Ο ΟΦΗ κέρδισε ένα ματς που είχε μεγάλη ανάγκη, παίζοντας όπως έπρεπε, μόνο στο τέλος κάθε ημιχρόνου. Θα χρειαστεί να αυξήσει σημαντικά τη διάρκεια της απόδοσής του και την επιθετικότητα του, σε άμυνα και δημιουργία, αν θέλει να έχει συνέχεια.
Είναι όμως πολύ σημαντικό ότι κέρδισε.
1ο ημίχρονο - Ακίνδυνος για 30’ - Πιο απειλητικός στα τελευταία 15’
Με την ίδια ουσιαστικά 11αδα και σχηματισμό, άρχισε το παιχνίδι ο ΟΦΗ, με τη χρησιμοποίηση ξανά 3 στόπερ, να είναι μία μίνι έκπληξη. Αντίθετα, η αλλαγή κάτω από τα γκολπόστ είχε ποδοσφαιρική εξήγηση, όπως έγραφα και στο Pre Game. H Λαμία, από την άλλη, κατέβηκε ακριβώς όπως αναμενόταν και σε πρόσωπα και σε προσέγγιση του ματς, φρεσκάροντας μόνο την επίθεσή της, με τοn Ρόμανιτς αντί του Καραμάνου.
Με βάση τις επιλογές των προπονητών, το ματς είχε μια μάλλον αναμενόμενη μορφή. Αργό τέμπο και σετ παιχνίδι, όπως ακριβώς ήθελε η Λαμία. Από την άλλη, ο ΟΦΗ σε όλο το πρώτο μισάωρο είχε πολύ ώρα τη μπάλα, όμως έπαιζε οριζόντια, δεν είχε εμπνεύσεις, δεν είχε ιδέες και τελικά δεν είχε και τον τρόπο να πατήσει περιοχή. Επιπλέον, δεν είχε ταχύτητα, δεν ήταν επιθετικός στην πίεση και τον τρόπο που έπαιζε. Με λίγα λόγια, δεν είχε πατήσει γκάζι, όπως επιβάλλεται σε τέτοια ματς.
Έτσι, όσο δεν πίεζε ψηλά για να πάρει τη μπάλα κοντά στην περιοχή, φαινόταν πως δύσκολα θα βρει γκολ. Πρακτικά, για 30’ ήταν εντελώς ακίνδυνος στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Δεν είχε ούτε συνεργασίες, ούτε ατομικές πρωτοβουλίες, ούτε καν κάποια σουτ έξω από την περιοχή. Τουλάχιστον, έμοιαζε πιο συμπαγής και αξιόπιστος στο transition, αφού δεν άφηνε στη Λαμία περιθώρια να βρει κενά.
Τελικά το γκολ ήρθε, όταν είδαμε και το 1ο σουτ από μακριά. Φαινόταν πως μόνο κάπως έτσι, ή με κάποια στατική φάση, θα μπορούσε να απειλήσει ο ΟΦΗ κι αυτό ακριβώς συνέβη. Το «καλό» μέρος του ημιχρόνου, ήρθε αμέσως μετά. Κόντρα στις «συνήθειές» του, ο ΟΦΗ αντέδρασε καλά μετά το γκολ. Δεν άφησε μέτρα στον αντίπαλο, πήγε πιο επιθετικά στις διεκδικήσεις της μπάλας, σταμάτησε να κάνει τόσα λάθη στις πάσες του, αλλά και στις αποφάσεις του και κυρίως άρχισε να πιέζει πιο ψηλά. ΄
Ακριβώς χάρη σε αυτή την πίεση, βρήκε 2 καλές ευκαιρίες - που πάντως ξανά δεν κατάφερε να τις τελειώσει καλά και να «σκοτώσει» το ματς. Ενώ μετά από καιρό, είχε και μία σημαντική ευκαιρία από στατική φάση, με το δοκάρι του Βούρου.
Σε γενικές γραμμές, σε ένα ματς που γνωρίζαμε πως δημιουργικά ο ΟΦΗ θα είχε δυσκολίες, αυτό φάνηκε. Όταν και όσο αποφάσιζε να βγάζει ψηλά παίκτες και πίεση και να παίζει γρήγορα, τότε ήταν σαφώς ο κυρίαρχος του ματς. Κι αυτό συνέβη, μόνο στο τελευταίο τέταρτο του 1ου μέρους.
2ο ημίχρονο - Έπαιζε με τη φωτιά - Άλλαξε τη ροή ο Βαφέας
Στο 2ο μέρος, ο ΟΦΗ δε συνέχισε από εκεί που το άφησε. Μπήκε νευρικός, με διάθεση να δώσει περισσότερο χώρο από ό,τι έπρεπε στη Λαμία και σαφώς μειωμένη την επιθετικότητά του, τόσο δημιουργικά όσο και στην πίεση προς τον αντίπαλο.
Το αποτέλεσμα ήταν η Λαμία, χωρίς να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο, να φτάνει πολύ εύκολα έως έξω από την περιοχή. Φτάνοντας ως εκεί, άρχισε να κερδίζει - επίσης με αρκετή ευκολία - στατικές φάσεις, που πάντως αυτή τη φορά δε στοίχισαν στον ΟΦΗ, αν και είναι μόνιμη πληγή του.
Γενικά, ο ΟΦΗ, με δική του ευθύνη, άρχισε να παίζει με τη φωτιά. Δεν το πλήρωσε, η Λαμία έχει σοβαρές επιθετικές αδυναμίες και δε μπόρεσε να αρπάξει την ευκαιρία, πέρα από 1-2 ατομικές προσπάθειες του Ντέλετιτς, παρότι από νωρίς πρόσθεσε έναν επιθετικό (Καραμάνος) αντί ενός χαφ (Τυρόνε).
Αντιθέτως, ο Παπαπαναγής έκανε την πρώτη του παρέμβαση στο 65’, μία κίνηση όμως (Λυμπεράκης αντί Μπαλογιάννη), που ενώ είχε στόχο να ανεβάσει λίγο ψηλότερα την πρώτη πίεση, δεν είχε αντίκρισμα. Αντιθέτως, οι κινήσεις του 75’ με Γρίβα και Βαφέα, άλλαξαν ξανά την εικόνα του ΟΦΗ.
Ο Γρίβας έδωσε τρεξίματα κι έφερε μία κάποια δυσκολία στις πρώτες πάσες της Λαμίας, ενώ ο Βαφέας στα 20’ που έπαιξε, κινήθηκε άψογα. Και ανασταλτικά και επιθετικά. Είναι μέσα στις 3 από τις 4 ευκαιρίες του ΟΦΗ στο 2ο μέρος και βάζει ένα εξαιρετικό γκολ. Μπορεί κάποιος να πει, πως καθόρισε το αποτέλεσμα.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως από το 75’ που φρεσκάρει την ομάδα του ο ΟΦΗ, κερδίζει ξανά μέτρα, φέρνει παίκτες ξανά στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου (έτσι ήρθε και το γκολ) και σταματά να βλέπει τη μπάλα να στριφογυρνά γύρω από την περιοχή του. Είναι ξεκάθαρο, σε όποιον είδε το ματς, πως για να κερδίζει ο ΟΦΗ τα ματς, πρέπει να παίζει όπως έπαιξε στο τελευταίο τέταρτο κάθε ημιχρόνου.
Όσο θα αναλώνεται σε οριζόντιο και φλύαρο παιχνίδι, όσο μένει μακριά από τη μπάλα και αμύνεται παθητικά, τόσο θα δυσκολεύεται και να σκοράρει και να κρατήσει τον αντίπαλό του μακριά.
Το ρεζουμέ
Από ένα μάλλον μέτριο ματς ποιοτικά, ο ΟΦΗ έχει τέσσερα θετικά πράγματα να κρατήσει. Το πρώτο, προφανώς είναι η νίκη. Το δεύτερο, είναι το μηδέν στην άμυνα. Το τρίτο, είναι η εικόνα του στο τελευταίο τέταρτο κάθε ημιχρόνου. Το τέταρτο, είναι η εικόνα κάποιων ποδοσφαιριστών, που έδειξαν ανεβασμένοι (Βάτερμαν, Στάικος, Μεγιάδο, Βαφέας, αλλά και Γρίβας, Τσιλιανίδης).
Φυσικά, έχει και αρκετά πράγματα να δουλέψει. Η ευκολία που παίρνει κάρτες, για παράδειγμα. Η αδυναμία του κάνει επιθετική άμυνα, σε μεγάλη διάρκεια ενός ματς, αλλά και να μην είναι παθητικός, σε μεγάλα διαστήματα των παιχνιδιών του. Η σοβαρή έλλειψη ιδεών και συνεργασιών στο επιθετικό του τρίτο, στοιχείο που η περσινή ομάδα είχε έντονο. Η έλλειψη κάθετου παιχνιδιού. Η ευκολία με την οποία δίνει στον αντίπαλο στατικές φάσεις.
Όμως έκανε μία νίκη εντός έδρας, που του χρειαζόταν πολύ, έκανε ένα βήμα για να αλλάξει το κλίμα και την εικόνα του και τώρα θα πρέπει να δείξει συνέχεια, μεγαλύτερη διάρκεια και διαρκή πρόοδο.
Η ακτινογραφία των παικτών
Βάτερμαν: Άψογος. Και με τα πόδια και στις επεμβάσεις, όσες χρειάστηκε να κάνει.
Ουές: Καλό ματς, με αρκετά τρεξίματα. Του έλειψε πάλι η ουσία στην τελική πάσα, πήρε και μία τσάμπα κάρτα, όμως έδωσε ενέργεια και ταχύτητα.
Κοροβέσης: Δεν κάνει το μεγάλο ματς, ειδικά στο 1ο μέρος κάνει αρκετά λάθη με τη μπάλα, όμως ήταν δυναμικός, έβαλε τα πόδια του στη φωτιά και πάλεψε.
Βούρος: Δεν απέφυγε κάποια λάθη, είτε με τη μπάλα είτε σε μαρκαρίσματα στα όρια της κίτρινης. Παίρνει ξανά νωρίς κάρτα, αρκετά εύκολα κι αυτό πρέπει να το βελτιώσει. Βέβαια, ήταν ξανά παρεμβατικός και σημαντικός για τις στατικές φάσεις και στις 2 περιοχές.
Σελίμοβιτς: Καλό ματς. Απέφυγε λάθη κι άτσαλα μαρκαρίσματα, ενώ με τη μπάλα ήταν ξανά καλός. Από τα πόδια του, άλλωστε, ξεκινά και το 2ο γκολ.
Διαμαντής: Κάνει καλό ματς γενικά, δε χάνει μονομαχίες και με τα πόδια δεν κάνει λάθη. Συνεπής, όπως συνήθως.
Μεγιάδο: Το καλύτερο του φετινό ματς. Πολλές επεμβάσεις, καλό μοίρασμα της μπάλας, λίγα λάθη. Ήταν λίγο οριακός μόνο, σε μαρκαρίσματα για κίτρινη κάρτα.
Στάικος: Δεύτερο σερί καλό ματς, πέρα από το γκολ. Πολλά τρεξίματα και καλός με τη μπάλα. Κουράζεται όμως γύρω στο 60’ και μένει πίσω.
Μπαλογιάννης: Πρέπει να γίνει πιο μεστός και ώριμος στο παιχνίδι του. Σπαταλά πολλές φάσεις φλυαρώντας. Φυσικά έχει καλά χτυπήματα σε στατικές φάσεις και από τα πόδια του έρχεται το πέναλτι. Κι αυτός κουράζεται αρκετά νωρίς.
Σαρδινέρο: Δεν έγινε απειλητικός, δεν ήταν σε καλή μέρα και θα μπορούσε να αντικατασταθεί νωρίτερα.
Στάρζεον: Δεν ήταν σε μεγάλη μέρα, όμως κυνήγησε κάθε φάση, μάζεψε αρκετές κλωτσιές και πάλεψε πολύ.
Λυμπεράκης: Μπήκε να δώσει φρεσκάδα και να ανεβάσει την πίεση, αλλά δεν έκανε πολύ αισθητή την παρουσία του.
Γρίβας: Σε ρόλο φορ, είχε καλύτερη εικόνα από ό,τι στα πλάγια. Ήταν δραστήριος και είχε καλές κινήσεις. Θα μπορούσε να έχει και 1-2 καλύτερες επιλογές, όμως σίγουρα βοήθησε.
Βαφέας: Παίζει 20’ μόνο, αλλά κάνει τη διαφορά. Πέρα από το ωραίο γκολ, κάνει ακόμα 2 φάσεις, τρέχει πολύ, αλλά κυρίως ανεβάζει συνολικά τη μεσαία γραμμή πολύ ψηλότερα, βοηθώντας να σταματήσει το παιχνίδι με τη φωτιά.
Τσιλιανίδης: Έπαιξε λίγο, αλλά παραλίγο να σκοράρει. Το καλό ήταν πως τον είδαμε να βάζει δυνατά τα πόδια του και να πατάει καλά.
