Το κείμενο αυτό είναι ένα γράμμα προς τον Άγιο Βασίλη. Ή μάλλον προς τους ... Αγίους Πουρσανίδη και Σαμαρά.

Όσο περιμένουμε τις μεταγραφικές κινήσεις να ωριμάσουν και να έχουμε νέα πρόσωπα να συζητάμε, έχουμε ακόμα την ευκαιρία για κάποιους μικρούς - παραγωγικούς, όσο γίνεται, απολογισμούς.

Ας σκεφτούμε, ποιος είναι ο κανόνας και ποια η εξαίρεση; Κι ας συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει κοινή - ποδοσφαιρική - λογική που δεν μπορείς να σνομπάρεις.

Υπάρχει μία ανυπομονησία από τον κόσμο, αλλά και υψηλές προσδοκίες. Υψηλότερες από ό,τι η - ποδοσφαιρική - λογική επιβάλλει.

Οι ανακοινώσεις πλησιάζουν. Τι ποδοσφαιριστές θα δούμε;

Ο ΟΦΗ δε θα μεγαλώσει με βόλτες και υποδοχές στα αεροδρόμια, αλλά με μεταγραφές που θα μπορούν να υπηρετήσουν το πλάνο.

Από «δύο άγνωστοι» στην αρχή της σαιζόν, πλέον μπορούμε να μιλάμε για ένα success story.

Αξίζει το σεβασμό μας και την αναγνώριση ότι στα - πολύ - δύσκολα, δεν έφυγε ποτέ από τον ΟΦΗ.

Η φετινή σαιζόν μπορεί άνετα να θεωρηθεί ότι ήταν ταχύρυθμο μάθημα για όλους μας, ενόψει της νέας εποχής που έρχεται, βασικά ήρθε, στην ομάδα.

Άλλο ένα στόρι ανατροπής!