Ακόμη και το ξαναζεσταμένο ψητό την Κυριακή το βράδυ, αυτό που άφησα τσιμπώντας στο πόδι για να προλάβω τη βάρβαρη (και όχι ποδοσφαιρική) ώρα που είχε οριστεί το ματς, γευστικότατο ήταν. Η δε χθεσινή τσαγκαροδευτέρα δεν ήταν τόσο μουντή και μίζερη, όπως τόσες Δευτέρες από τις 21 Γέναρη. Ήταν η μεστή εμφάνιση της ομάδας, ήταν ότι 6 χιλιάδες κόσμος έφυγε γεμάτος, χορτασμένος από το Γεντί Κουλέ το κυριακάτικο απόγευμα, που τα έκανε όλα καλύτερα.

Φεύγοντας (για τα 2 Αοράκια) μέσα στα χαμόγελα από τα Καμίνια, σκεφτόμουν ότι επιτέλους θα βαθμολογήσω άπαντες με βαθμούς πάνω από τη βάση. Ένιωθα σαν τον “κύριο καθηγητή”, που βλέπει την τάξη να αποδίδει, να μην έχει υστερήσαντες.

Άνετη νίκη με clean sheet που λένε και στην πατρίδα (;) του ποδοσφαίρου, με ευκαιρίες για περισσότερα γκολ, με γεμάτο γήπεδο.

Αξίζει να σταθούμε στην παρουσία του κόσμου. Μπορεί να έχει ζήσει πίκρες και απογοητεύσεις σε μια χρονιά που στο ξεκίνημα της έμοιαζε ιδανική, όχι για το αγωνιστικό, ξέραμε ότι δε θα είναι εύκολα τα πράγματα φέτος, αλλά εξαιτίας της νέας ισχυρής διοίκησης, όμως για άλλη μια φορά έκανε το χρέος του, γέμισε το Γεντί Κουλέ και ήταν ο 12ος παίκτης με το δικό του ρόλο για την κατάκτηση της νίκης.

Βέβαια κερδίσαμε μια μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο. Η σημαντικότερη μάχη του πολέμου ίσως διεξάγεται αύριο (σήμερα). Ώ τι έκπληξη, μια ποδοσφαιρική “μάχη” στα πλαίσια του ελληνικού ποδοσφαίρου δε θα διεξαχθεί στους αγωνιστικούς χώρους, αλλά στις δικαστικές αίθουσες. Να πέσω από τα σύννεφα; Μπα,δεν είναι η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που συμβαίνει.

Πάμε όμως να δούμε την βαθμολογία των ποδοσφαιριστών μας, γιατί στη συνέχεια υπάρχουν κάποια θεματάκια που αξίζει να σταθούμε, όπως η αυριανή (σημερινή) μάχη.

Τρίτο ματς χωρίς να δεχτεί γκολ. Όχι ότι έχει απειληθεί ιδιαίτερα δηλαδή σε αυτά τα 270 λεπτά, αλλά στη δυσκολότερη φάση που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει, στο προχθεσινό ματς, πολύ απλά πήρε την ταυτότητα, μαζί και την μπάλα του αντίπαλου επιθετικού.

Ίσως το καλύτερο του ματς μέχρι σήμερα. Ουσιαστικός επιθετικά, με καλές συνεργασίες, καλές μεταβιβάσεις, αλάνθαστος αμυντικά, αν και ο Λεβαδειακός μετά βίας περνούσε την σέντρα. Είθε να δούμε τέτοιες εμφανίσεις και στα επόμενα ματς.

Αψεγάδιαστος. Πολύ καλός ανασταλτικά και δημιουργικά, κερδισμένος σε όλες τις μονομαχίες, ενώ και η αντίπαλη άμυνα ένιωσε για τα καλά τα πατήματα του.

Ένας κατά συνθήκη κεντρικός μπακ, που έδειξε ότι το έχει. Μπορεί να παίξει άνετα την θέση, ας μην είναι η φυσική του. Πολύ καλός στην οργάνωση του παιχνιδιού, επίσης αλάνθαστος αμυντικά. Τον χρειαζόμαστε έτσι, γιατί έχουν προκύψει προβλήματα τραυματισμών στα κεντρικά μπακ.

Συνεχίζεται το φορμάρισμά του. Άτυχος για τον τραυματισμό, σε μια εποχή που έχει πιάσει πικ στην απόδοση.

Από τα καλύτερα ματς του φέτος. Δέσποζε στο κέντρο, κουνούπι δεν άφησε να περάσει, ενώ απείλησε τόσο δημιουργικά όσο και εκτελεστικά. Το μπουλντόγκ μας είναι εδώ.

Έχει στοιχεία. Φαίνεται ότι το κατέχει το άθλημα. Είναι πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια, πάτησε περιοχή, όμως μοιάζει να μην έχει προσαρμοστεί πλήρως ακόμη. Αν τον πιστεύει το τεχνικό δίδυμο, η άποψη μου περισσεύει. Εννοείται. Μοιάζει με παίκτη ψυχολογίας που αν δεν του βγουν κάποια πράγματα, “πέφτει”. Ήταν πάντως ελαφρώς βελτιωμένος, περιμένουμε περισσότερα. Ευελπιστώ ότι θα έρθουν.

Καλό ματς. Είναι ένας παίκτης που για να καταλάβεις τον ρόλο και την απόδοση του, πρέπει να τον δεις στο γήπεδο. Από την τηλεόραση δε διακρίνονται όσα βλέπεις στο λάιβ. Τακτικά πολύ καλός, δυνατός και απροσπέλαστος. Δημιουργικά κάτι παραπάνω θα ήθελα. Επίσης η θέση του επιβάλλει να δοκιμάζει τα πόδια του. Έχει να δώσει κι άλλα, με πολλά περιθώρια βελτίωσης, σίγουρα.

Μεταξύ 7 και 8, εξαιτίας όχι του χαμένου πέναλτι. Προσωπικά δεν το είδα, αλλά νομίζω ότι πήρε την μπάλα από τον Νέιρα για να το εκτελέσει. Συνήθως όταν συμβαίνει αυτό, γυρίζει μπούμερανγκ. Παρ' όλα αυτά, έχει συμμετοχή σε 2 γκολ, ενώ η άμυνα των αντιπάλων τον ένιωσε και με το παραπάνω. Θα ξαναπώ ότι ναι μεν η τροφή του φορ είναι τα γκολ, αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει η νίκη της ομάδας. Να μην αγχώνεται υπερβολικά, να παίζει με καθαρό μυαλό και θα έρθουν τα γκολ.

Εννοείται φυσικά ότι το καλοκαίρι θέλουμε να μείνει στην ομάδα. Κακό δικό του θα κάνει αν επιστρέψει στην ΑΕΚ. Οι κιτρινόμαυροι έχουν μια κακή χρονιά, θα πάνε σε μεγάλο όνομα φορ το καλοκαίρι και θα κάνει κακό στον εαυτό του αν επιστρέψει. Μην πάθει ό,τι έπαθε ο Μάνος.

Ίσως το καλύτερο του ματς. Έστω, το καλύτερο εδώ και μήνες. Έχουμε πολλάκις αναφέρει - εγώ και ο Σμπώκος - ότι είναι καλύτερα να παίζει στον άξονα. Ακόμη και όταν ο Ναμπί είναι καλά, νομίζω πως είναι καλύτερα να πάει ο Άγγλος στα πλάγια και ο Αργεντινός να μείνει στον άξονα.

Έβγαλε μάτια. Σκόραρε, από δική του προσπάθεια ήρθε το πρώτο γκολ, κέρδισε πέναλτι, κέρδισε μπάλες στο δικό τους μισό. Αν μάλιστα κατάφερνε να τελειώσει την φάση του πέναλτι σκοράροντας, έχοντας ξεκινήσει από κέντρο, θα είχε κερδίσει πρωτοσέλιδα. Καλλιά θα μου πεις, γιατί πολλές φορές δεν κάνουν καλό. Το κεφάλι όμως κάτω και δουλειά. Πιο προσεκτικά τελειώματα, λίγο παραπάνω ψηλά το κεφάλι όταν εξορμεί και θα πάει ψηλά. Δεν εννοώ τις ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος, εννοώ σε μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Όχι ότι δεν ήταν καλός, απλά στο σημείο που μπήκε, το απόγευμα έδειχνε ότι θα ήταν ξεκούραστο.

Παρομοίως με τον Παπάζογλου. Μπήκε για να κρατήσει μπάλα και να δώσει ανάσες. Ξαναλέω, θέλω να δω την περσινή σπιρτάδα του.

Αγωνίστηκε ελάχιστα.

Για να βάλουμε στο χρονοντούλαπο αυτό το ματς, μόνο ένα πράγμα ακόμη. Ήταν ένα ματς για ντόρτια. Καλώς τα παιδιά 4-0. Θα ήταν ένα ηχηρό μήνυμα. Δεν πειράζει, ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που θέλαμε πριν το ματς ήταν νίκη με μισό μηδέν. Καταφέραμε να καλύψουμε το σκορ του πρώτου ματς, ώστε σε περίπτωση ισοβαθμίας να έχουμε αποκάτω τη σφραγίδα - ουπς - την ομάδα του Κομπότη.

Προσωπικά είμαι αισιόδοξος. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί αν δεν αθωωθούμε θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη αδικία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όταν έχουμε δει - και τι δεν έχουμε δει τόσα χρόνια. Ομάδες παραρτήματα, ομάδες σφραγίδες, πονταρίσματα στα οβεράκια εντός 15λεπτου που επαληθεύονται, όταν μάλιστα είναι αντιμέτωπες ομάδες με στενές σχέσεις και αλισβερίσια ποδοσφαιριστών, ανατροπές που όχι απλά μυρίζουν, σκυλοβρωμάνε. Όταν έχουμε δει τζίρους ελληνικών αγώνων να έχουν μεγαλύτερους τζίρους από τα μεγάλα ντέρμπι ακόμη και της Πρέμιερ Λίγκ, όταν, όταν, 1002 που αν τα γράψουμε, ελλείψει στοιχείων θα τρέχουμε και μεις στα δικαστήρια, για να μη μιλήσουμε για τους παραγοντάρες, για καταγγελίες ποδοσφαιριστών που έφυγαν νύχτα γιατί υπήρχαν απειλές ακόμη και για την ζωή τους, όταν υπάρχουν ομάδες που επιβιώνουν μόνο μέσα από το στοίχημα, όταν ξέρει όλος ο φίλαθλος κόσμος ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο βρωμά και ζέχνει, τότε το να βρεθεί ο ΟΦΗ στην θέση του εξιλαστήριου θύματος, τότε δεν είναι απλά αδικία. Θα πρόκειται για αποτρόπαιο έγκλημα. Καλλιά να το κλείσουν το μαγαζί που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο.

Όχι – όχι, δεν έχω τυφλή εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Τουναντίον, θεωρώ ότι έχει μεγάλο ρόλο στη σημερινή κρίση αξιών. Όμως το να καταδικάσουν τον Όμιλο θα είναι σαν να στέλνουν έναν αθώο στην αγχόνη. Ελπίζω ότι δεν έχουμε φτάσει σαν χώρα τόσο χαμηλά. Αν ναι, να το ξέρουμε, να ψάξουμε το μέλλον αλλού.

Υγ.4. Φεύγοντας από το Γεντί Κουλέ, δεν έχασα την ευκαιρία να πεταχτώ μέχρι τα 2 Αοράκια για τον μπασκετικό ΟΦΗ. Δυστυχώς, ήταν μόλις το 3ο ματς που κατάφερα φέτος να παρακολουθήσω. Οφείλω να δώσω συγχαρητήρια στον κοούτς Ράλλη για την ομάδα που έχει δημιουργήσει, αλλά και στο δίδυμο της διοίκησης, τον Μανώλη Αλεξάκη και τον Γιώργο Τζωρακολευθεράκη. Έχουμε μια στιβαρή ομάδα, ένα κράμα νέων και έμπειρων που ταυτόχρονα είναι ένα κράμα γηγενών και «μισθοφόρων». Το ματς ήταν όμορφο, είχε ένταση και παλμό, ήταν ένα «ψιλοντέρμπι», αφού η νίκη ήρθε στην παράταση. Εννοείται πως ευχαριστιέσαι να βλέπεις μπάσκετ στο παλατάκι στην ΒΙΠΕ.

Είναι κρίμα όμως να μην έχει αρκετό κόσμο το γήπεδο. Η ώρα προσφερόταν, αμέσως μετά το ποδοσφαιρικό ματς, όμως δεν ακολούθησαν πολλοί. Η διοίκηση έχει καταφέρει να βάλει φέτος γερά θεμέλια, είμαστε κοντά στην άνοδο, όμως αυτή δεν έχει έρθει ακόμη. Καλό θα είναι να σταθούμε πιο κοντά στον μπασκετικό ΟΦΗ, τουλάχιστον τώρα που πλησιάζουμε στο φινάλε της σεζόν. Καταλαβαίνω πως η Γ εθνική είναι χαμηλή κατηγορία για τα δεδομένα του Όμιλου, όμως να ξέρετε πως η ομάδα έχει ξεκινήσει ένα ωραίο ταξίδι, με προορισμό τις μεγάλες κατηγορίες.

Αν μάλιστα ο Big Mike σταθεί πιο κοντά στον μπασκετικό ΟΦΗ, όλα θα γίνουν πιο εύκολα.Ο ίδιος, γέννημα - θρέμμα του Σικάγο, μεγάλωσε με τους Bulls του Τζόρνταν, του Πίπεν, του Κούκοτς και του Ρόντμαν. Ίσως την καλύτερη ομάδα που εμφανίστηκε στα παρκέ του NBA διαχρονικά. Είναι λογικό πως είναι μπασκετικός. Οπότε, αν εμπλακεί πιο ενεργά, μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για την Ιθάκη της Α1. Αρκεί να γίνει μεθοδευμένα, σε στερεές βάσεις.

Κάθε πράγμα στον καιρό του βέβαια, προέχει το οραματικό project που είναι στα σκαριά. Όμως το μπάσκετ μπορεί να παίξει το δικό του σημαντικό ρόλο για την OFI Land που ονειρεύεται και για το "μια ομάδα, ένα νησί, ο ΟΦΗ".

Όπως και να χει, εβίβα του ανθρώπου, εβίβα και σε όσους ομιλοβατούν 8 ημέρες της εβδομάδας!