτον, το τότε και αυτό της κατάκτησης του 2008, η αεροδυναμική σήραγγα- το άβατον, τα ιστορικά αυτοκίνητα της εταιρείας και τα γνωστά μοντέλα παραγωγής. Οι τεράστιες γυάλινες επιφάνειες, η μικρή λίμνη και πίστα απέξω , οι προθήκες των τροπαίων.
Όλα εντυπωσιακά, αλλά το μυαλό μας και η καρδιά μας ήταν σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Είχαμε μπει εκεί για έναν και μόνο λόγο. Να βρεθούμε, να δούμε, να αγγίξουμε τα αυτοκίνητα του Σέννα, να έρθουμε όσο πιο κοντά γίνεται. Τα χαρακτηριστικά ασπροκόκκινα αυτοκίνητα, με τα οποία πήρε τους 3 τίτλους (1988,1990,1991). Οι φωτογραφίες απαγορεύονταν ρητά στο εσωτερικό του κέντρου, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση, να μην ξεκλέψουμε κάποιες, ακριβό κειμήλιο της συγκίνησής μας, στην οποία δε θα αναφερθώ.
Όλα εντυπωσιακά, αλλά το μυαλό μας και η καρδιά μας ήταν σε ένα συγκεκριμένο σημείο. Είχαμε μπει εκεί για έναν και μόνο λόγο. Να βρεθούμε, να δούμε, να αγγίξουμε τα αυτοκίνητα του Σέννα, να έρθουμε όσο πιο κοντά γίνεται. Τα χαρακτηριστικά ασπροκόκκινα αυτοκίνητα, με τα οποία πήρε τους 3 τίτλους (1988,1990,1991). Οι φωτογραφίες απαγορεύονταν ρητά στο εσωτερικό του κέντρου, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση, να μην ξεκλέψουμε κάποιες, ακριβό κειμήλιο της συγκίνησής μας, στην οποία δε θα αναφερθώ.
…μικρή αναφορά στη μνήμη του
MAIS VELOZ QUE O TEMPO
MAIS REAL QUE UM SONHO
Το μονοθέσιο (νο12) με το οποίο κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα
Κανείς δε σε γνωρίζει πια.
Μα εγώ σε τραγουδάω.
Γι αυτούς που θα ‘ρθουν
Τραγουδώ τη χάρη κι η ομορφιά σου.
Τη μεστωμένη γνώση σου, του νου τη φρονιμάδα.
Τη δίψα σου για θάνατο, τη γέψη των χειλιών του.
Τη θλίψη που είχε μέσα της
Η γελαστή χαρά σου.
Χρόνια θ’ αργήσει να φανεί
Αν θα φανεί ποτέ του
τέτοιος καθάριος, ζωντανός,
ζεστός … Βραζιλιάνος*
Δύο μέρες πριν τον μοιραίο αγώνα, έναν αγώνα στον οποίο ήδη είχαν συμβεί τραγικά ατυχήματα και σκεφτόταν να μη λάβει μέρος.
2 και 17 η ώρα που βραδιάζει
2 και 17 ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει
Μια κάσα με καρούλια το κρεβάτι
2 και 17 η ώρα που βραδιάζει.
Α, τι φριχτά στις 2 και 17
Απόψε που βραδιάζει.
Ήτανε 2 και 17 σ’ όλα τα ρολόγια
Ήτανε 2 και 17 και έπεφτε το βράδυ.*
*Αποσπάσματα από το ποίημα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα "Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας", απόδοση Νίκος Γκάτσος, άλλαξα απλά το όνομα του Ανδαλουσιάνου ταυρομάχου Ιγνάθιο με αυτό του Βραζιλιάνου Άυρτον.
Για όσους θέλουν ελάχιστα ενδεικτικά σημεία γνωριμίας,
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr