Αν εξαιρέσει κανείς το πρώτο 20λεπτο του ματς, ο ΟΦΗ δεν κατάφερε να βρει τρόπο να φανεί ανταγωνιστικός κόντρα στην ΑΕΚ, να ελέγξει την κατάσταση στο ματς και να της βάλει δύσκολα.

Επιβεβαίωσε το γνωστό του πρόβλημα εντός έδρας και παράλληλα μας υπενθύμισε ότι έχει μπροστά του δρόμο και δουλειά, για να αλλάξει επίπεδο και να πλησιάσει ομάδες όπως η ΑΕΚ.


Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες



Με το αναμενόμενο 3-4-3 ξεκίνησε ο ΟΦΗ και χωρίς εκπλήξεις σε πρόσωπα, μιας και με τη δεδομένη απουσία του Βούρου ο Τοράρινσον ήταν αρκετά πιθανό να βρεθεί ξανά σε ρόλο στόπερ.

Κατά τα άλλα το σχήμα παρέμεινε ίδιο, με το Μεγιάδο να επιστρέφει δίπλα στο Ντιουσε, και τους Λάρσον και Μπαλογιάννη να παίρνουν ξανά τον κομβικό ρόλο να υποστηρίξουν όλη την πλευρά, χωρίς να χάσουν την ισορροπία τους. Η επιθετική τριπλέτα παρέμεινε ως είχε, με μεγάλη ελευθερία κίνησης και το Ντίκο να επιδιώκει να τραβήξει στα άκρα τα στόπερ, δημιουργώντας χώρους για Τοράλ και Μπάκιτς, κατά βάση. 




Κι από την άλλη πλευρά, δεδομένων των πολλών απουσιών στην επίθεση της ΑΕΚ, δεν είχαμε εκπλήξεις. Ο Τσούμπερ ανέλαβε το ρόλο του φορ, προφανώς σε ένα ρόλο με πολύ κίνηση και αλλαγή θέσεων, ο Μάνταλος το ρόλο του αντί-Αραούχο και οι Γκατσίνοβιτς και Άμραμπατ την ευθύνη στα εξτρέμ, παρότι και οι δύο είναι ποδοσφαιριστές που με ευκολία κινούνταν και προς τα μέσα. Αμυντικά δεν υπήρχαν απουσίες και στην ουσία παρατάχθηκε η καλύτερη δυνατή 4αδα για τον Αλμέιδα. 


1ο ημίχρονο: Ξεκίνησε καλά, αποσυντονίστηκε στην πορεία κι έδωσε δικαιώματα

Ο ΟΦΗ μπήκε πολύ καλά στο παιχνίδι. Κατόρθωσε να ελέγξει τη γνωστή ορμή της ΑΕΚ στις αρχές κάθε ματς, αποτρέποντάς τη από το να πρεσάρει ψηλά και να τον πνίξει κοντά στην περιοχή του.

Αυτό το έκανε με ένα μάλλον απλό τρόπο. Έπαιζε με μεγάλες μπάλες κι όχι με χτίσιμο από πίσω. Αυτό στο πρώτο 20λεπτο πήγε καλά, καθώς ο Ντίκο ανταποκρινόταν εξαιρετικά και στη συνέχεια οι υπόλοιποι χαφ τον πλαισίωναν αρκετά καλά, παίρνοντας την κυκλοφορία από το κέντρο και πάνω. Σε μια τέτοια φάση μάλιστα, δημιούργησε και την πρώτη σοβαρή ευκαιρία στο παιχνίδι.

Επιπλέον, στο πρώτο 25λεπτο ο ΟΦΗ μπόρεσε να δώσει ένα αργό τέμπο στο ματς, δυσκολεύοντας έτσι την ΑΕΚ να κάνει το παιχνίδι της. Από εκεί και πέρα όμως, φάνηκε να υπάρχει ένα μπέρδεμα στις τοποθετήσεις και τις θέσεις των παικτών του Νταμπράουσκας, κάτι που έδωσε το δικαίωμα στην ΑΕΚ να στριφογυρίσει αρκετές φορές κοντά στην περιοχή του, να αρχίσει να αναζητά κάθετες πάσες και συνεργασίες στο επιθετικό της τρίτο. Άρχισε να βρίσκει κενά η Ένωση, κυρίως εξαιτίας της προσαρμογής του παιχνίδιού της. Ο Αλμέιδα τοποθέτησε Πινέδα και Μάνταλο δίπλα, η τριάδα στα χαφ του ΟΦΗ προσαρμόστηκε, με Μεγιάδο να μένει στον άξονα και Ντιουσέ να λειτουργεί ως αριστερός εσωτερικός μέσος και ο Μπάκιτς ως δεξιός. Στη δεξιά πλευρά αυτό δεν πήγε καλά, ο Μπάκιτς δεν έχει τα χαρακτηριστικά του Ντιουσέ και κάπως έτσι, από εκείνη την πλευρά δημιουργήθηκαν ρήγματα, χάρη και στις καλές κινήσεις φορ, του κατά συνθήκη τέτοιου, Τσούμπερ. 

Όσο ο ΟΦΗ αδυνατούσε να αμυνθεί σωστά, ως προς τις τοποθετήσεις του, αλλά και με εμφανή αδυναμία να πάρει μπάλα και ανάσες, το γκολ έμοιαζε να γέρνει προς την ΑΕΚ. Ο ΟΦΗ της έδινε κι αρκετά στατικά χτυπήματα, με αποτέλεσμα να της το κάνει πιο εύκολο και σε ένα τέτοιο, με μια άτυχη στιγμή για τον καλύτερο της αμυντικής του γραμμής, Πασαλίδη ήρθε το 0-1. Αυτό ήταν το κακό νέο, ειδικά επειδή ήρθε στο 43'. Το καλό νέο ήταν ότι αμέσως μετά ο ΟΦΗ έβαλε αντίδραση, δημιουργώντας μια καλή ευκαιρία και πατώντας, έστω με στατική φάση την αντίπαλη περιοχή.



Η στατιστική εικόνα του ημιχρόνου, λέει την αλήθεια. Η ΑΕΚ είχε περισσότερο τη μπάλα, προσπάθησε μετά το 20λεπτο να παίξει πιο στρωτά και δημιούργησε τις περισσότερες φάσεις.

Αντιθέτως, ο ΟΦΗ έφτιαξε λίγες ευκαιρίες, όταν όμως το έκανε απείλησε. Γενικά, το ματς είχε αρκετά στοιχεία από την εικόνα των εκτός έδρας παιχνιδιών του ΟΦΗ, μέσα στο 2023. Το ερώτημα ήταν αν θα μπορεί να έχει και κάποιο θετικό αποτέλεσμα, όπως έχει συμβεί πολλές φορές εκτός Κρήτης.


2ο ημίχρονο: Δε διορθώθηκε, δίκαια έχασε

Η αντίδραση του ΟΦΗ σταμάτησε στο ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος, από τα αποδυτήρια βγήκε μόνο η ΑΕΚ, που ειδικά στα πρώτα 20 λεπτά με μεγάλη άνεση πατούσε στην περιοχή του Μανδά, συνέχιζε να βρίσκει κενά παίζοντας κάθετα, αλλά και αρκετές στατικές φάσεις που της έδιναν την ευκαιρία να δημιουργεί προϋποθέσεις, αλλά και να τεστάρει την αμυντική συμπεριφορά του ΟΦΗ, που ήταν τρομερά προβληματική. Μέσα από μια κακή αντίδραση σε στατική φάση και μεγάλη ασυνεννοησία, ήρθε το 0-2 και μέσα από ένα τεράστιο κενό, που ανέδειξε η πολύ καλή κάθετη του Μάνταλου ήρθε το 0-3. 

Από το σημείο αυτό και μετά, η ΑΕΚ επέλεξε να πάει σε μια πιο συντηρητική διαχείριση, ενώ ο Νταμπράουσκας πέρασε στο ματς Μοσκέρα και Μπιφουμά, αντί των Τοράλ και Μπαλογιάννη, επιδιώκοντας να δώσει μια στοιχειώδη κινητικότητα και ταχύτητα στην αναιμική του μεσοεπιθετική γραμμή. Υπήρξε μια κάποια επιθετικότητα, αλλά ήταν σποραδική και κυρίως αποτέλεσμα του φρένου που πάτησε η ΑΕΚ, τόσο στο ρυθμό της όσο και με τις αλλαγές της.



Η στατιστική εικόνα στο τέλος του ματς, δείχνει την κυριαρχία της ΑΕΚ και την διαφορά ποιότητάς της, όπως και την ελαφριά επιθετικότητα που εμφάνισε ο ΟΦΗ προς το τέλος του παιχνιδιού, όταν στην ουσία όμως το αποτέλεσμα είχε κριθεί.


Το ρεζουμέ: Έχει μεγάλη απόσταση ακόμα να διανύσει

Το παιχνίδι αυτό, το τελευταίο εντός έδρας της κανονικής σαιζόν, ήρθε να μας θυμίσει ότι ο ΟΦΗ μπορεί να έχει βελτιωθεί μέσα στο 2023, έχει όμως ακόμα μεγάλη απόσταση να διανύσει, για να πλησιάσει τους "μεγάλους" και να γίνει μια ομάδα ανταγωνιστική, με πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα.

Το γνωρίζαμε, ίσως κάποια αποτελέσματα να εμπόδιζαν κάποιους να το συνειδητοποιήσουν, οπότε ίσως και να κάνει καλό. Σίγουρα πάντως μας βοηθά να εμπεδώσουμε το σοβαρό εντός έδρας πρόβλημα που έχει ο ΟΦΗ, τόσο αυτή τη σαιζόν, όσο και πέρυσι.

Τέλος, εκτιμώ ότι το συγκεκριμένο ματς ίσως να προβληματίσει τον Νταμπράουσκας, ως προς την ανάγκη να συνεχίζει η ομάδα με 3αδα στα στόπερ. Φάνηκε ότι σήμερα αυτό μάλλον τη δυσκόλεψε, ενώ θα μπορούσε με την ίδια ακριβώς σύνθεση να παραταχθεί με 4αδα και μεγαλύτερο αμυντικό πλάτος. Θα φανεί αυτό στην πορεία...