Το πρωτάθλημα κάποια στιγμή θα ξεκινήσει, πού θα πάει... Είναι μία καλή στιγμή για κάποιες πρώτες σκέψεις για τον ΟΦΗ που θα δούμε, τουλάχιστον στην αρχή της σαιζόν. Τι ποδόσφαιρο θέλει να παίξει; Τι σχήμα θα προτιμήσει ο Νιόπλιας; Ποιοι θεωρούνται παίκτες κορμού της ομάδας;
Aς το πάρουμε λοιπόν με τη σειρά. Περίπου σαν τα μαθηματικά και τη φυσική. Δεδομένα και ζητούμενα.
- Τα δεδομένα
Ο ΟΦΗ αναζητά την ταυτότητά του από πέρυσι
Μετά το επιθετικό, αλλά και αφελές - σε κάποιες περιπτώσεις - ποδόσφαιρο κυριαρχίας της σαιζόν 2019-20, που πάντως η ταυτότητα και τα θέλω της ομάδας ήταν ξεκάθαρα, μεσολάβησε μία σαιζόν, στο μισό μέρος της οποίας ο ΟΦΗ ήθελε να συνεχίζει να κάνει το ίδιο, αλλά δε μπορούσε. Στο δεύτερο μισό αποφάσισε, κυρίως με Νιόπλια, να κάνει μία στροφή στον ρεαλισμό, χωρίς όμως να παρουσιάσει μία ομάδα με ξεκάθαρο προσανατολισμό. Απλά προσαρμόστηκε στο greek way των play out κι επιβίωσε. Αυτή η έλλειψη ξεκάθαρης ταυτότητας, εμφανίστηκε και στα φετινά φιλικά. Σφιχτή ομάδα μεν πίσω, αλλά μόνιμα δέχεται γκολ με τρόπους που έχουμε δει πολλές φορές πέρυσι. Επιθετική φιλοσοφία και επιθυμία κυριαρχίας δε, χωρίς όμως να μπορεί να απειλεί, να πατά περιοχή, να φτιάχνει αρκετές φάσεις και γενικά να διαφαίνεται επιθετικό πλάνο. Κάπου έχουμε χαθεί, όσοι παρακολουθούμε την ομάδα...
Ο ΟΦΗ δεν έχει πειστικά άκρα για την επίθεσή του
Ο καλός ΟΦΗ του 2019 (και λίγο του 2020), είχε άκρα που έκαναν τη διαφορά. Πάνω τους είχε βασίσει το παιχνίδι του. Χάρη στην παρουσία ποιοτικών παικτών, που μπορούσαν να κάνουν κινήσεις και συνεργασίες, αξιοποίησε και παίκτες του άξονά του όπως ο Νέιρα, με κάθετο παιχνίδι που κατέληγε κάπου. Αυτά τα άκρα σήμερα δεν τα βλέπουμε. Ο καλύτερος πλάγιος επιθετικός της ομάδας και πρώτος της σκόρερ (Στάρζεον) αποχώρησε, ο Σαρδινέρο έχει γίνει φορ πια, ο Καμάου ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί, ο Φαν Ντάινεν δείχνει βαρύς στα άκρα και πιο απειλητικός στον άξονα και κοντά στην περιοχή (σαν all around φορ), ενώ Γρίβας και Νοικοκυράκης, ακόμα τουλάχιστον, δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο του να δώσουν λύσεις σε ομάδα 8αδας της Super League. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα μπακ της ομάδας δε μπορούν να παίξουν με την ίδια επιτυχία όλη την πλευρά (πχ ο Μαρινάκης υπερτερεί αμυντικά, ο Ουές έχει ταχύτητα, αλλά όχι ουσία, επιθετικά κανείς δεν κάνει όλη τη δουλειά με ισορροπία). Θεωρητικά, ο Νιόπλιας αναμένει προσθήκη ή προσθήκες. Αυτή τη στιγμή όμως δεν έχει λύσεις.
Ο ΟΦΗ δεν έχει το εύκολο γκολ
Πέρυσι πήρε 1 μόλις γκολ από το φορ του. Και 3-4 από το Σαρδινέρο, όταν τον βάφτισε αναγκαστικά φορ. Δεν είχε ούτε καλά ποσοστά ευστοχίας, ούτε κυνισμό στο τελείωμα των φάσεων, ούτε αποτελεσματικότητα. Του έλειπε η καλή τελική ενέργεια στο τελευταίο τρίτο, που θα έφερνε μία ασσίστ με καλύτερες προϋποθέσεις, του έλειπε όμως πολύ και το σεντερφορίσιο τελείωμα. Αυτό το πρόβλημα το εμφανίζει και στα 8 φετινά φιλικά. Πρέπει να το λύσει. Ή έστω, να το καμουφλάρει προσωρινά. Και στη θέση του φορ υπάρχει πιθανότητα προσθήκης, όμως θεωρητικά ο Καστάνιος λογίζεται ως βασικός. Είναι δεδομένο πως αυτή τη στιγμή ούτε τροφοδοτείται σωστά, ούτε και έχει καταφέρει, έστω με προσωπική ενέργεια, να προσφέρει γκολ.
Ο ΟΦΗ έχει υψηλότερη ποιότητα στον άξονα
Διαθέτει έναν τερματοφύλακα με τεράστιο κίνητρο, ικανότητα και γνώση της ελληνικής πραγματικότητας, όπως ο Επασί. Διαθέτει επιπλέον τρία στόπερ (Βούρος, Πασαλίδης, Διαμαντής), με ποιότητα και ικανότητα με τη μπάλα στα πόδια. Διαθέτει επίσης και χαφ, στα οποία στηρίχθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Μεγιάδο (με την αδυναμία του στην ασφαλή πάσα), Νέιρα (με την αδυναμία του στις φτηνές κάρτες), Ντε Γκούζμαν (με τους αρκετούς τραυματισμούς), είναι ποδοσφαιριστές καλού επιπέδου για τη Super League. Μαζί τους έχουν τον Μπαλογιάννη (το μοναδικό, μαζί ίσως με το Λυμπεράκη που στα μάτια μου εμφανίζει βελτίωση σε αυτή την προετοιμασία) και πλέον το Χιλιανό Γαγιέγος, από τον οποίο ελπίζουμε να δώσει ισορροπία ανάμεσα στο αμυντικό και επιθετικό κομμάτι, αλλά και προσωπικότητα. Κάπου το Σεπτέμβριο θα μπει και ο Τοράλ, από τον οποίο επίσης ελπίζουμε να δώσει λύσεις στην ενέργεια στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και στην τροφοδότηση του φορ. Κάποια στιγμή θα προστεθούν Ναμπί και Στάικος, αλλά αργούν ακόμα. Τέλος, διαθέτει ένα φορ με καλές παραστάσεις, σε καλή ηλικία και κίνητρο να σώσει την καριέρα του, τον Καστάνιος, για τον οποίο ελπίζουμε να αξιοποιηθεί επιτέλους.
Μπορεί κανείς πάντως με ασφάλεια να πει, πως στον άξονα, στη ραχοκοκκαλιά του δηλαδή, ο ΟΦΗ έχει την υψηλότερη ποιότητα, αλλά και τις περισσότερες λύσεις. Κι αυτό το κρατάμε, στη συζήτηση στην αναζήτησή μας για το ιδανικό σχήμα.
- Βέβαια, πέρα από δεδομένα, υπάρχουν κι αρκετά ερωτηματικά
Θα παίξει ο Μεγιάδο στα πρώτα ματς, μετά την κόκκινη που δέχτηκε με τη Βέστερλο; Πότε θα είναι έτοιμος να παίξει ο Γαγιέγος και πότε ο Τοράλ; Ο Σαρδινέρο υπολογίζεται ως φορ ή και ως εξτρέμ ακόμα; Πότε μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα ξαναδεί στο γήπεδο Ναμπί και Τσιλιανίδη (ο Στάικος λογικά από το 2022 θα είναι στο 100%); Είναι σε θέση να προσφέρουν οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές εκτός του κορμού ή θα υπάρχει πάλι μεγάλη απόσταση και μεγάλη ψαλίδα; Θα ξαλαφρώσει το ρόστερ; Πότε θα έρθουν οι προσθήκες που αναμένονται, αλλά κυρίως, πότε θα είναι έτοιμοι οι νέοι ποδοσφαιριστές να παίξουν;
Προφανώς δεν έχω τις απαντήσεις, απλά τα έβαλα πρόχειρα σε μία σειρά, να τα έχουμε στο νου μας.
Το ιδανικό σχήμα γι' αυτόν τον ΟΦΗ
Σε όλη την προετοιμασία, ο ΟΦΗ έπαιζε κατά βάση 4-3-3. Είδαμε και λίγο 4-2-3-1, είδαμε και λίγο 4-4-2, αλλά η βάση ήταν το 4-3-3, με τρίγωνο στα χαφ και κορυφή του το 6αρι. Λογικά αυτό είναι το σχήμα που προτιμά ο Νιόπλιας, για να έχει η ομάδα κυριαρχία, επιθετικότητα και να επανέλθει στη βασική της φιλοσοφία. Το ερώτημα είναι, αν αυτό το ρόστερ μπορεί να υποστηρίξει, όπως είναι σήμερα, αυτό το σχήμα. Η άποψή μου είναι πως δε μπορεί.
Το 4-3-3 απαιτεί ποιοτικά εξτρέμ που θα δημιουργούν φάσεις, θα δίνουν πλάτος, αλλά θα λειτουργούν και ως φορ. Δεν τα έχει αυτά ο ΟΦΗ. Ίσως να έρθουν, αλλά σήμερα δεν τα έχει. Πέρυσι είδαμε και σχήματα με 3αδα πίσω. Και φέτος μπορεί να υπάρξει στην άμυνα τέτοια διάταξη, εφόσον υπάρχουν αντίστοιχα στόπερ, όμως στα άκρα δεν δείχνει να υπάρχουν ποδοσφαιριστές, που να μπορούν παίξουν με ισορροπία όλη την πλευρά.
Τι έχει σήμερα; Καλής ποιότητας παίκτες στον άξονα. Επομένως, είναι λογικό να στραφεί, σε αυτή τη φάση προφανώς, ο προπονητής του σε ένα σχήμα που θα αξιοποιεί όσο περισσότερους και όσο περισσότερο αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Θεωρητικά, τέτοιο μοιάζει το 4-4-2. Με ένα ρόμβο στο κέντρο. Σε κάποια ματς, ίσως να το πει κανείς και 4-5-1 ή 4-4-1-1 (εφόσον ξεκινά με ντέρμπυ). Εννοείται ότι αυτά αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου και θεωρία. Στην πράξη, όταν δεήσουν να μας πουν πότε ξεκινά το πρωτάθλημα, θα μετρηθούν οι διαθέσιμοι ποδοσφαιριστές και θα μας παρουσιάσει ο Νιόπλιας τις πρώτες του σκέψεις.
Aς το πάρουμε λοιπόν με τη σειρά. Περίπου σαν τα μαθηματικά και τη φυσική. Δεδομένα και ζητούμενα.
- Τα δεδομένα
Ο ΟΦΗ αναζητά την ταυτότητά του από πέρυσι
Μετά το επιθετικό, αλλά και αφελές - σε κάποιες περιπτώσεις - ποδόσφαιρο κυριαρχίας της σαιζόν 2019-20, που πάντως η ταυτότητα και τα θέλω της ομάδας ήταν ξεκάθαρα, μεσολάβησε μία σαιζόν, στο μισό μέρος της οποίας ο ΟΦΗ ήθελε να συνεχίζει να κάνει το ίδιο, αλλά δε μπορούσε. Στο δεύτερο μισό αποφάσισε, κυρίως με Νιόπλια, να κάνει μία στροφή στον ρεαλισμό, χωρίς όμως να παρουσιάσει μία ομάδα με ξεκάθαρο προσανατολισμό. Απλά προσαρμόστηκε στο greek way των play out κι επιβίωσε. Αυτή η έλλειψη ξεκάθαρης ταυτότητας, εμφανίστηκε και στα φετινά φιλικά. Σφιχτή ομάδα μεν πίσω, αλλά μόνιμα δέχεται γκολ με τρόπους που έχουμε δει πολλές φορές πέρυσι. Επιθετική φιλοσοφία και επιθυμία κυριαρχίας δε, χωρίς όμως να μπορεί να απειλεί, να πατά περιοχή, να φτιάχνει αρκετές φάσεις και γενικά να διαφαίνεται επιθετικό πλάνο. Κάπου έχουμε χαθεί, όσοι παρακολουθούμε την ομάδα...
Ο ΟΦΗ δεν έχει πειστικά άκρα για την επίθεσή του
Ο καλός ΟΦΗ του 2019 (και λίγο του 2020), είχε άκρα που έκαναν τη διαφορά. Πάνω τους είχε βασίσει το παιχνίδι του. Χάρη στην παρουσία ποιοτικών παικτών, που μπορούσαν να κάνουν κινήσεις και συνεργασίες, αξιοποίησε και παίκτες του άξονά του όπως ο Νέιρα, με κάθετο παιχνίδι που κατέληγε κάπου. Αυτά τα άκρα σήμερα δεν τα βλέπουμε. Ο καλύτερος πλάγιος επιθετικός της ομάδας και πρώτος της σκόρερ (Στάρζεον) αποχώρησε, ο Σαρδινέρο έχει γίνει φορ πια, ο Καμάου ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί, ο Φαν Ντάινεν δείχνει βαρύς στα άκρα και πιο απειλητικός στον άξονα και κοντά στην περιοχή (σαν all around φορ), ενώ Γρίβας και Νοικοκυράκης, ακόμα τουλάχιστον, δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο του να δώσουν λύσεις σε ομάδα 8αδας της Super League. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός πως τα μπακ της ομάδας δε μπορούν να παίξουν με την ίδια επιτυχία όλη την πλευρά (πχ ο Μαρινάκης υπερτερεί αμυντικά, ο Ουές έχει ταχύτητα, αλλά όχι ουσία, επιθετικά κανείς δεν κάνει όλη τη δουλειά με ισορροπία). Θεωρητικά, ο Νιόπλιας αναμένει προσθήκη ή προσθήκες. Αυτή τη στιγμή όμως δεν έχει λύσεις.
Ο ΟΦΗ δεν έχει το εύκολο γκολ
Πέρυσι πήρε 1 μόλις γκολ από το φορ του. Και 3-4 από το Σαρδινέρο, όταν τον βάφτισε αναγκαστικά φορ. Δεν είχε ούτε καλά ποσοστά ευστοχίας, ούτε κυνισμό στο τελείωμα των φάσεων, ούτε αποτελεσματικότητα. Του έλειπε η καλή τελική ενέργεια στο τελευταίο τρίτο, που θα έφερνε μία ασσίστ με καλύτερες προϋποθέσεις, του έλειπε όμως πολύ και το σεντερφορίσιο τελείωμα. Αυτό το πρόβλημα το εμφανίζει και στα 8 φετινά φιλικά. Πρέπει να το λύσει. Ή έστω, να το καμουφλάρει προσωρινά. Και στη θέση του φορ υπάρχει πιθανότητα προσθήκης, όμως θεωρητικά ο Καστάνιος λογίζεται ως βασικός. Είναι δεδομένο πως αυτή τη στιγμή ούτε τροφοδοτείται σωστά, ούτε και έχει καταφέρει, έστω με προσωπική ενέργεια, να προσφέρει γκολ.
Ο ΟΦΗ έχει υψηλότερη ποιότητα στον άξονα
Διαθέτει έναν τερματοφύλακα με τεράστιο κίνητρο, ικανότητα και γνώση της ελληνικής πραγματικότητας, όπως ο Επασί. Διαθέτει επιπλέον τρία στόπερ (Βούρος, Πασαλίδης, Διαμαντής), με ποιότητα και ικανότητα με τη μπάλα στα πόδια. Διαθέτει επίσης και χαφ, στα οποία στηρίχθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Μεγιάδο (με την αδυναμία του στην ασφαλή πάσα), Νέιρα (με την αδυναμία του στις φτηνές κάρτες), Ντε Γκούζμαν (με τους αρκετούς τραυματισμούς), είναι ποδοσφαιριστές καλού επιπέδου για τη Super League. Μαζί τους έχουν τον Μπαλογιάννη (το μοναδικό, μαζί ίσως με το Λυμπεράκη που στα μάτια μου εμφανίζει βελτίωση σε αυτή την προετοιμασία) και πλέον το Χιλιανό Γαγιέγος, από τον οποίο ελπίζουμε να δώσει ισορροπία ανάμεσα στο αμυντικό και επιθετικό κομμάτι, αλλά και προσωπικότητα. Κάπου το Σεπτέμβριο θα μπει και ο Τοράλ, από τον οποίο επίσης ελπίζουμε να δώσει λύσεις στην ενέργεια στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και στην τροφοδότηση του φορ. Κάποια στιγμή θα προστεθούν Ναμπί και Στάικος, αλλά αργούν ακόμα. Τέλος, διαθέτει ένα φορ με καλές παραστάσεις, σε καλή ηλικία και κίνητρο να σώσει την καριέρα του, τον Καστάνιος, για τον οποίο ελπίζουμε να αξιοποιηθεί επιτέλους.
Μπορεί κανείς πάντως με ασφάλεια να πει, πως στον άξονα, στη ραχοκοκκαλιά του δηλαδή, ο ΟΦΗ έχει την υψηλότερη ποιότητα, αλλά και τις περισσότερες λύσεις. Κι αυτό το κρατάμε, στη συζήτηση στην αναζήτησή μας για το ιδανικό σχήμα.
- Βέβαια, πέρα από δεδομένα, υπάρχουν κι αρκετά ερωτηματικά
Θα παίξει ο Μεγιάδο στα πρώτα ματς, μετά την κόκκινη που δέχτηκε με τη Βέστερλο; Πότε θα είναι έτοιμος να παίξει ο Γαγιέγος και πότε ο Τοράλ; Ο Σαρδινέρο υπολογίζεται ως φορ ή και ως εξτρέμ ακόμα; Πότε μπορεί να ελπίζει κανείς ότι θα ξαναδεί στο γήπεδο Ναμπί και Τσιλιανίδη (ο Στάικος λογικά από το 2022 θα είναι στο 100%); Είναι σε θέση να προσφέρουν οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές εκτός του κορμού ή θα υπάρχει πάλι μεγάλη απόσταση και μεγάλη ψαλίδα; Θα ξαλαφρώσει το ρόστερ; Πότε θα έρθουν οι προσθήκες που αναμένονται, αλλά κυρίως, πότε θα είναι έτοιμοι οι νέοι ποδοσφαιριστές να παίξουν;
Προφανώς δεν έχω τις απαντήσεις, απλά τα έβαλα πρόχειρα σε μία σειρά, να τα έχουμε στο νου μας.
Το ιδανικό σχήμα γι' αυτόν τον ΟΦΗ
Σε όλη την προετοιμασία, ο ΟΦΗ έπαιζε κατά βάση 4-3-3. Είδαμε και λίγο 4-2-3-1, είδαμε και λίγο 4-4-2, αλλά η βάση ήταν το 4-3-3, με τρίγωνο στα χαφ και κορυφή του το 6αρι. Λογικά αυτό είναι το σχήμα που προτιμά ο Νιόπλιας, για να έχει η ομάδα κυριαρχία, επιθετικότητα και να επανέλθει στη βασική της φιλοσοφία. Το ερώτημα είναι, αν αυτό το ρόστερ μπορεί να υποστηρίξει, όπως είναι σήμερα, αυτό το σχήμα. Η άποψή μου είναι πως δε μπορεί.
Το 4-3-3 απαιτεί ποιοτικά εξτρέμ που θα δημιουργούν φάσεις, θα δίνουν πλάτος, αλλά θα λειτουργούν και ως φορ. Δεν τα έχει αυτά ο ΟΦΗ. Ίσως να έρθουν, αλλά σήμερα δεν τα έχει. Πέρυσι είδαμε και σχήματα με 3αδα πίσω. Και φέτος μπορεί να υπάρξει στην άμυνα τέτοια διάταξη, εφόσον υπάρχουν αντίστοιχα στόπερ, όμως στα άκρα δεν δείχνει να υπάρχουν ποδοσφαιριστές, που να μπορούν παίξουν με ισορροπία όλη την πλευρά.
Τι έχει σήμερα; Καλής ποιότητας παίκτες στον άξονα. Επομένως, είναι λογικό να στραφεί, σε αυτή τη φάση προφανώς, ο προπονητής του σε ένα σχήμα που θα αξιοποιεί όσο περισσότερους και όσο περισσότερο αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Θεωρητικά, τέτοιο μοιάζει το 4-4-2. Με ένα ρόμβο στο κέντρο. Σε κάποια ματς, ίσως να το πει κανείς και 4-5-1 ή 4-4-1-1 (εφόσον ξεκινά με ντέρμπυ). Εννοείται ότι αυτά αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου και θεωρία. Στην πράξη, όταν δεήσουν να μας πουν πότε ξεκινά το πρωτάθλημα, θα μετρηθούν οι διαθέσιμοι ποδοσφαιριστές και θα μας παρουσιάσει ο Νιόπλιας τις πρώτες του σκέψεις.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr