Μετά την ήττα από τον Απόλλωνα, αλλά κυρίως την εικόνα της ομάδας, που επαναλαμβάνει διαρκώς ίδια λάθη και αναπαράγει διαπιστωμένες αδυναμίες εδώ και καιρό, το παιχνίδι με την ΑΕΛ από «χρήσιμο», γίνεται «κομβικό».
Όχι γιατί αν ο ΟΦΗ τερματίσει 5ος, 6ος ή 7ος ή 8ος θα σημαίνει κάποια μεγάλη ποδοσφαιρική διαφορά. Με τις ευρωπαϊκές θέσεις να είναι μόλις 4, αλλά και τις βαθμολογικές διαφορές να κυμαίνονται στις 2 νίκες μόνο, η τελική θέση είναι και λίγο σύμπτωση.
Όχι γιατί αν ο ΟΦΗ τερματίσει 5ος, 6ος ή 7ος ή 8ος θα σημαίνει κάποια μεγάλη ποδοσφαιρική διαφορά. Με τις ευρωπαϊκές θέσεις να είναι μόλις 4, αλλά και τις βαθμολογικές διαφορές να κυμαίνονται στις 2 νίκες μόνο, η τελική θέση είναι και λίγο σύμπτωση.
Το βασικό ζητούμενο, πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι να εξαντλήσει τα περιθώριά του, ψάχνοντας λύσεις. Προφανώς και οι πολλές απουσίες είναι πρόβλημα. Θα πρέπει να μάθει όμως να ζει με αυτές, άλλωστε κάποιες εξ’ αυτών ισχύουν εδώ και καιρό και κάποιες άλλες θα συνεχιστούν ως το τέλος της σαιζόν.
Να παιδευτεί η ομάδα και να εκπαιδευτεί. Να μάθει να αναζητά λύσεις. Η φιλοσοφία και ο τρόπος σκέψης - και ποδοσφαιρικά - μπορεί να είναι μία βάση. Όμως όταν οι συνθήκες αλλάζουν, τα εργαλεία που έχεις είναι λιγότερα, καλό είναι να αναζητάς και προσαρμογές. Ενίοτε και «πατέντες».
Άλλωστε, ως τέτοια πατέντα ξεκίνησε, για παράδειγμα, η αλλαγή θέσης του Νέιρα. Η ανάγκη του Βέρα τότε, να χωρέσει και Ναμπί και Νέιρα, έφερε αυτή την αλλαγή, που κατέληξε σε αξίωμα για το νέο ΟΦΗ. Πατέντα ήταν επίσης και η χρησιμοποίηση Σαρδινέρο σε ρόλο φορ, όταν η ομάδα ξέμεινε. Αποδείχθηκε πως ο συγκεκριμένος, επειδή ακριβώς τακτικά είναι άρτιος, μπορεί να υποστηρίξει τη θέση αυτή και να σκοράρει, με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας.
Βέβαια, καλό θα είναι να βλέπουμε κι όλη την εικόνα. Ο Σαρδινέρο ως φορ πήγε εξαιρετικά, σε παιχνίδια που και η ομάδα έπαιξε για το φορ της. Όταν είδε κάθετες πάσες να τον ψάχνουν και παίκτες να τον πλαισιώνουν. Εκεί έδειξε τη δεινότητά του. Στο ματς με τον Ατρόμητο, στον Βόλο, σε κάποια διαστήματα της Τούμπας και της Τρίπολης. Αντιθέτως, σε παιχνίδια που ο ΟΦΗ δε δημιουργούσε, δεν πήρε και πολλά από το φορ του.
Εν μέρει, ο ΟΦΗ έχει ψαχτεί. Ξέμεινε από εξτρέμ, έπαιξε με 3αδα πίσω και φορτωμένο άξονα. Ξέμεινε από στόπερ, γύρισε σε 4-2-3-1. Τώρα ξέμεινε από κεντρικά χαφ. Πάλι πρέπει να βρει ένα σχηματισμό να του ταιριάζει. Η αλήθεια είναι πως με 3αδα πίσω και πολλά χαφ, δεν υπηρέτησε το βασικό του πλάνο. Πολύ οριζόντιο παιχνίδι, φλυαρία και λάθη που έφερναν φάσεις στον αντίπαλο. Παρότι είχε τόση πολυκοσμία - θεωρητικά - ανασταλτικά, δεν τα πήγε καθόλου καλά.
Στον Βόλο είδαμε κάποια ψήγματα κανονικότητας. Όμως οι απουσίες, αλλά και τα λάθη, συνεχίζονται. Όπως και το μεγάλο πρόβλημα, κόντρα σε ομάδες με κλειστούς χώρους και καλές επιδόσεις στο επιθετικό transition. Εφόσον λοιπόν οι συνθήκες έχουν γίνει ειδικές, ίσως θα πρέπει να αναζητηθούν και πιο ειδικές λύσεις. Να δείξει ο ΟΦΗ μεγαλύτερη προσαρμογή και στον αντίπαλο.
Για παράδειγμα, όταν γνωρίζεις την αδυναμία στις στατικές φάσεις, ίσως είναι προτιμότερο να έχεις ύψος στις επιλογές σου, σαν αυτό που θα σου έδινε ένας στόπερ σαν τον Σελίμοβιτς ή ένα φορ όπως ο Γιάννου. Όταν έχεις ζόρια στο transition, ίσως είναι προτιμότερο να έχεις στόπερ επεμβατικά, σαν το Βούρο, για παράδειγμα. Όταν έχεις ένα μπακ ικανό και γρήγορο, αλλά ακόμα άπειρο, που χρειάζεται λίγο mentoring (όπως ο Ουές ας πούμε), ίσως είναι προτιμότερο να τον αξιοποιήσεις με ένα πιο έτοιμο και οξυδερκές εξτρέμ μπροστά του ή και ένα πιο σταθερό εσωτερικό μέσο από την πλευρά του.
Εννοείται πως όποιος είναι απ΄έξω από το χορό, ξέρει όλα τα τραγούδια. Όπως και το γνωστό κλισέ, ότι πάντα ο καλύτερος είναι εκείνος που δεν παίζει. Όμως, μετά το 1/3 του πρωταθλήματος, μπορεί κανείς να δει κάποια παγιωμένα θέματα. Κι είναι λογικό να περιμένει από την ομάδα αντίδραση και να ψαχτεί για λύσεις, με όσους έχει διαθέσιμους.
Θα κλείσω όπως ξεκίνησα. Στα δικά μου μάτια, η θέση που θα τερματίσει η ομάδα δεν είναι το μείζον θέμα. Εννοείται θέλω να μπει ξανά στα play off και να σταθεροποιηθεί ψηλά. Αυτό όμως που έχει τη μεγάλη σημασία, ειδικά όπως κυλά η χρονιά, είναι να δούμε τον ΟΦΗ να «σκληραγωγείται» και να εκπαιδεύεται μέσα από τις αναποδιές, τις ατυχίες, αλλά και τα λάθη που έχει κάνει, από το καλοκαίρι μέχρι τώρα.
Να μην εγκλωβιστεί δηλαδή σε «ιδεοληψίες», αλλά να το παλέψει, εννοείται, χωρίς εκπτώσεις στα θεμελιώδη αξιώματα του project.
