Τώρα θα παίξει ξανά στη Λαμία, αλλά αυτή τη φορά με την Κηφισιά. Κάτι που σημαίνει μεγαλύτερο ταξίδι, μικρότερη εξέδρα των φίλων του, αλλά και έναν αντίπαλο που δεν είναι ακριβώς γηπεδούχος.

Δεδομένα, η διακοπή μπορεί να επηρεάσει κάθε ομάδα. Το ζητούμενο είναι η επίδραση της να είναι θετική για τον ΟΦΗ.

Απέναντί του θα βρει μια ομάδα, από εκείνες που θεωρητικά ευνοήθηκαν από τη διακοπή. Έχει νέο προπονητή, σχεδόν ολοκαίνουριο ρόστερ, αρκετές αγωνιστικές δυσκολίες στα πρώτα 7 ματς κι άρα πολλά να δουλέψει αυτές τις 3 εβδομάδες που μεσολάβησαν. Χωρίς να στερείται διεθνείς, ο Αναστασίου είχε την ευκαιρία να κάνει μια μίνι προετοιμασία, εστιασμένη στο μοντάρισμα της Κηφισιάς και στη βελτίωση επιμέρους προβλημάτων, που όλο αυτό το διάστημα εντόπιζε.

Παράλληλα, έχει και την ευκαιρία να βάλει στο rotation και ποδοσφαιριστές που ενσωματώθηκαν αργά κι ακόμα δεν είχε καταφέρει να βάλει μέσα στο γκρουπ και να τους αξιοποιήσει.

Πρακτικά, η Κηφισιά βρίσκεται στον αντίποδα του ΟΦΗ, που μπήκε στη σαιζόν με δουλεμένο από πέρυσι κορμό από τον ίδιο προπονητή, με μεταγραφές που ενσωματώθηκαν νωρίς και φυσικά πιο έμπειρο στην κατηγορία.

Αυτή η διαφορά τους φαίνεται και στην εικόνα των xGoals τους. Ο μεν ΟΦΗ βάζει, αλλά και δέχεται περίπου όσα δημιουργεί ή επιτρέπει στον αντίπαλο, η δε Κηφισιά δέχεται περισσότερα από ό,τι «θα έπρεπε» αλλά και σκοράρει περισσότερο από ό,τι προβλέπεται. Μπορούμε να πούμε ότι τα ματς του ΟΦΗ κρίνονται περισσότερο με βάση το πλάνο και το πόσο καλά αυτό εφαρμόζεται, ενώ η Κηφισιά εμφανίζει μεγαλύτερη ανισορροπία και τα αποτελέσματά της έχουν - για την ώρα - κι αρκετή επιρροή από τον παράγοντα τύχη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα παιχνιδιού, που ξέφυγε πλήρως από το πλάνο, ήταν το 4-4 με τον Πανσερραϊκό. Κατά τα άλλα, κόντρα σε Ολυμπιακό και ΠΑΣ για παράδειγμα, το σκορ (4-0 και 3-0 αντίστοιχα) κολακεύει τους αντιπάλους της, μιας και είχε τη δυνατότητα να σκοράρει και να αλλάξει τη ροή τους. Αντιθέτως, στην ισοπαλία στον Άρη, αλλά και στην ήττα με 2-1 κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, το σκορ κολακεύει εκείνη.

Αν δούμε και τα εντός έδρας, όπου έχει 2 ισοπαλίες (με Σέρρες και Λαμία) και μία νίκη, νωρίς, κόντρα στον Ατρόμητο, θα διαπιστώσουμε πως σε κανένα από τα τρια παιχνίδια δεν ήταν η ομάδα που κυριάρχησε. Είχε κάποια καλά διαστήματα, που της έφεραν και τα αποτελέσματα. Είχε και κάποια νεκρά διαστήματα, που κάποιες φορές πλήρωσε και κάποιες άλλες όχι.

Για την ώρα, αυτό που έχει δείξει, είναι μια πολύ ευάλωτη και με ανισορροπία αμυντική συμπεριφορά, που καταλήγει στο να έχει τη χειρότερη άμυνα στο πρωτάθλημα, αλλά και μια επίθεση που δημιουργεί ευκαιρίες σε όλα τα ματς. Όταν κατορθώνει να είναι αποτελεσματική, ως τώρα, παίρνει και βαθμούς.

Γενικά, είναι ομάδα Αναστασίου. Δεν επιδιώκει να κλειστεί πολύ πίσω. Δεν επιδιώκει να είναι καταστροφική. Είναι ένα σύνολο που προσπαθεί να παίξει ορθολογικά. Η έλλειψη συνοχής για την ώρα δεν την έχει βοηθήσει, όμως σταδιακά αναμένουμε πως αυτό θα βελτιωθεί. Το ερώτημα είναι σε τι βαθμό. Ένα πρώτο δείγμα θα το έχουμε στο ματς κόντρα στον ΟΦΗ μετά από 20 μέρες δουλειάς.

Είναι δηλαδή μια ελαφρώς άγνωστη παράμετρος, το τι μπόρεσε να αλλάξει ή να βελτιώσει σε αυτό το διάστημα. Με βάση τα όσα είχαμε δει, το επίκεντρο των ημερών θα ήταν η αμυντική της λειτουργία, συνολικά σαν ομάδα.

Ως προς τα πρόσωπα και το σχηματισμό κι εδώ μπορούμε να αναμένουμε διαφοροποιήσεις. Συνήθως επιλέγει είτε το 4-2-3-1, είτε ένα πιο «καθαρό» 4-3-3, όμως αφενός δε μπορούμε να αποκλείσουμε το να ακολουθήσει τον ΟΦΗ σε ένα σύστημα καθρέπτη, όπως έκαναν κι άλλοι αντίπαλοί του κι αφετέρου το να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, έχοντας πιο πλήρες το ρόστερ της και περισσότερους παίκτες σε μεγαλύτερη ετοιμότητα.

Μια πιθανή 11αδα: Αναγνωστόπουλος - Μασούρας, Λούμορ, Μποτία, Τσαπάν (Βαφέας) - Παπασάββας, Βαφέας (Πέιος), Ίλιεφ - Μπιφουμά (Αντερέγκεν), Τετέι, Οζέγκοβιτς

Ο ΟΦΗ

Πριν τη διακοπή, οι αγωνιστικές υποχρεώσεις έκλεισαν θετικά για τον ΟΦΗ. Το ματς κόντρα στην ΑΕΚ, ήταν το καλύτερό του τη φετινή σαιζόν. Βέβαια είχαν προηγηθεί παιχνίδια όπου διαπιστώθηκαν κάποιες συγκεκριμένες, επαναλαμβανόμενες, αδυναμίες, με κορυφαίες την επιθετική φλυαρία, την έλλειψη αμυντικής ισορροπίας ανά διαστήματα παιχνιδιών και την αμυντική συμπεριφορά στις στατικές φάσεις. Στοιχεία που πιθανόν να υπήρχαν ξανά στο ματς Κυπέλου κόντρα στα Χανιά, για το οποίο όμως είναι αδύνατο να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα, πέρα από το σκορ… πόλο που μάθαμε.

Σε αυτές τις αδυναμίες αναμένουμε πως δούλεψε η ομάδα αυτές τις 3 εβδομάδες. Κι αυτό θα τεστάρει κατευθείαν στο πρώτο ματς με την επιστροφή. Άλλωστε, το παιχνίδι που έχει μπροστά του, μοιάζει με εκείνα που τον δυσκόλεψαν (Αγρίνιο, Λαμία), μπορούμε άρα να το θεωρήσουμε ένα καλό crash test.

Δε θα αναλύσω ξανά όσα έχω γράψει πολλές φορές, στα μέχρι σήμερα pre και post game κείμενα. Τα συνόψισα παραπάνω. Θα σταθώ μόνο σε ένα σημείο. Στην πνευματική προετοιμασία της ομάδας για το παιχνίδι. Έχουμε παρατηρήσει ότι όπου δυσκολεύτηκε ο ΟΦΗ, είχε μία κοινή συνισταμένη. Έδειξε να ξαφνιάζεται από τον αντίπαλό του, αλλά και αδυναμία να βγάλει υψηλή ενέργεια και ταχύτητα στον τρόπο που έπαιζε. Να παίξει δηλαδή «στα κόκκινα», όπως κόντρα σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ.

Επομένως, μιας και η διακοπή δε βοηθάει μια ομάδα να μείνει συγκεντρωμένη, αλλά μπορεί να συναντήσει και νέα στοιχεία στον αντίπαλό του - που είναι μια ομάδα ακόμα υπό κατασκευή - πρέπει να βρει τον τρόπο να μπει με την ενέργειά του στα ύψη και πλήρη ετοιμότητα. Δεν υπάρχει περιθώριο να «ξαφνιαστεί» όπως στην Τρίπολη, ούτε να «απογοητευτεί» από 2-3 χαμένες ευκαιρίες όπως στο Αγρίνιο. Πολύ περισσότερο, δεν υπάρχει περιθώριο να μην είναι σοβαρός, όπως μάλλον συνέβη στα Χανιά.

Για το σχηματισμό, δεν έχουμε αμφιβολίες. Αναμένουμε το γνωστό πια 3-5-2. Στα πρόσωπα είναι τα ερωτηματικά. Οι διεθνείς θα πρέπει να «μετρηθούν» για πιθανές επιβαρύνσεις, ενώ υπάρχουν επιστροφές από τραυματισμό, που δίνουν περισσότερες επιλογές. Φυσικά υπάρχουν και δύο τιμωρημένοι, βασικοί στα προηγούμενα ματς (Πασαλίδης, Μεγιάδο).

Μια πιθανή 11αδα: Μπάουμαν - Βούρος, Καρώ, Λαμπρόπουλος - Λάρσον, Τοράρινσον (Αμπάντα), Γαγιέγος, Γκλάζερ, Μπάκιτς (Ριέρα) - Φελίπε, Ντίκο (Μοσκέρα).