Μια που το αναφέραμε και αρχή διαλόγου κάναμε, ας συνεχίσουμε σήμερα από εκεί που σταματήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα. Στα γίβεντα της Εθνικής Ελλάδος δηλαδή.
Βλέπετε, τα εξήγησε ωραία ο Σμπώκος τις προάλλες, η εθνική Ελλάδος δεν είναι για την ομοσπονδία παρά η παράπλευρη ασχολία που είναι υποχρεωμένοι να «τρέξουν». Αυτό γιατί, η κύρια ασχολία τους είναι να ελέγξουν την διαιτησία, τους παρατηρητές και όλα όσα χρειάζονται για να κάνει την δουλειά το αφεντικό τους. Να βγάλουν την εκδούλευση στον κάθε Ιβάν, στον κάθε Βαγγέλη ή Σωκράτη παλιότερα. Να του δώσουν δηλαδή τα απαραίτητα εφόδια ώστε να έχει την ώθηση για να πάρει το πρωτάθλημα. Γνωστά αυτά για δεκαετίες.
Για να μην μιλήσουμε για τα τσάρτερ της χαράς που υπήρχαν μέχρι να αναλάβει ο Ότο, όταν ο κάθε παραγοντίσκος των ποδοσφαιρικών ενώσεων όλης της χώρας έφερνε στο τσάρτερ της Εθνικής γυναίκες, ξαδέρφια, συμπεθέρες και μπατζανάκηδες. Φυσικά, πέρα από αυτά είχαμε και τα γνωστά βαλιτσάκια όταν στις εκλογές της ΕΠΟ υπήρχε ο σχετικός πλειστηριασμός για το ψηφαλάκι. Άλλα όταν η εξαγορά ψήφων έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι ακόμη και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, σε αυτές της ομοσπονδίας θα κολλούσαν;
Με Ότο και και Σάντος κόπηκαν αυτά, αλλά με τον γραφικό που έβαλε στην θέση του εθνικού προπονητή, θα ακολουθούσαν, είναι σίγουρο. Βλέπετε, ο πρόεδρος της ΕΠΟ και οι υποτακτικοί του σύμβουλοι έπρεπε να ικανοποιήσουν τον εργοδότη τους, προσλαμβάνοντας ΠΑΟΚτσή προπονητή. Πάρε κι άλλες σφαλιάρες, λες και δεν σου έφτασαν τα τελευταία χρόνια οι ήττες από Φερόε, Εσθονία και άλλα κρατίδια.
Δεν ήταν η Παναγία μαζί μας, οι Αρμένιοι είναι πιο καλοί Χριστιανοί και άλλα κουλά. Δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ. Αφορμή έψαχνα, γιατί με εκνεύριζαν οι δικοί μας στον ΟΦΗ, στα μέσα της χρονιάς όταν έβγαιναν με εικόνες στο γήπεδο και προσκυνούσαν. Δηλαδή, ακόμη και για ένα μη θρησκόληπτο, πρόκειται για την μεγαλύτερη βλασφημία.
Έχει σοβαρότερα πράγματα η Παναγία να ασχοληθεί από το ποδόσφαιρο. Όπως και ο Μωάμεθ, ο Βούδας, ο Κρίσνα και ο Μανιτού.
Επιτρέψτε μου ακόμη κάτι, πριν πάμε στην αξιολόγηση των χαφ. Έχεις τον Γιάννη Σαμαρά υπεύθυνο ποδοσφαίρου. Στις μεταγραφές που έγιναν το χειμώνα, δε βγήκε μόνο ο Σουηδός. Αλλά εσύ μουρμουρίζεις γιατί δεν έχουν ανακοινώσει 15 μεταγραφές, νομίζοντας ότι γίναμε Μάντσεστερ Σίτι, επειδή βρήκαμε υγεία στη λειτουργία και τα οικονομικά της ομάδας; Οι ομάδες χτίζονται δεν αγοράζονται. Θα κινηθούμε μέχρι εκεί που μπορούμε, με στόχο το πρώτο μισό του βαθμολογικού πίνακα.
Τι ωρύεστε μερικοί – μερικοί για μεταγραφές; Ένα χρόνο πριν φτάσαμε μια ανάσα από τη διάλυση και τώρα περιμένετε συμβόλαια 200 και 300 χιλιάδων; Πάτε καλά; Για χαλαρώστε λίγο, δείξτε εμπιστοσύνη σε αυτούς που διοικούν και στο πλάνο τους. Θα έρθουν οι μεταγραφές όταν πρέπει να έρθουν. Ξέρετε πότε είναι το πρέπει; Όποτε το κρίνει ο Γιάννης ο Σαμαράς. Απλά, καθαρά και ξάστερα.
Πάμε στους μέσους τώρα.
Μεγιάδο Μιγκέλ : Toυ έχω δώσει το παρατσούκλι Μπουλντόγκ. Νομίζω πως του ταιριάζει. Δε γαβγίζει, δαγκώνει. Κόβει, ράβει, καθαρίζει, σκουπίζει. Το ματς που έκανε με τον ΠΑΟ στο Ηράκλειο είναι επιπέδου Πριμέρα Ντιβιζιόν. Νομίζω πως του χρόνου θα δούμε ακόμη καλύτερο Μεγιάδο, με μεγαλύτερη διάρκεια. Για μένα το απόλυτο λατινοαμερικάνικο 6άρι. Μου θυμίζει τον συμπατριώτη του Μαστσεράνο, έτσι για να υπερβάλω λιγάκι. 8
Νάστος Ανέστης : Ξέρει και ο ίδιος πως έπιασε ταβάνι στον ΟΦΗ. Ήρθε στη Γ Εθνική, μαζί με τον Δερμιτζάκη οι μόνοι που συνεχίζουν. Σε έναν καλό ΟΦΗ, του πρώτου μισού στη βαθμολογία, ξέρει ότι δεν χωράει. Ανανέωσε εξαιτίας της ηγετικής του μορφής στα αποδυτήρια. Έχει δεθεί με την ομάδα και όπως και να 'χει, καλό είναι να υπάρχει μια συνέχεια. Πρέπει να δουλέψει σκληρά, βελτιώνοντας τις ατέλειες. Η κυριότερη, οι αργές μεταβιβάσεις. Σταματάει τον ρυθμό. Αφού ώρες – ώρες αναρωτιέμαι ποιον είχε προπονητή πιτσιρικάς. Τον Κατσαβάκη ή τον Τεννέ; 5
Κυριακίδης Παύλος : Mάλωσα με φίλους για πάρτη του. Όχι γιατί είναι κάποιος αδικημένος σούπερ - παίκτης, αλλά γιατί θεωρούσα άδικο να στοχοποιείται ένας ποδοσφαιριστής και μάλιστα την ώρα του αγώνα. Ο Παπ, έβαζε και αυτόν, όπως τον Κοροβέση, σε πολλές διαφορετικές θέσεις. Δεν κατηγορώ τον Νικόλα, αφού με πενιχρό μπάτζετ έψαχνε να βρει την κατάλληλη χημεία, που είναι καλύτερος ο καθένας, για να γίνει η ομάδα καλύτερη. Αποτέλεσμα αυτών όμως να μην μπορούν να βρουν ρυθμό οι ποδοσφαιριστές, συχνά να μπερδεύονται, οδηγώντας την ομάδα σε συμπληγάδες. Παρόλα αυτά, ο Κυριακίδης ήταν πάντα σωστός τακτικά, δεν έκανε τα μεγάλα λάθη και βοήθησε όσο μπορούσε, χωρίς να είναι η μεγάλη χαφάρα. Για σπάσιμο στους επικριτές του (Μιχάλη). 6
Νέιρα Χουάν : Προφανώς ο καλύτερος μας παίκτης για την προηγούμενη χρονιά. Έπαιξε στο «8», στο «10», αλλά και στο «6». Πρώτος σκόρερ της ομάδας με πολλά καθοριστικά γκολ. Συγκλονιστικός όταν έπαιξε αμυντικό χαφ στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟ. Έχασε βέβαια πολλά ματς λόγω τραυματισμών και καρτών, αλλά όταν ήταν στην 11άδα ένιωθες μεγαλύτερη σιγουριά. Δε ξέρουμε αν θα μείνει, μακάρι να βάλει νερό στο κρασί του και να μη φύγει. 8,5
Οικονόμου Άγγελος : Μικρή συμμετοχή. Δείχνει πάντως να κατέχει τα μυστικά της μπάλας, αλλά ας μην τα κρατάει τόσο καλά κρυμμένα. Έχει άλλο ένα χρόνο συμβόλαιο, για να δούμε τι θα δούμε... 4,5
Παπαπαστεριανός Μάνος : Aπό την φετινή χρονιά θα θυμόμαστε την μεγάλη ευκαιρία στο τελευταίο λεπτό με τον Ατρόμητο στο Γεντί Κουλέ. Πολλοί τραυματισμοί, μικρή συμμετοχή, χωρίς ιδιαίτερα πράγματα. 4
Ρικάρντο Βαζ : Άλλος ένας ποδοσφαιριστής που μας άφησε ανεξίτηλη την κορυφαία ευκαιρία που κάποιος μπορεί να χάσει, σε εκείνο το ματς με την Λαμία. Τουλάχιστον ρέφαρε με τα γκολ που σκόραρε. Με χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τα χαφ από την Ιβηρική Χερσόνησο, δύσκολα χάνει την μπάλα, καλές μεταβιβάσεις, χωρίς όμως διάρκεια και τόσο καλό μακρινό σουτ. Νομίζω ότι εν τέλει το πρόσημο της παρουσίας του είναι θετικό. Συνεχίζει και ευελπιστούμε σε βελτίωση. 6,5
Σακόρ Βαγιέμπα : Έδειξε πολύ καλά στοιχεία, όσο αγωνίστηκε τουλάχιστον. Αφού επέμενε από τον Γενάρη ο Γιάννης Σαμαράς για να τον αποκτήσουμε, η γνώμη μου, φυσικά, περισσεύει. Πολύ καλός τακτικά πάντως, όταν αγωνιζόταν δέσποζε στην μεσαία γραμμή. Νομίζω πως έχει τα φόντα να αναδειχτεί η καλύτερη εσωτερική μεταγραφή για την χρονιά που έρχεται. 6,5
Ναμπί Αντίλ : O ήρωας της χρονιάς. Αυτός που μας έστειλε από την κόλαση στον παράδεισο. Φανταστείτε τι ψυχολογικά ράκη θα ήμασταν άπαντες αν δεν έμπαινε αυτό το φάουλ.΄Έκανε το ιδανικό ντεμπούτο με δυο γκολ από φάουλ. Έλειψε όμως περίπου 2 μήνες, αφού όσο να ναι, άλλο το ινδικό πρωτάθλημα που αγωνιζόταν, άλλο το ελληνικό. Δεκαράκι παλαιάς κοπής, με καλή ντρίπλα, κάθετη, σουτ. Δε μαρκάρει όμως, κάτι που στο σημερινό ποδόσφαιρο είναι ζητούμενο. Για να δούμε τι θα δούμε και εδώ... 7,5
Αυτά. Έχουμε ακόμη τους επιθετικούς και τους προπονητές. Να ΄χουμε να λέμε δηλαδή. Επαναλαμβάνω, υπομονή και εμπιστοσύνη με τις μεταγραφές, όλα καλά θα πάνε. Α, και μακάρι να μην φέρουν Έλληνα προπονητή στην Εθνική...
