Ο ΟΦΗ έκανε μια εμφάνιση - πισωγύρισμα, με πολλά προβλήματα τόσο στην αμυντική του συμπεριφορά, όσο και στη δημιουργική. Είχε προβλήματα ακόμα και στη συγκέντρωση και τη νοοτροπία του, με πολλή γκρίνια και λίγη αντίδραση. Μοιραία, ο χειρότερος ΟΦΗ του 2023 ηττήθηκε από τον καλύτερο Άρη του 2023. Και μάλιστα από το μισάωρο.


Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες



Με αρκετές αναγκαστικές αλλαγές στην 11αδα ξεκίνησε ο ΟΦΗ αλλά χωρίς αλλαγή σχήματος. Τελικά ο Τοράρινσον επελέγη για να καλύψει το κενό στα στόπερ πλαισιώνοντας Γιαννούλη και Βούρο. Από τη μέση και μπροστά δεν υπήρξαν εκπλήξεις με το Ντίκο απλά να επανέρχεται στη θέση του Γκρόνινγκ. Προφανώς, βασικό ερώτημα για την αρχική σύνθεση του ΟΦΗ ήταν η αμυντική λειτουργία και συνοχή του αλλά και το κατά πόσο θα έβρισκε ξανά key-passes όπως συνέβη στη Λαμία. 



Χωρίς εκπλήξεις ξεκίνησε το παιχνίδι και ο Άρης. Με τον Πίρσμαν να επιστρέφει στο αριστερό άκρο της άμυνας, αφού κρίθηκε έτοιμος αγωνιστικά να ξεκινήσει αλλά και κάποιες αναμενόμενες αλλαγές στις θέσεις πίσω από το φορ. Ο Τερζής επέλεξε ποδοσφαιριστές ικανότερους στο να κρατάνε τη μπάλα και στο passing game αλλά και ευέλικτους στο να αλλάζουν θέσεις αλλά και να "μαζεύονται" σε συγκεκριμένους χώρους δημιουργώντας υπεραριθμίες. 

1ο ημίχρονο: Εκτός τόπου και χρόνου

Το πρώτο ημίχρονο είχε από την αρχή έως το τέλος του έναν πρωταγωνιστή, τον Άρη. Ο ΟΦΗ φάνηκε αδύνατο να παρακολουθήσει τον αντίπαλό του σε όλη τη διάρκεια του 45λεπτου. Αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα στο transition, είχε μεγάλες δυσκολίες στις μετατοπίσεις ενώ η αμυντική του τοποθέτηση και συμπεριφορά ήταν εντελώς ακατάλληλη. Παράλληλα κι ενώ ο αντίπαλός του του έδινε χώρους και προϋποθέσεις, ιδιαίτερα στο μεσοδιάστημα ανάμεσα σε στόπερ και χαφ αλλά κι από τα δεξιά, ο ΟΦΗ δεν παρουσίασε καμία καλή ιδέα, καμία καλή επιλογή και καμία ουσιαστική ενέργεια που θα μπορούσε να φέρει καθαρή ευκαιρία έστω και κόντρα στη ροή του ματς.

Ουσιαστικά το σκορ δεν πήρε διαστάσεις χάρη στο Μανδά. Αυτό λέει κι όλη την αλήθεια για το πρώτο μέρος όπου ο ΟΦΗ παρουσίασε μια εικόνα αποκαρδιωτική. Μάλιστα η εμφανής έλλειψη καθαρού μυαλού και συγκέντρωσης γινόταν ολοένα και πιο έντονη με διαρκείς διαμαρτυρίες σε ανούσιες φάσεις και πολλή γκρίνια χωρίς λόγο. Μοιραία ο Άρης έλεγξε απόλυτα το ρυθμό του ματς και με άνεση πήγε στα αποδυτήρια με ένα καθαρό και δίκαιο σκορ.



Η στατιστική απεικόνιση του ημιχρόνου λέει όλη την αλήθεια. Μια ομάδα πατούσε στα σοβαρά την αντίπαλη περιοχή, μια ομάδα έφτιαχνε ευκαιρίες και δίκαια εκείνη η ομάδα κέρδιζε 0-2. Με την εικόνα του ματς να είναι τέτοια που δημιουργούσε πολύ χαμηλές προσδοκίες για τη συνέχεια.

2ο ημίχρονο: Διαχείριση ο Άρης - Φλυαρία ο ΟΦΗ

Ο Άρης αποφάσισε το 2ο μέρος να ρίξει το ρυθμό του, να αμυνθεί λίγο χαμηλότερα, να αφήσει τη μπάλα στον ΟΦΗ και να προστατεύσει έτσι την άμυνά του. Παράλληλα να αναζητήσει στην κόντρα, απέναντι σε μια ομάδα με κακή αμυντική συμπεριφορά όποτε βρει χώρους. Αυτό λίγο πολύ έγινε. Από την άλλη ο Νταμπράουσκας γύρισε το σύστημα σε 4-2-3-1 με Τσιλιανίδη και Φελίπε και στο 50' το Μοσκέρα αντί Μπαλογιάννη και Ντιουσέ αναζητώντας λύσεις στο επιθετικό κομμάτι κι ένα γρήγορο γκολ που θα τον ξανάβαζε στο παιχνίδι.

Ο ΟΦΗ πήρε τη μπάλα, έφτανε στην περιοχή του Άρη, είχε κατοχή αλλά ως εκεί. Ότι ακριβώς έχουμε δει δηλαδή όλη τη φετινή σαιζόν. Παρότι ο Άρης δεν έκανε μια άψογη αμυντικά εμφάνιση, συνεχίζοντας να αφήνει χώρους αλλά και κενά, ο ΟΦΗ δε μπόρεσε με συνέπεια να αναζητήσει καθαρές φάσεις. Ήρθαν σποραδικά κάποιες, κυρίως με το Μοσκέρα, αλλά δεν υπήρξε ποτέ ένα διάστημα συνεχούς πίεσης κι ευκαιριών που θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή του ματς. Προφανώς σε αυτό δε βοήθησε και η αναγκαστική αλλαγή του Φελίπε που έμεινε στο γήπεδο μόνο 5'. 

Όσο κυλούσε το παιχνίδι η κούραση δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την κατάσταση για τον ΟΦΗ. Όπως τον δυσκόλευαν και οι αναγκαστικές και μη αλχημείες. Και τελικά δε μπόρεσε ποτέ να βρει έστω ένα γκολ και δίκαια ηττήθηκε.



Στατιστικά αυτό που βλέπει κανείς είναι πως στο 2ο ημίχρονο ο ΟΦΗ είχε περισσότερο τη μπάλα, είχε περισσότερες προϋποθέσεις για να βρει τελικές προσπάθειες όμως αφενός το παιχνίδι δεν έφυγε ποτέ από τον έλεγχο του αντιπάλου κι αφετέρου συνέχισε να εμφανίζει αμυντική αστάθεια και κενά. 

Το ρεζουμέ: Χρήσιμο καμπανάκι

Είναι πολύ θετικό που ο κόσμος στήριξε την ομάδα μετά από ένα ξεκάθαρα κακό παιχνίδι που ήρθε να λειτουργήσει σαν προσγείωση. Προφανώς και η προσπάθεια συνεχίζεται και η δουλειά που πρέπει να γίνει είναι αρκετή. Αυτό που ήρθε να μας θυμίσει το παιχνίδι είναι ότι πέρα από το δημιουργικό-επιθετικό κομμάτι (πάλι κάτω από 1 xGoal εντός έδρας) εύκολα δημιουργείται πρόβλημα και στο αμυντικό αν λείψουν 1-2 ποδοσφαιριστές ή βρεθούν κάποιοι σε κακή μέρα. Ακόμα δηλαδή η ομάδα εξαρτάται από πρόσωπα, δεν έχει φτάσει στο επίπεδο του "αυτόματου πιλότου". Αυτό σα συμπέρασμα είναι χρήσιμο και για τη συνέχεια της σαιζόν και για το καλοκαίρι.

Το δεύτερο καμπανάκι είναι πως ακόμα δεν πρέπει να θεωρήσει ο ΟΦΗ τον εαυτό του χαλαρό κι άνετο βαθμολογικά. Πρέπει να κυνηγήσει τα τελευταία ματς. Δεν είναι μόνο οι αντίπαλοί του που θα καίγονται.