Μία νίκη είναι πάντα 3 σημαντικοί βαθμοί, όταν κυνηγάς ένα στόχο. Μία νίκη όμως κόντρα στην ΑΕΚ εκτός έδρας, έχει πολλά άλλα οφέλη. Δίνει αυτοπεποίθηση και ψυχολογία για τη συνέχεια. Κυρίως όμως σε βοηθάει, ειδικά αν είσαι μία ομάδα όπως ο ΟΦΗ, που επανέρχεται από πολλά πέτρινα χρόνια, να μεγαλώσεις. Να θυμίσεις ξανά το ειδικό σου βάρος. Αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος από το διπλό του ΟΑΚΑ.
Η νίκη αυτή δεν ήρθε με κάποια φοβερή εμφάνιση, δεν ήρθε όμως και κατά τύχη. Δούλεψε πολύ ο ΟΦΗ για να την πάρει, είχε και την τύχη που σε τέτοια ματς είναι απαραίτητη, κυρίως όμως είχε τον αναγκαίο κυνισμό. Ήταν πολύ αποτελεσματικός σε επίθεση και άμυνα.
Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες
Xωρίς εκπλήξεις σε πρόσωπα, αλλά και χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές παρέταξε τον ΟΦΗ ο Νίκος Νιόπλιας. Έκανε όμως την αλλαγή, φέρνοντας τον Τοράλ ξανά στη φυσική του θέση στον άξονα και τοποθετώντας σε ρόλο κατά συνθήκη εξτρέμ, αυτή τη φορά, το Ντε Γκούζμαν. Μια κίνηση που είχε στόχο να έχει ξανά ο ΟΦΗ κάθετη ανάπτυξη, αλλά και να θωρακιστεί καλύτερα η δεξιά πλευρά, με έναν πιο συνεπή ανασταλτικά εξτρέμ. Ήξερε βέβαια ο προπονητής του ΟΦΗ ότι με τον τρόπο αυτό δε θα έβρισκε πλάτος κι από τις δύο μεριές, όμως αναγκαστικά επέλεξε να το θυσιάσει αυτό το στοιχείο. Τέλος, ο Φαν Ντάινεν πήρε αυτή τη φορά το ρόλο του φορ, με βασική αρμοδιότητα να πιέζει τα στόπερ της ΑΕΚ. Το σχήμα σταθερά 4-3-3.
Ούτε ο Γιαννίκης είχε μεγάλες εκπλήξεις και αλλαγές στην 11αδα του. Προτίμησε στο πλαίσιο ενός μικρού rotation, να βάλει το Σάκχοφ στον άξονα αντί του Σιμάνσκι, κερδίζοντας ίσως στο passing game, αλλά και δίνοντας ύψος, στερώντας όμως παράλληλα από τα χαφ του ταχύτητα και δυναμισμό. Στην επίθεση προτίμησε τον Άμραμπατ αντί του Λιβάι Γκαρσία, βλέποντας προφανώς ότι βρίσκεται σε καλή φόρμα.
1ο ημίχρονο: Ντέρμπυ ανάμεσα σε δύο ομάδες με επιθετικές αρετές και αμυντικά κενά
Ο ΟΦΗ, ενώ ξεκίνησε καλά, πολύ γρήγορα υποχώρησε, στην εντελώς αναμενόμενη, πίεση της ΑΕΚ. Αυτό ήταν δεδομένο ότι θα συμβεί και το είδαμε. Παρότι λοιπόν επιθετικά η ομάδα του Νιόπλια είδε εξαρχής πως αν μπει οργανωμένα στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει ρήγματα, γρήγορα έμεινε σε δεύτερο ρόλο, χάνοντας το κοντρόλ του ρυθμού.
Από την άλλη, η ΑΕΚ ενεργοποιήθηκε κι άρχισε να φέρνει το παιχνίδι στο επιθετικό της τρίτο, κυρίως γιατί τα χαφ του ΟΦΗ απέτυχαν να περιορίσουν το Μάνταλο, ενώ αδυνατούσαν να ακολουθήσουν τις διαρκείς κινήσεις των 3 επιθετικών, αλλά και των παικτών που έφερνε από πίσω. Στο πρώτο 20λεπτο, ο ΟΦΗ είχε αφήσει ένα μεγάλο κενό στο μεσοδιάστημα ανάμεσα σε άμυνα και κέντρο, που η ΑΕΚ το εκμεταλλευόταν φτιάχνοντας καταστάσεις. Δεν έκανε πολλές καθαρές ευκαιρίες, όμως ήταν πιο επιθετική και φαινόταν ότι προετοιμάζει ένα γκολ, που τελικά βρήκε. Σε μια φάση με κακή αντίδραση του ΟΦΗ μετά από στατική φάση όχι σε 1, ούτε σε 2, αλλά σε 3 χρόνους.
Το πιο θετικό στοιχείο όμως του πρώτου ημιχρόνου, ήταν η άμεση αντίδραση του ΟΦΗ. Άφησε πίσω τη φοβική του αρχική προσέγγιση, βγήκε ξανά αποφασιστικά μπροστά, πήρε μέτρα, έφτιαξε καταστάσεις παίρνοντας ανακτήσεις και τελικά όχι μόνο ισοφάρισε, αλλά μπορούσε και να προηγηθεί. Η αντίδρασή του αυτή μάλιστα, προκάλεσε ένα μεγάλο εκνευρισμό στην ΑΕΚ, που έμοιαζε να προσπαθεί χωρίς καθαρό μυαλό να ανακτήσει τον έλεγχο του ματς, χωρίς να τα καταφέρνει.
Τα στατιστικά του πρώτου ημιχρόνου δε δίνουν όλη την εικόνα. Είναι ελαφρώς κολακευτικά για την ΑΕΚ, μιας και στην ουσία είδαμε ένα ισορροπημένο και μοιρασμένο παιχνίδι, με δύο ομάδες που έπαιζαν δυναμικά, όχι θεαματικά, αλλά κρατούσαν το ενδιαφέρον και φαινόταν να στοχεύουν στη νίκη.
2ο ημίχρονο: Σκόραρε, οπισθοχώρησε ξανά, αλλά αυτή τη φορά παίζοντας με μεγαλύτερη ενέργεια κι εξυπνάδα
Το 2ο ημίχρονο πήγε να ξεκινήσει όπως και το πρώτο. Με την ΑΕΚ να μπαίνει καλύτερα, να πιέζει ψηλά και να κλείνει τον ΟΦΗ στο αμυντικό του τρίτο. Όμως κόντρα στη ροή αυτή, με μία κόντρα επίθεση, κάτι σπάνιο για το φετινό ΟΦΗ, βρήκε το γκολ και άλλαξε τη μορφή του ματς. Έγραφα πριν το ματς ότι υστερεί σε ταχύτητα, όμως στη συγκεκριμένη φάση μπόρεσε να τρέξει τόσο, όσο να προλάβει ανοργάνωτη την άμυνα της ΑΕΚ. Μια άμυνα που γνωρίζαμε ότι έχει σοβαρό πρόβλημα στις γρήγορες μεταβάσεις.
Η συνέχεια έμοιαζε αρκετά με το διάστημα του 1ου ημιχρόνου μετά την ισοφάριση. Η ΑΕΚ θόλωσε ξανά, προσπαθούσε μεν να επιτεθεί παίρνοντας μέτρα, αλλά δεν έβρισκε τρόπο να το κάνει ορθολογικά. Αυτό βοήθησε τον ΟΦΗ, που παρότι για ακόμα μία φορά οπισθοχώρησε αρκετά, είχε τη δυνατότητα να έχει λύσεις κι απαντήσεις σε αυτές τις βιαστικές και πρόχειρες απόπειρες της αντιπάλου του.
Όλο αυτό φαίνεται και στα στατιστικά. Πολλά σουτ η ΑΕΚ, λίγα όμως στο στόχο. Σε αντίθεση με τον ΟΦΗ που έβγαλε 3-4 καθαρές ευκαιρίες και σκόραρε στις μισές εξ' αυτών. Σε γενικές γραμμές, οι γηπεδούχοι πατούσαν περιοχή, κυρίως χάρη στις πάρα πολλές στατικές φάσεις που κέρδιζαν με κόρνερ και φάουλ. Από μία τέτοια άλλωστε, σκόραραν και στο 1ο μέρος.
Το ρεζουμέ: Τέτοια ματς βολεύουν τον ΟΦΗ, αρκεί να παίζει σωστά
Σε αρκετά pre games έχω γράψει πως οδηγός για τον ΟΦΗ σε τέτοιου τύπου ματς, πρέπει να είναι η εμφάνιση της Λεωφόρου. Να εγκλωβίζει τον αντίπαλό του ψηλά, να προσπαθεί να μην του επιτρέψει να δημιουργεί και με άμεσο, κάθετο παιχνίδι να ψάχνει την τύχη του. Στη Λεωφόρο οι 1-2 φάσεις δε μπήκαν. Στο ΟΑΚΑ μπήκαν. Όσο είναι αποτελεσματικός, θα μεγαλώνει και η τύχη του για αποτελέσματα σαν κι αυτό.
Η νίκη αυτή κατά κάποιο τρόπο αποδίδει δικαιοσύνη και ως προς τη φετινή ΑΕΚ. Πριν το ματς είχαμε αναλύσει ότι έχει σκοράρει περισσότερο από όσο δούλεψε και έχει δεχτεί γκολ λιγότερα από ό,τι απειλήθηκε. Απόψε λοιπόν σκόραρε λιγότερο ίσως από ό,τι απείλησε και δέχτηκε τα γκολ που έπρεπε και κάτι παραπάνω. Ο ΟΦΗ ήταν ο "τυχερός" που την πέτυχε σε αυτή τη φάση, δούλεψε όμως και κυνήγησε πολύ την τύχη του αυτή.
Η αποτελεσματικότητα στην επίθεση (παρά τις 1-2 μεγάλες χαμένες ευκαιρίες) και στην άμυνα του ΟΦΗ ήταν αυτές που του έδωσαν τελικά αυτή τη μεγάλη νίκη. Στην επίθεση, πέρα από τα xGoals, είχε το ίδιο ποσοστό τελικών προσπαθειών εντός στόχου (33%) με την ΑΕΚ, ενώ μετά από καιρό έφτιαξε και 9 τελικές πάσες που δημιούργησαν ευκαιρία. Στην άμυνα επίσης είχε ουσία. Κέρδισε όλα (!) τα τάκλιν. Είχε 8 κλεψίματα περισσότερα, ενώ είχε σχεδόν τις ίδιες ανακτήσεις μπάλας, απέναντι σε μία ομάδα που ειδικεύεται ακριβώς σε αυτό.
Συμπερασματικά, η νίκη του ΟΦΗ είχε δόση τύχης, είχε ξανά μέσα αδυναμίες (όπως η ανασφάλεια που οδηγεί σε υπερβολική οπισθοχώρηση), όμως είχε και αρκετά θετικά. Την αντίδραση μετά το 1-0, το δημιουργικό παιχνίδι από τον άξονα που είχαμε να δούμε από το Βόλο, αλλά και την ενέργεια που τουλάχιστον ως το 75' έδειξε ο ΟΦΗ. Αυτά κρατάει, μαζί με τη μεγάλη χαρά που δίνει ένα τέτοιο διπλό στην ομάδα, αλλά και τον Οργανισμό ευρύτερα.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr