Αν κάποιος περίμενε να δει κάτι εντελώς διαφορετικό από τον ΟΦΗ, τότε ήταν απλά παράλογος. Είδε όμως μία ομάδα με πλάνο που την τύχη που είχε στο ματς την έψαξε, την κυνήγησε και το πάλεψε.

Προφανώς και δεν λύθηκαν τα αγωνιστικά θέματα της ομάδας, δόθηκε όμως εντός κι εκτός Οργανισμού ένα μήνυμα ελπίδας κι αισιοδοξίας ότι θα γίνει από εδώ και πέρα μεγαλύτερη προσπάθεια. Είναι μία καλή αρχή...

Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες



Ο Νταμπράουσκας δεν αποφάσισε να πάει σε σαρωτικές αλλαγές, κάτι μάλλον δεδομένο με βάση και τις μετρημένες λύσεις που είχε. Ξεκίνησε με 4-2-3-1, τον Τοράλ στα άκρα και τον Ντιουσέ σε ένα ρόλο επιθετικού χαφ, με κύριο σκοπό να πιέσει στο χώρο ανάμεσα στα στόπερ και τα αμυντικά χαφ του Άρη, επιδιώκοντας να μπλοκάρει την δημιουργία του.

 

Με αρκετές αλλαγές σε πρόσωπα η σύνθεση του Άρη. Ο Πέρσμαν επέστρεψε στο αριστερό άκρο, ο Μπράμπετς ξαναβρήκε τον Φαμπιάνο ενώ κι ο Μαντσίνι πήρε ξανά θέση στα άκρα της επίθεσης. Το σχήμα ήταν το αναμενόμενο 4-2-3-1 με τους 4 της επίθεσης να αλλάζουν διαρκώς θέσεις, όπως άλλωστε συνηθίζουν. 

1ο ημίχρονο: Συντηρητική προσέγγιση- ισορροπημένο παιχνίδι

Ο ΟΦΗ παρουσιάστηκε προσεκτικός, με πίεση στα 2/3 και με μεγάλη προσπάθεια στις αλληλοκαλύψεις του. Αυτό το πλάνο σε γενικές γραμμές λειτούργησε. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η μάλλον μέτρια ημέρα του Άρη που έκανε αρκετά λάθη, είχε πολλές κακές επιλογές κι αποφάσεις στο επιθετικό τρίτο και γενικά δε μπορούσε να πατήσει με συνέπεια και επιμονή περιοχή. 

Αξιοσημείωτη πάντως ήταν η πολύ μεγαλύτερη τακτική προσήλωση που είχε ο ΟΦΗ, με τους εξτρέμ να υποστηρίζουν τα μπακ και τις γραμμές του να μένουν κοντά, μην επιτρέποντας έτσι μεγάλα κενά στον αντίπαλό του. Ασφαλώς εμφανίστηκαν κάποιες γνωστές αδυναμίες οι οποίες πάντως δε στοίχισαν.

Στο πρώτο 20λεπτο ο ΟΦΗ έψαξε και πιο πειστικά κάποια φάση, τη βρήκε με το Γκερέρο, δε σκόραρε όμως κι όσο κυλούσε το ματς τόσο έμενε πιο πίσω καλύπτοντας κατά βάση το ανασταλτικό του κομμάτι. Αντιστρόφως ο Άρης ανέβηκε μετά το 15', έφτιαξε 2-3 καλές ευκαιρίες όμως δεν πατούσε τόσο καλά και εμφανώς ψαχνόταν.



Η στατιστική απεικονίζει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα του ημιχρόνου, με ένα ματς με λίγες τελικές, αργό ρυθμό και αρκετά λάθη. 

2o ημίχρονο: Υψηλότερος ρυθμός, δυσκολότερη αποστολή

Ο ΟΦΗ μπήκε πολύ καλά στο 2ο ημίχρονο. Ήταν κινητικός, προσπάθησε να ξαναπάρει τα μέτρα που είχε χάσει στη διάρκεια του 1ου μέρους και με μια πολύ σωστά δομημένη προσπάθεια στο επιθετικό transition βρήκε και το γκολ. Στα αμέσως επόμενα λεπτά όμως δεν κατόρθωσε να απορροφήσει την αντίδραση του Άρη, ο οποίος είναι συνηθισμένος σε ανατροπές εντός έδρας. Δέχτηκε μεγάλη πίεση, δεν κατάφερε να κρατήσει μπάλα και τελικά ισοφαρίστηκε με ένα γκολ που μπαίνει σπάνια και αφορά καθαρά στην ατομική ποιότητα του σκόρερ Γκρέι. 

Η συνέχεια ήταν δύσκολη. Η πίεση συνεχίστηκε, ο ΟΦΗ δεχόταν αρκετές φάσεις, υπέφερε αρκετά όμως παράλληλα έβγαζε μια σκληράδα και μια διάθεση την τύχη που είχε να την κυνηγήσει, τουλάχιστον στο ανασταλτικό κομμάτι. 

Επιθετικά η αλήθεια είναι πως έδειξε για ακόμα μία φορά πως έχει ανάγκη από παίκτες που θα προσθέσουν ποιότητα. Τα κενά στην άμυνα του Άρη υπήρχαν, ο ΟΦΗ τα έβλεπε, προσπάθησε να τα τιμωρήσει, αλλά πέρα από τη φάση του ακυρωθέντος γκολ, δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια πραγματική απειλή. Παρότι ο προπονητής του το "ζήτησε" και με τις αλλαγές του, κάνοντας επιθετικές επιλογές.



Είναι προφανές από τον απολογισμό του 2ου ημιχρόνου πως ο Άρης ήταν η ομάδα που κυριάρχησε, που κρατούσε το τιμόνι κι έδινε το ρυθμό. Δημιούργησε φάσεις, έβγαλε πολύ περισσότερες τελικές αλλά από την άλλη είχε δυσκολίες στο αμυντικό του transition. Ο ΟΦΗ είχε την τύχη να μην δεχτεί άλλο γκολ αλλά είχε και την ικανότητα έστω μία φορά να δομήσει μια επίθεση που θα του προσφέρει αυτό που τόσο δύσκολα έχει φέτος, ένα γκολ. 

Το ρεζουμέ: Η ενέργεια φάνηκε να αλλάζει, αλλά έχει ακόμα πολλή δουλειά

Δεν ήταν λογικό να πιστεύουμε ότι με 3-4 προπονήσεις θα δούμε μια άλλη ομάδα. Είδαμε λοιπόν την ίδια ομάδα που αυτή τη φορά είχε ένα πλάνο που το πίστευε, περισσότερη πίστη κι ενέργεια και καλύτερη τύχη από άλλα ματς. Μπορεί κανείς να πει πως ο ΟΦΗ ήταν τυχερός, φρόντισε όμως αυτό το "δώρο" να το εκμεταλλευτεί, καμουφλάροντας ότι αδυναμίες του γινόταν και όσο περισσότερο μπορούσε. Ήταν από αυτά που μας είχε προετοιμάσει ότι θα κάνει ο Νταμπράουσκας στην πρόσφατη παρουσίασή του.

Η συνέχεια βέβαια είναι δύσκολη γιατί απαιτεί τουλάχιστον 2 εντός έδρας νίκες. Αυτό σημαίνει ότι μια ομάδα κολλημένη σταθερά αρκετά κάτω από το 1 xGoal ανά ματς, πρέπει να βρει λύσεις άμεσα για να τις πετύχει. Αυτό εικάζω θα είναι και η προτεραιότητα του νέου προπονητή τις επόμενες μέρες.