Μετά τη νίκη στη Λαμία, ο ΟΦΗ επιστρέφει εκεί που δυσκολεύεται περισσότερο, δηλαδή στο γήπεδό του. Το καλό νέο είναι ότι αυτή τη φορά δεν αντιμετωπίζει μια ομάδα από εκείνες που παίζουν χαμηλά και κλειστά, δυσκολεύοντάς τον, αλλά μια ομάδα που γενικά θέλει να παίζει ποδόσφαιρο. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Άρης έχει μείνει 6ος και πιέζεται βαθμολογικά, μοιάζει πολύ λογικό να αναζητήσει τη νίκη κι όχι να "κρυφτεί" και πίσω από μία βολική ισοπαλία. 

Μια νίκη κόντρα στον Άρη, θα έχει πολλαπλά οφέλη. Καταρχάς, βαθμολογικά θα πλησιάσει στην πρώτη 6αδα, που ακόμα κι αν είναι ένας υπέρ-φιλόδοξος έως αδύνατος στόχος, πρέπει να κυνηγηθεί. Θα σπρώξει προς τα μπροστά συνολικά τον Οργανισμό, αυτό το κυνήγι. Επιπλέον, μια νίκη εντός έδρας, είναι κάτι που δύσκολα έρχεται και σε αυτή τη σαιζόν. Αυτό καλό είναι να αρχίσει να αλλάζει, όπως είπε κι ο Νταμπράουσκας. Τέλος, μια νίκη κόντρα σε μια παραδοσιακή δύναμη του πρωταθλήματος, αλλά και κλασσικό ανταγωνιστή του ΟΦΗ, θα ζεστάνει ακόμα περισσότερο τον κόσμο, κάνοντας το γενικό κλίμα ακόμα πιο εύκρατο. 

Ο αντίπαλος

Ο Άρης ξεκίνησε με υψηλούς στόχους - έφταναν αρκετοί να τον τοποθετούν στους διεκδικητές του τίτλου - όμως στην πορεία έβγαλε πολλά προβλήματα. Είχε αλλαγές προπονητών, είχε αλλαγές στο ρόστερ, έχασε σημαντικούς παίκτες (πχ Μαντσίνι), κυρίως όμως δυσκολεύτηκε να σταθεροποιήσει το αγωνιστικό του πλάνο και την απόδοσή του. Ο φετινός Άρης δεν έχει μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, παρότι έχει μονάδες με δυνατά βιογραφικά και υψηλά συμβόλαια. Στον 1ο γύρο τα κατάφερνε πάντως κάπως καλύτερα, η διακοπή τον φρέναρε από ένα φορμάρισμα που είχε βρει κι έκτοτε δυσκολεύεται πολύ να ξαναβρεί βηματισμό. Σε αντίθεση με τον ΟΦΗ, η διακοπή δεν του έκανε καλό. 




Όπως βλέπει κανείς, εντός 2023 ο Άρης έχει ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα, σε αντίθεση με τον ΟΦΗ που κάνει πορεία play off. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται σίγουρα για μια ομάδα με ατομική ποιότητα, πολλές λύσεις, αλλά και μεγάλη ανάγκη για αποτελέσματα. 

Σε όλη τη σαιζόν ο Άρης δυσκολεύεται εκτός έδρας. Έχει μόλις 2 νίκες και 2 ισοπαλίες, αλλά και 7 ήττες. Η επίδοσή του αυτή, είναι που τον καθήλωσε γρήγορα σε θέσεις μακριά από την 4αδα. Το βασικό του πρόβλημα μακριά από τη Θεσσαλονίκη, είναι το σκοράρισμα. Έχει πετύχει μόλις 8 από τα 29 συνολικά γκολ του. Δε δέχεται τόσο πολλά (13 γκολ σε 11 ματς), όμως δέχεται κατά μέσο όρο ένα τουλάχιστον, το οποίο δε μπορεί να "βγάλει". Προέρχεται από ένα σερί 4 ηττών εκτός έδρας, χωρίς να σκοράρει μάλιστα. Βέβαια τα 3 από τα 4 ματς ήταν κόντρα σε ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό. Όμως η εικόνα του ήταν προβληματική κυρίως στο τελευταίο εκτός κόντρα στον Ιωνικό (ήττα με 1-0), όπου ουσιαστικά δεν απείλησε. 

Είναι δεδομένο πως η αποχώρηση Μαντσίνι και ο τραυματισμός Μανού Γκαρσία, τον έχουν δυσκολέψει. Προχώρησε σε προσθήκες μεσοεπιθετικά (με κορυφαία τον Καμαρά), όμως μοιάζει μπερδεμένος και χωρίς ξεκάθαρο πλάνο στο πως θα φτάσει σε καθαρές ευκαιρίες. Στηρίζεται, όπως προαναφέρω, στην ατομική ποιότητα των παικτών του. 

Από την άλλη, αμυντικά είναι πιο σταθερός, δεν είναι η ομάδα που θα δεχτεί εύκολα γκολ και έχει τον τρόπο να κρατάει τους αντιπάλους του αρκετά μακριά από την περιοχή του. Εχει ένα δίδυμο στόπερ δεμένο, που συνεργάζεται πολύ καλά και πλάγια μπακ με καλά τρεξίματα. Στα τρεξίματα συμβάλλουν αρκετά και οι κεντρικοί του χαφ. Έτσι, παρότι οι μεσοεπιθετικοί του εμφανίζουν συχνά μια έλλειψη προσήλωσης και επιστροφών, έχει τη δυνατότητα να καλύπτει ικανοποιητικά την άμυνά του. Αξίζει να σημειώσουμε πάντως ότι σε αυτό το ματς δε θα έχει τον ένα εκ των δύο "μόνιμων" στόπερ του (Φαμπιάνο), πράγμα που σημαίνει ότι θα πάει σε ένα νέο κι όχι τόσο δουλεμένο δίδυμο.

Σημαντικό του πλεονέκτημα είναι η δημιουργική ικανότητα των ποδοσφαιριστών του άξονα, που έχουν την ποιότητα και να παίξουν κάθετα και να κινηθούν σε ρόλο κρυφού φορ, αναζητώντας κενά στις αντίπαλες άμυνες. Είναι ομάδα που το πλάτος θα το δώσουν οι μπακ της, όπως και στον ΟΦΗ, καθώς οι εξτρέμ της είναι πιο συνηθισμένοι στο να συγκλίνουν μέσα, να παίρνουν προσωπικές προσπάθειες αλλά και να παίζουν ρόλο δεύτερου φορ. 

Η προσέγγιση του ΟΦΗ

Έχουμε πει πολλές φορές, ότι ο ΟΦΗ έχει μεγάλη δυσκολία εντός έδρας, γιατί του λείπει το γκολ. Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν του λείπει το τελείωμα, αλλά η δημιουργία. Η πάσα-κλειδί που θα δημιουργήσει την πραγματικά καθαρή ευκαιρία. Τέτοιες ευκαιρίες ο ΟΦΗ φτιάχνει με το σταγονόμετρο, καθώς δυσκολεύεται να βρει χώρους κόντρα σε κλειστές άμυνες. Αυτό είναι δεδομένο πως πρέπει να βελτιωθεί. Πάσες σαν αυτή του Μπάκιτς ή και του Λάρσον στα δύο πρώτα γκολ της Λαμίας, πρέπει να γίνονται πολύ πιο συχνά. 

Το καλό νέο είναι πως ο ΟΦΗ δε θα βρει απέναντί του μια ομάδα που θα έρθει να κλειστεί πάρα πολύ πίσω. Το ερώτημα είναι πόσο θα θελήσει να επιτεθεί. Θα πρέπει δηλαδή ο ΟΦΗ να είναι προετοιμασμένος και για ένα σενάριο όπου ο Άρης θα του δώσει μπάλα και μέτρα για να κάνει παιχνίδι και να τον παίξει στην κόντρα και το transition. Επειδή αυτό δεν είναι το "φυσικό" του όμως, είναι αμφίβολο αν θα το κάνει με συνέπεια και σε μεγάλο διάστημα του ματς. 

Το ερώτημα λοιπόν για τον Νταμπράουσκας είναι, αν θα δεχτεί τη μπάλα και θα προσπαθήσει να χτίσει επιθέσεις με υπομονή ή θα επιδιώξει κι εκείνος να "προκαλέσει" τον αντίπαλό του. Είτε με πρεσάρισμα ψηλά, για λάθη κοντά στην περιοχή, είτε δίνοντας ανά διαστήματα την κατοχή, με στόχο να παίξει στο transition, όπου συνήθως οι 4 μεσοεπιθετικοί του Άρη συμμετέχουν απρόθυμα, έως και αναιμικά. 

Με λίγα λόγια, μοιάζει πολύ πιθανό να δούμε ένα παιχνίδι όπου ανά 15-20' θα αλλάζει η τακτική των δύο ομάδων και θα αναζητούν με διαφορετικό τρόπο τις λύσεις στο σκοράρισμα. Όποια ομάδα παρουσιαστεί πιο προσαρμοστική κι ευέλικτη, θα έχει και το προβάδισμα. Εννοείται πως εφόσον μιλάμε ειδικά για Super League, καθοριστικό ρόλο στο παιχνίδι θα έχουν και οι στατικές φάσεις, όπου και οι δύο ομάδες εμφανίζονται ικανές επιθετικά. Θα πρέπει ο ΟΦΗ να είναι πολύ συγκεντρωμένος όταν αμύνεται στις φάσεις αυτές, αλλά και να ψάξει ό,τι καλύτερο όταν επιτίθεται. 

Οι πιθανές συνθέσεις των ομάδων

Μεγάλο ερωτηματικό αποτελεί αυτή τη φορά ο σχηματισμός του ΟΦΗ, αφού θα χρειαστεί δεδομένα αλλαγές σε πρόσωπα, με δύο από τους τρεις βασικούς του στόπερ εκτός. 

Ο Μανδάς θα συνεχίσει προφανώς στο τέρμα, Βούρος, Γιαννούλης και Γιοχού είναι οι τρεις στόπερ που υπάρχουν διαθέσιμοι, για να συμπληρωθεί η 3αδα στην άμυνα.  Εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να σκεφτεί κανείς, είναι η μετατόπιση είτε του Μαρινάκη, είτε ακόμα και του Περέα σε αυτό το ρόλο, λύσεις που προφανώς αποτελούν "πατέντες". Υπάρχει φυσικά και η λύση αλλαγής σχηματισμού με 4αδα στην άμυνα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πιο απλό, αν το είχε δουλέψει όλη την εβδομάδα, όμως η απουσία του Διαμαντή ήρθε τελευταία στιγμή.

Πιο μπροστά το δίδυμο Ντιουσέ-Μεγιάδο στον άξονα, είναι δεδομένο. Στα άκρα σίγουρα θα δούμε τον Λάρσον και μένει να φανεί αν θα επανέλθει ο Τοράρινσον αριστερά ή θα ξεκινήσει ξανά εκεί ο Μπαλογιάννης. Στην 3αδα μπροστά επανέρχεται ο Ντίκο και θα πλαισιωθεί από Μπάκιτς και Τοράλ. Εφόσον βέβαια επιλεγεί η 4αδα στην άμυνα, πιθανότατα θα "χωρέσει" και ο Μπαλογιάννης, σε ρόλο έξτρα χαφ.

Για τον Άρη, ο Τερζής διατηρεί από ό,τι φαίνεται το 4-3-3 με παραλλαγή σε φάση επίθεσης το 4-2-3-1. Θα λείψουν δεδομένα ο Φαμπιάνο κι ο Μανού Γκαρσία. Τα ερωτηματικά ως προς τα πρόσωπα, βρίσκονται κυρίως στην επίθεση. 

Ο Κουέστα θα είναι και πάλι στο τέρμα, Μπράμπετς, Ενκουλού στόπερ και Οντουμπάτζο και Μαζικού στα πλάγια. Στο κέντρο σε ρόλο αμυντικού χαφ ο Ετέμπο, με τον πολύ ποιοτικό Νταρίντα δίπλα του σε ρόλο playmaker. Μπροστά τους θα είναι Ματέο Γκαρσία, Ιτούρμπε, Πάλμα και φορ τον Καμαρά. Δεν αποκλείεται να δούμε εκτός τον Ιτούρμπε, που περνά μια φάση ντεφορμαρίσματος και στη θέση του ένα εκ των Ντουκουρέ ή Ρουπ, με μετατόπιση του Ματέο Γκαρσία στα άκρα.