Αναλυτικά η δήλωση παραίτησης του Δημήτρη Χωματά:

Ήταν μεγάλη μου τιμή να υπηρετήσω την ομάδα που από μικρός υποστηρίζω. Μεγάλη ευθύνη και αυτό δεν αλλάζει με κανένα συναίσθημα, νιώθω όμως ικανοποιημένος γιατί κράτησα την υπόσχεσή μου και η ομάδα έκανε βήματα μπροστά. Οι απαιτήσεις της γυναικείας ομάδος ΟΦΗ, στην νέα αγωνιστική σεζόν όμως, δεν μου επιτρέπουν και την επόμενη χρονιά, να βρίσκομαι στην ομάδα. Στα δύο χρόνια που είμαι στην ομάδα, παρά τις πολλές δυσκολίες που συνάντησα στην αρχή, όταν και ανέλαβα (γιατί τότε οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, σε όλους τους τομείς, διοικητικά και αγωνιστικά), η ομάδα έκανε πορεία πρωταθλητισμού στην Β’ Εθνική, πήρε την άνοδο για την Α’ Εθνική και πάλι πραγματοποίησε μια πολύ καλή πορεία, καταφέρνοντας έτσι πρώτη φορά να σωθεί τόσο εύκολα.

Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ ΟΦΗ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε. Φυσικά όλες τις παίκτριες, επειδή κατάφεραν με τον κόπο τους, το ταλέντο τους και την σκληρή δουλειά να μιλάμε όλοι εμείς για επιτυχία. Ευχόμαστε υγεία και καλή συνέχεια, πάντα με επιτυχίες σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Στα μικρά παιδιά, παίκτριες της ομάδας, εύχομαι κάθε επιτυχία και δουλειά, δουλειά, δουλειά για να πετύχουν τα όνειρα τους.

Στη διοικούσα επιτροπή, εύχομαι να καταφέρει το δύσκολο έργο… να συνεχίσει η ομάδα να βρίσκεται εκεί που της αξίζει. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, εάν αυτό είναι αρκετό, στον επιχειρηματία και καλό μου φίλο, Αντώνη Παπαδάκη, για την οικονομική βοήθεια στα δύο αυτά χρόνια, καθώς πρόσφερε την οικονομική άνεση να κάνουμε το όνειρο μας πραγματικότητα, χωρίς ποτέ να μας αρνηθεί. Και φυσικά, ένα πολύ μεγάλο μέρος της επιτυχίας όλων μας ανήκει και σ’ εκείνον.

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι μας βοήθησαν οικονομικά με χορηγίες… και είναι αρκετοί επιχειρηματίες του Ηρακλείου: τους προέδρους τον ομάδων ΠΑΟΚρουσώνα κ. Μπουμάκη, ΠΟΑτσαλένιου κ. Λέλεκα και Τυλίσσου, κ. Κουβίδη για την βοήθεια τους με την παραχώρηση των γηπέδων τους. Όλους όσοι βοήθησαν για να λειτουργεί η ομάδα μας διοικητικά και αγωνιστικά και που, ίσως, πολλές φορές κάνουν την περισσότερη δουλειά στην αφάνεια: Καλαϊτζάκη Μαρίνο, Κοσμαδάκη Λευτέρη, Χαραλαμπάκη Παντελή, Μακράκη Μαρία και φυσικά, εκείνον που είναι πάντα εκεί και αποτυπώνει στιγμές, τον Σατσάκη Νίκο…