Σε ένα ματς εντελώς βαρετό, που κανείς ουδέτερος δε θα καθόταν να παρακολουθήσει, ΟΦΗ και Λαμία έπαιξαν για 0-0 και τελικά το κατάφεραν. Όσοι κατάφεραν να το παρακολουθήσουν, μάλλον μετάνιωσαν για τις 2 ώρες που αφιέρωσαν. Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα για τη Λαμία. Είναι για μία ομάδα όπως ο ΟΦΗ, όμως.
Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες
ΟΦΗ
τοποΜε μία μόνο αλλαγή, όπως αναμενόταν στη θέση του φορ, σε σχέση με την 11αδα στο Αγρίνιο επέλεξε να ξεκινήσει το ματς ο Νιόπλιας. Η μίνι-έκπληξη είναι πως στην "επίμαχη" θέση τοποθέτησε τον Καστάνιος, σε μία κίνηση στήριξης του Ολλανδού κι όχι κάποιον εκ των Ντουρμισάι ή Φαν Ντάινεν. Το σχήμα του ΟΦΗ ήταν ένα 4-2-3-1, με τον Τοράλ να παίζει ξανά στα πλάγια μεν, αλλά με αρκετή ελευθερία να κινείται στον άξονα, στη φυσική του δηλαδή θέση. Από την άλλη πλευρά, ο Λάμπρου επίσης είχε τη δυνατότητα να κινείται προς τα μέσα, πλαισιώνοντας τον Καστάνιος. Από το κέντρο και πίσω δεν υπήρχαν αλλαγές, υπήρχαν φυσικά διαφορετικές ανάγκες. Τα μπακ είχαν οδηγία να ανεβαίνουν περισσότερο και τα στόπερ, αλλά και οι δύο αμυντικοί χαφ να χτίζουν με ασφάλεια, αλλά περισσότερο κάθετα τις επιθέσεις.
Λαμία
Δεν άλλαξε το μοτίβο που ως τώρα ακολουθούσε ο Γρηγορίου, τόσο σε σχήμα και πλάνο, όσο και σε πρόσωπα. Μοναδική εξαίρεση η αλλαγή του Μανούσου με τον Αραμπούλι (και τη μετατόπιση του Καραμάνου στα πλάγια). Παρέταξε την ομάδα του με 4-3-3, που σε φάση άμυνας έπαιρνε τη μορφή του 4-5-1, σε χαμηλά μέτρα και με πολύ κοντά τις γραμμές. Στόχος, προφανώς, να μπλοκάρει τη δημιουργία του ΟΦΗ και να μην του αφήσει χώρους και κενά για να φτιάξει ευκαιρίες. Επιθετικά εστίαζε στην κόντρα επίθεση, αλλά και στις προσωπικές ενέργειες των μεσοεπιθετικών του.
1ο ημίχρονο: Η Λαμία αποφάσιζε για τη μορφή του παιχνιδιού
Σε όλη τη διάρκεια του ημιχρόνου, η Λαμία ήταν εκείνη η οποία αποφάσιζε τη μορφή. Το πού θα παίζεται το παιχνίδι. Κόντρα στις "συνήθειές" της, η Λαμία, αποφάσισε να ξεκινήσει με την πίεσή της ψηλά. Πρέσαρε τον ΟΦΗ στα μεσοδιαστήματα, προσπάθησε να κόψει την επικοινωνία άμυνας και μεσαίας γραμμής, με διπλό μαρκάρισμα στο Μεγιάδο και σε γενικές γραμμές, το κατάφερε. Έτσι, στο πρώτο 25λεπτο εκείνη ήταν που είχε την κατοχή της μπάλας, εκείνη ήταν που είχε τη μπάλα εκεί που ήθελε και κατόρθωσε κυρίως με ανακτήσεις της μπάλας και άμεσο παιχνίδι, να φτιάξει κάποιες μικροευκαιρίες.
Από το 25-30' και έπειτα, η Λαμία αποφάσισε να γυρίσει πιο πίσω και να οργανωθεί στο δικό της μισό. Πιθανόν αυτό είχε να κάνει και με μία διαχείριση δυνάμεων. Έτσι βρήκε ο ΟΦΗ την ευκαιρία να κυκλοφορήσει πιο άνετα τη μπάλα και να πλησιάσει προς την περιοχή της αντιπάλου του. Δεν έβγαλε μεγάλες φάσεις, πέρα από μία με τον Τοράλ, όμως τουλάχιστον ενόχλησε. Όταν κατάφερε να φτιάξει φάσεις, το έκανε χάρη στις υπεραριθμίες που δημιουργούσε στον άξονα, με Τοράλ και Λάμπρου να μπαίνουν διαρκώς προς τα μέσα. Δεν κατάφερε όμως να κυριαρχήσει και να δημιουργήσει καθαρές ευκαιρίες. Κι αυτό γιατί δεν είχε ταχύτητα στις συνεργασίες του, στοιχείο απαραίτητο για να διασπάσει κανείς μια συμπαγή άμυνα.
Δεν είχε επίσης ανάπτυξη από τα άκρα. Μια σφιχτή άμυνα δύσκολα ανοίγει σε σετ παιχνίδι με αργό τέμπο. Θέλει υψηλό ρυθμό και πλάτος. Ο ΟΦΗ σε όλο το πρώτο 45λεπτο ανέβασε ελάχιστες φορές τα πλάγια μπακ του, τα οποία λόγω των κινήσεων των εξτρέμ του προς τα μέσα, είχαν μεγάλο περιθώριο κινήσεων. Τις 2-3 φορές που το έκανε σωστά, με το Μαρινάκη, έφτιαξε και τις πιο αξιόλογες επισκέψεις του στην περιοχή.
Κάπως έτσι, η τελική εικόνα των στατιστικών ήταν ιδιαίτερα κολακευτική για τον ΟΦΗ, η εικόνα του όμως δημιουργικά δεν ήταν καθόλου πειστική. Σε ένα ματς που γνώριζε πως θα χρειαστεί ταχύτητα, γκάζι, πλάτος και πρεσάρισμα ψηλά, δεν κατάφερε να τα παρουσιάσει μέσα στο γήπεδο. Το 0-0 επομένως ήταν μάλλον λογικό, μετά από ένα τέτοιο πρώτο ημίχρονο.
2ο ημίχρονο: Χωρίς ταχύτητα, κίνηση και τρεξίματα, βολεύεσαι με την ισοπαλία
Στο 2ο μέρος δεν άλλαξε τίποτα. Η Λαμία χτυπημένη κι από τραυματισμούς (έκανε 3 αναγκαστικές αλλαγές, χάνοντας παίκτες που θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν στο να ψάξει το κάτι παραπάνω) συνέχισε την τακτική με την οποία έκλεισε το 1ο. Συνέχισε όμως να είναι εκείνη που "αποφάσιζε" για την πορεία του ματς. Ο ΟΦΗ δεν κατάφερε ποτέ να πάρει τα ηνία και να κάνει το κουμάντο.
Κάπως έτσι, είδαμε ξανά αυτό που έχουμε συνηθίσει να συμβαίνει, όταν μια ομάδα παίζει κόντρα στη Λαμία. Λίγες φάσεις και κυρίως μακρινά σουτ, ανάγκης. Ο Νιόπλιας στις δηλώσεις του πριν το ματς, είχε αναφέρει ότι η ομάδα του θα χρειαστεί επιθετικότητα, κίνηση και ταχύτητα. Δεν τα είχε και μοιραία δεν απείλησε. Οι αλλαγές που έγιναν μετά το 60' δεν άλλαξαν κάτι, αντιθέτως η μετατόπιση του Νέιρα στα πλάγια έκανε τον ΟΦΗ ακόμα πιο δύσκολο στη δημιουργία. Οπότε, όσο κυλούσε το παιχνίδι και οι 2 ομάδες έμοιαζε να κοιτούν να μη χάσουν. Λογικό για μια ομάδα όπως η Λαμία. Καθόλου καλό νέο για τον ΟΦΗ, όμως.
Ήταν τέτοια η μετριότητα του ματς, που δε βρίσκει κανείς να αναλύσει κάτι περισσότερο. Ειναι χαρακτηριστικό ότι από την έξοδο Νέιρα και Μεγιάδο στο 85', ο ΟΦΗ δεν κινήθηκε καθόλου προς την επίθεσή του.
Το ρεζουμέ
Το παιχνίδι ήταν βαρετό, χωρίς φάσεις και αυτό φαίνεται και στα xGoals. Οι δύο ομάδες δε δημιούργησαν, περιορίστηκαν στο να προσαρμοστούν ο ένας στον άλλο και να μπλοκάρουν ο ένας τον άλλο.
Όμως για τον ΟΦΗ αυτή η επιφανειακή ανάλυση δεν αρκεί. Το συγκεκριμένο ματς χτυπάει ένα δυνατό καμπανάκι. Είναι το πρώτο ματς που ο ΟΦΗ παίζει ως φαβορί. Και παρουσιάζει πια, με πολύ έντονο τρόπο, όσα υποψιαζόμασταν. Επιβεβαιώνει τις ενδείξεις που ήδη υπήρχαν, πως δημιουργικά και επιθετικά υπάρχει δυσκολία. Απέναντι σε μία ομάδα δουλεμένη, αλλά με ταβάνι, ο ΟΦΗ δεν απέδειξε πως είναι ομάδα μεγαλύτερης ταχύτητας. Δεν κατάφερε να εφαρμόσει όσα ήξερε ότι πρέπει να κάνει (τα ανέφερε κι ο Νιόπλιας πριν το ματς).
Το ερώτημα που τίθεται είναι, αν δεν τα εφάρμοσε επειδή δε μπορεί ή για κάποιο άλλο λόγο. Τι βελτίωση μπορεί να περιμένει κανείς, μετά από αυτή την αποκαρδιωτική εμφάνιση; Στην ερώτηση του oficrete.gr για το πού πιστεύει ότι οφείλεται η αδυναμία του ΟΦΗ να δημιουργήσει ευκαιρίες και να πατήσει με αξιώσεις την περιοχή ο προπονητής του εκτίμησε ότι ο ΟΦΗ φτάνει καλά έξω από την περιοχή, αλλά εκεί κολλάει επειδή δε βγαίνουν ατομικές ενέργειες και φάσεις με προσωπικές πρωτοβουλίες. Αυτός είναι όμως ο δρόμος; Κι αν ναι, πώς λύνεται;
Για την ώρα πάντως, σύμφωνα με την opta, o ΟΦΗ έφτασε λιγότερες φορές από τη Λαμία στο τελευταίο τρίτο (58 έναντι 64) και μπήκε τελικά λιγότερες φορές στην περιοχή (22 έναντι 30). Επίσης, μπορεί στις τελικές τα νούμερα του ΟΦΗ να είναι καλύτερα, όμως τελικά έχει 10 τελικές εκτός περιοχής και μόλις 2 μέσα σε αυτή (η Λαμία έκανε 3 εντός περιοχής). Δεν κατάφερε ούτε περισσότερα κλεψίματα να κάνει (12 η Λαμία, 7 ο ΟΦΗ), ούτε και να κερδίσει στις ανακτήσεις (49 είχε έναντι 56 του αντιπάλου του).
Ποιότητα σε σχέση με τον αντίπαλο φαίνεται να υπάρχει (80% ακρίβεια στις πάσες έναντι 65%). Οπότε, μάλλον κάπου αλλού μπλοκάρει δημιουργικά ο ΟΦΗ. Είναι το σχήμα; Είναι τα πρόσωπα; Αυτό είναι δουλειά του Οργανισμού να το εντοπίσει. Καλό είναι όμως να συμφωνήσουμε όλοι, πως το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Γιατί δεν είναι ότι δεν έχει ο ΟΦΗ καλά 90λεπτα. Είναι ότι δεν έχει καν ξεσπάσματα. Αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.
Με το πρωτάθλημα να μοιάζει σιγά σιγά να μπαίνει σε κανονικότητα και τις ομάδες να τοποθετούνται πιο αξιόπιστα ως προς τους στόχους τους, ο ΟΦΗ του σημερινού ματς πολύ δύσκολα θα μπορέσει να διεκδικήσει, έστω, την είσοδό του στην πρώτη 6αδα.
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr