Την ερχόμενη Τετάρτη μπαίνουμε στον Ιούνιο και θα ξεκινήσει ουσιαστικά η ψυχολογική περίοδος που ο κόσμος θα περιμένει να δει τις πρώτες κινήσεις από τις ομάδες, για τη διαμόρφωση των ρόστερ της επόμενης περιόδου, έστω και αν αυτές οι κινήσεις έχουν ξεκινήσει παρασκηνιακά εδώ και καιρό και έστω και αν η μεταγραφική περίοδος αρχίζει επίσημα στις 1 Ιουλίου. Και φέτος θα είναι διευρυμένη, καθώς θα ολοκληρωθεί στις 15 Σεπτεμβρίου, για τους παίκτες με ομάδα και στις 30 Σεπτεμβρίου για τους ελεύθερους.

O Μάιος που ολοκληρώνεται, είναι περισσότερο ο μήνας του απολογισμού για τη σεζόν που προηγήθηκε. Πριν ένα χρόνο, τέτοια εποχή, είχε σηκώσει πολλή σκόνη η τοποθέτηση Λυσάνδρου για διεκδίκηση μιας θέσης στα πλέι οφ. Όπως και φέτος, η ανάρτηση Μπούση ότι θέλουμε "να παλέψουμε για μια θέση στην Ευρώπη". Πέρσι είχα γράψει ότι για μένα αυτές οι τοποθετήσεις είναι φράσεις κλισέ και δε σημαίνουν τίποτα μέχρι να κυλήσει η μπάλα στο χορτάρι.

Είναι κλισέ με την έννοια ότι πχ και ο ΠΑΟΚ ξεκινούσε με στόχο το πρωτάθλημα επί 30 χρόνια μέχρι να το ξαναπάρει, το ίδιο ο ΟΣΦΠ, το ίδιο ο ΠΑΟ, το ίδιο η ΑΕΚ, το ίδιο η Λίβερπουλ, η Μίλαν και ένα σωρό ομάδες, που ξεκινούν κάθε Αύγουστο, έχοντας μια φαντασίωση για τη χρονιά που ξεκινάει, βασισμένη στην Ιστορία τους, στα φιλικά, στις μεταγραφές κτλ. Δε νομίζω και δε θυμάμαι να ξεκίνησε ποτέ κάποια χρονιά με δήλωση "στόχος του ΟΦΗ είναι να σωθεί".

Και δε νομίζω να υπάρχει ομάδα παγκοσμίως, που να μην ελπίζει για το καλύτερο κάθε καλοκαίρι. Θυμόμαστε πχ πέρσι στον πρωταθλητή των μεταγραφών, Ατρόμητο και τον πρωταθλητή των φιλικών, Αστέρα Τρίπολης. Έπειτα ξεκινάει το πρωτάθλημα και τα ψέματα και οι φαντασιώσεις τελειώνουν. 

Οπότε, νομίζω ότι κάθε Αύγουστο, ο ΟΦΗ θα ξεκινάει κάθε σεζόν με στόχο να διεκδικήσει την εξάδα και στη συνέχεια την Ευρώπη και ό,τι καλύτερο στο Κύπελλο, εκτός κι αν καταφέρει κάποια στιγμή να κάνει το επόμενο βήμα και όλα τα παραπάνω να είναι το μίνιμουμ και η αφετηρία.

Το θέμα μετά είναι τι κάνεις για να πετύχεις αυτούς τους στόχους. Αν τους στηρίζεις μεταγραφικά. Η άποψή μου λοιπόν, είναι ότι η περσινή ομάδα ΔΕ φτιάχτηκε για να μπει εξάδα. Ναι, θα μπορούσε να μπει. Ναι, έφθασε πολύ κοντά. Ναι, μπορείς να βρεις πολλά επιχειρήματα γιατί δικαιούτο να μπει. Ή και για το αντίθετο. 

Προσωπικά όμως θεωρώ ότι το συγκεκριμένο ρόστερ δεν είχε φτιαχτεί για να μπει στα πλέι οφ. Είχε δημιουργηθεί μια ομάδα που - πρώτα από όλα - δεν ήθελε να περάσει τα περσινά, μια ομάδα που ήθελε να βιώσει μια πιο ασφαλή και ισορροπημένη χρονιά. Με πολύ δυνατό και έμπειρο κέντρο, τον τομέα που θα έκρινε τα περισσότερα αμφίρροπα παιχνίδια, που θα έδινε το προβάδισμα απέναντι στους πιο βατούς αντιπάλους και θα επιχειρούσε να μπλοκάρει το παιχνίδι των πιο δυνατών.

Γιατί αν θες να μπεις πλέι οφ, δεν ξεκινάς μια σεζόν με ουσιαστικά μόνο ένα εξτρέμ, περιμένοντας την επιστροφή του Τσιλιανίδη. Με τον προπονητή σου να μην υπολογίζει κανένα από τα αριστερά σου μπακ και να κάνει πειράματα. Να κατεβάζει ενδεκάδες χωρίς κανένα εξτρέμ, γιατί δεν του κάνει ο Καμάου, ή χωρίς κανένα φορ, επειδή δεν μπορεί να στηριχτεί ούτε στον Φαν Ντάινεν, ούτε στον Καστάινιος. Και να αναγκάζεται να "βαφτίζει" παίκτες σε άλλες θέσεις, μόνιμα ή σε συγκεκριμένα ματς. Τον Μπαλογιάννη ως αριστερό μπακ, τον Λάμπρου ως φορ, τους Νέιρα, Τοράλ, Ντε Γκούζμαν ως εξτρέμ κτλ κτλ. Μια ενδεκάδα που ξεκινάει με 5 και 6 κεντρικούς μέσους, τους μισούς σε άλλες θέσεις, μπορεί να λειτουργήσει, δε σημαίνει όμως ότι είναι και φυσιολογική και ότι θα δουλεύει πάντα.

Αν ο ΟΦΗ θέλει όντως να μπει εξάδα και να διεκδικήσει ένα από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια, θα πρέπει να έχει ένα ρόστερ που θα είναι και ποιοτικό, αλλά και που θα έχει πληρότητα σε όλες τις θέσεις. Ώστε να είναι ένας ισότιμος διεκδικητής και όχι μια ομάδα - δορυφόρος, που απλά κυνηγάει να "κλέψει" τη διάκριση, ποντάροντας στην ανεπάρκεια των άλλων.

Την πρώτη χρονιά του Σίμου, ο ΟΦΗ βγήκε Ευρώπη παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο για ένα γύρο, όμως εκμεταλλεύθηκε την ανυπαρξία των αντιπάλων του, πέρα από την τιμωρία του ΠΑΟ. Εκείνος ο ΟΦΗ τερμάτισε 5ος στη Regular Season με ένα αριστερό μπακ, τον Κοροβέση, ένα αμυντικό χαφ, τον Μεγιάδο (ο Βίκτορ ήρθε το Γενάρη και δεν πρόλαβε να παίξει) και ένα στόπερ, τον Κουτρουμπή, που δεν έπαιζε κιόλας μέχρι τα μέσα της σεζόν. Τη φετινή σεζόν εκείνος ο ΟΦΗ θα είχε παρόμοια πορεία με τον Βόλο, που ξεκίνησε με τρομερό σερί και τερμάτισε 10ος. Ο φετινός ΟΦΗ έκανε ρεκόρ συγκομιδής, μετά την επάνοδό του και τελικά έμεινε μαθηματικά εκτός πλέι οφ, μια αγωνιστική πριν το τέλος, αν δεν υπήρχε όλη αυτή η παρωδία με την τιμωρία του ΠΑΣ Γιάννινα. Θα μπορούσε να είχε μπει αυτός, αν είχε νικήσει τον ΠΑΣ στο Ηράκλειο (αν πχ έδινε το πέναλτι ο Τζήλος), χάρη στη μεγάλη "κοιλιά" του Βόλου, την αργή εκκίνηση του Αστέρα και το στραπάτσο του Ατρομήτου.

Για να γίνει λοιπόν μια ομάδα που ΑΝΗΚΕΙ στα πλέι οφ και προσπαθούν οι άλλες να τη βγάλουν και όχι μια ομάδα - αλεξιπτωτιστής που απλά προσπαθεί να ... χωθεί μέσα, ο ΟΦΗ θα πρέπει να έχει ένα ρόστερ με ισάξιο παρτενέρ του Βούρου (αν μείνει), με αριστερό μπακ που θα μπορεί να κατέβει όλη την πλευρά με αυτοπεποίθηση και να σεντράρει καλά και θα βοηθήσει τον Μπαλογιάννη να γίνει καλύτερος (τα ίδια περίπου ισχύουν και για τα δεξιά), να βρει έναν αντιΓαγιέγος (που έλειψε πολύ μετά που έφυγε), που θα δίνει τα τρεξίματά του και θα στηρίξει και τον Μεγιάδο αντασταλτικά και τους υπόλοιπους μέσους και θα έχει μεσοεπιθετικούς (φορ-εξτρέμ) που θα μπορούν να αξιοποιήσουν όλη τη δουλειά που θα κάνουν οι καλοί μέσοι πίσω τους.

Μια ομάδα με (τουλάχιστον) δύο καλούς παίκτες σε κάθε θέση, που δε θα καταρρέει σε κάθε απώλεια και που δε θα αναγκάζει τον Νιόπλια να καταφεύγει σε αλχημείες. Αν λείπει πχ ο Τσιλιανίδης, να ξέρει ότι μπορεί να εμπιστευθεί τον αναπληρωματικό του και όχι να "βαφτίζει" ακραίο τον Τοράλ ή τον Νέιρα. Ώστε να έχει ο προπονητής σου όλα τα κατάλληλα εργαλεία, για να υλοποιήσει τους στόχους που του θέτεις. Για να μπορείς και να τον κρίνεις δίκαια στο τέλος, ανάλογα την έκβαση. 

Και επειδή είναι ποδόσφαιρο και όλα είναι ρευστά και όλα μπορούν να κριθούν από ένα δοκάρι και μέσα ή ένα δοκάρι και έξω, τουλάχιστον θα ξέρεις ότι έκανες εξαρχής το καλύτερο δυνατό από τη μεριά σου και δε θα σου μείνει το άχτι της χαμένης ευκαιρίας, όπως φέτος.

Στα χαρτιά όλα αυτά φαίνονται πολύ απλά. Στην πράξη είναι το θέμα τι θα γίνει, αυτή την περίοδο που διανύουμε, που διαμορφώνονται όλα τα ρόστερ και όσες αποφάσεις παίρνονται τώρα, θα επηρεάσουν ολόκληρη την επόμενη χρονιά. Και δεν είναι μόνο θέμα μπάτζετ, αλλά κυρίως των σωστών επιλογών. Αλλά σε αυτό θα σταθώ σε επόμενο άρθρο.