Ένα ακόμα απογοητευτικό παιχνίδι για τον ΟΦΗ, που στάθηκε τυχερός και πήρε έστω ένα βαθμό, χάρη στις πολύ καλές επεμβάσεις του Μανδά, αλλά και στο ότι ο αντίπαλός του δεν το κυνήγησε ως το τέλος.

Ο νέος προπονητής του καλείται να αλλάξει μια πολύ προβληματική κατάσταση και θα χρειαστεί στήριξη, πολλή δουλειά και τύχη για να το καταφέρει.

Πώς ξεκίνησαν οι ομάδες



Χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις και με σχήμα 4-2-3-1 που σε φάση άμυνας έμοιαζε με 4-4-2 ξεκίνησε ο ΟΦΗ, με κάποιες "πινελιές" του υπηρεσιακού του προπονητή ως προς τα πρόσωπα.

Συγκεκριμένα ο Καραβέλα επέλεξε τον Τοράρινσον αντί του Μπαλογιάννη στα αριστερά αλλά και τον Τζου σε ρόλο εξτρέμ. Η αρχική εικόνα της 11αδας του ΟΦΗ παρέπεμπε σε ένα επιθετικό σχήμα, με μπακ που μπορούν να βοηθήσουν στο επιθετικό πλάτος αλλά και 4 επιθετικούς με δυνατότητα να μετακινούνται και να αλλάζουν θέσεις επιδιώκοντας να ανοίξουν μια άμυνα που εξαρχής γνώριζαν όλοι ότι θα είναι σφιχτή. 



Με το αναμενόμενο σχήμα και σε γενικές γραμμές και τα προβλεπόμενα πρόσωπα ξεκίνησε το παιχνίδι η Λαμία. Με αρκετούς από τους παίκτες της να έχουν ξεκουραστεί μεσοβδόμαδα (7 στον αριθμό). Ο Φιέστα συνέχισε να προτιμά το 4-2-3-1 με 2 καθαρά αμυντικά χαφ αλλά και 4 παίκτες στην επίθεση με ποιότητα αλλά και ταχύτητα, προφανώς στοχεύοντας να παίξει στην κόντρα αλλά και να ψάξει κενά στην πλάτη της άμυνας του ΟΦΗ, ένα σημείο που όλοι οι αντίπαλοί του σημαδεύουν.

1ο ημίχρονο: Ήθελε μεν, αλλά δε μπορούσε

Ο ΟΦΗ μπήκε ορεξάτος στο παιχνίδι με διάθεση να τρέξει, να πιέσει και να απειλήσει τη Λαμία. Το πέτυχε όμως για πολύ μικρά διαστήματα και χωρίς να δημιουργήσει ιδιαίτερες ευκαιρίες. Αντιθέτως ξεδίπλωσε μπροστά στο νέο του προπονητή αρκετές από τις αδυναμίες του. Πρώτα από όλα τη φλυαρία του δημιουργικά με το γνωστό πρόβλημα στην τελική ενέργεια όταν φτάνει στο επιθετικό τρίτο και την έλλειψη ποιότητας μέσα στην περιοχή. Ελάχιστες φορές πάτησε στα σοβαρά περιοχή κι όταν το έκανε, δεν ήξερε πως να το διαχειριστεί!

Παράλληλα, όσο κυλούσε το ματς, μετά το 20' κυρίως, άρχισε να εμφανίζει και τα προβλήματα ισορροπίας που όλοι γνωρίζουμε. Με λάθη στο passing game, αδυναμία ελέγχου του χώρου στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στα στόπερ και τα χαφ και φυσικά με το... πατροπαράδοτο πρόβλημα στις μπαλιές στην πλάτη της άμυνας. Η Λαμία με υπομονή κέρδιζε διαρκώς μέτρα, έφερνε το ματς στα μέτρα της και τελικά έλεγξε ουσιαστικά το ρυθμό και το πως παιζόταν το παιχνίδι.

Οι δύο ομάδες είχαν κάποιες δίλεπτες αναλαμπές, στις οποίες όμως η Λαμία κατέληγε να φτιάχνει πολύ πιο καθαρές ευκαιρίες. Σε ένα γενικά ισορροπημένο ημίχρονο αν μία ομάδα έφτασε πιο κοντά στο να σκοράρει αυτή δεν ήταν ο ΟΦΗ. 



Τα στατιστικά του 45λεπτου επιβεβαιώνουν την εικόνα αυτή με τον ΟΦΗ να έχει μια ελαφρά κατοχή την οποία μετουσίωνε σε φλυαρία και τη Λαμία να τελειώνει τις επιθέσεις που βρέθηκαν στα πόδια της. 

2ο ημίχρονο: Κουμάντο έκανε η Λαμία, με τον ΟΦΗ παθητικά να παρακολουθεί

Δεν άλλαξαν πολλά πράγματα στο 2ο ημίχρονο. Η Λαμία στο πρώτο 15λεπτο έχοντας χτίσει αυτοπεποίθηση μπήκε δυνατά, έψαξε το γκολ, έφτιαξε φάσεις αλλά δεν το κατάφερε κυρίως λόγω της εξαιρετικής μέρας του Μανδά. Μετά το 60' και όσο κυλούσε ο χρόνος η ομάδα του Φιέστα άρχισε να γίνεται πιο προσεκτική, μειώνοντας την μεγάλη της πίεση ψηλά και ψάχνοντας πια το γκολ με κάποια κόντρα επίθεση.

Ο ΟΦΗ ουσιαστικά ακολουθούσε την πορεία του ματς, όπως αυτή την καθόριζε ο αντίπαλός του. Μετά το 70' πήρε κάποια μέτρα, είχε κι ένα δοκάρι αλλά κατά τα άλλα ήταν παντελώς αδύναμος να απειλήσει σοβαρά, να φέρει το παιχνίδι στην περιοχή του Σαράνοφ και γενικά να δείξει ότι μπορεί να πάρει το ματς στο δικό του έλεγχο. Τελείωσε το ματς με 0,6 xGoals δείχνοντας με όσο πιο ξεκάθαρο τρόπο γινόταν στο νέο του προπονητή το τεράστιο επιθετικό πρόβλημα.

Φυσικά, για να δώσει μια πληρέστερη εικόνα του έδωσε και δείγματα των προβλημάτων στο αμυντικό transition αλλά και γενικότερα της αμυντικής συμπεριφοράς, παρότι τελικά δεν κατάφερε να δεχτεί γκολ. Κατά κάποιο τρόπο το ματς ήταν μια σύνοψη των φετινών αδυναμιών του ΟΦΗ κόντρα σε έναν αντίπαλο καλύτερο αλλά αναποτελεσματικό. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη ενέργεια ένας εναντίον ενός με ουσία κι αποτέλεσμα ήρθε στο 90' από το Θεοδοσουλάκη! Οι αλλαγές άργησαν πολύ, ο ΟΦΗ ουδέποτε έγινε αφεντικό στο ματς και πρέπει να αισθάνεται ικανοποιημένος που δεν έχασε.



Τα τελικά στατιστικά δίνουν μια καλή αίσθηση. Η Λαμία έφτασε πολύ πιο κοντά στο γκολ, δεν υστέρησε πουθενά κι αν αναλογιστούμε ότι οι 2 από τις 5 τελικές του 2ου ημιχρόνου έγιναν σε μία φάση (του Θεοδοσουλάκη που προαναφέρω) γίνεται απολύτως κατανοητό το πόσο απείχε από μια εμφάνιση που θα μπορούσε να του φέρει τη νίκη.

Το ρεζουμέ: Μπορεί ένας προπονητής να διορθώσει εν κινήσει τόσα προβλήματα;

Αυτό που θα περιμένουμε να μάθουμε ως τη διακοπή είναι το κατά πόσο ένας προπονητής μπορεί με κάποιο μαγικό τρόπο να συμμαζέψει μια τόσο προβληματική εικόνα. Η οποία εικόνα γίνεται ακόμα πιο προβληματική αν σκεφτούμε ότι ο Καραβέλα στις δηλώσεις του στην Cosmote ανέφερε ότι είδε μια ομάδα που έπαιξε καλά κι ότι ήταν σωστός ο τρόπος και το process της. Αν αυτό είναι το καλό, έχουμε σοβαρό λόγο να τρομάζουμε!