Πριν το ματς με τον ΠΑΣ, έγραφα ότι είναι δυνατόν να μιλάει κανείς για κρίσιμα ματς από την 8η κιόλας αγωνιστική. Πλέον δε μιλάμε όμως για ένα κρίσιμο ματς. Ο ΟΦΗ έχει μπροστά του έναν τελικό. Τον πρώτο από τους 3 εντός έδρας μέχρι τη διακοπή. Για να μη νομίζει κανείς ότι πρόκειται για υπερβολές, εντός έδρας θα αντιμετωπίσει κατά σειρά Λαμία, Ιωνικό και Λεβαδειακό. Με ενδιάμεσους σταθμούς το Χαριλάου και την Αγιά Σοφιά.

Είναι λοιπόν εντελώς ξεκάθαρο, ότι για να βγει από την κινούμενη άμμο ο ΟΦΗ και να σχεδιάσει με στοιχειώδη ψυχραιμία τη συνέχειά του, όσο θα εξελίσσεται το Μουντιάλ, θα χρειαστεί να κάνει κάτι που και πέρυσι δυσκολευόταν πολύ να καταφέρει. Νίκες εντός έδρας κόντρα σε "μικρομεσσαίους". Πολύ περισσότερο, μετά το κάζο της Πέμπτης στο Κύπελλο. H αλλαγή προπονητή σίγουρα θα επηρεάσει την ψυχολογία της ομάδας, το ερώτημα όμως είναι με τι τρόπο.

Νέα αρχή με Λαμία

Μια ομάδα με συγκεκριμένη ταυτότητα. Όχι ιδιαίτερα ελκυστική στο μάτι, περισσότερο κομμένη και ραμμένη στο πατροπαράδοτο στυλ του ελληνικού πρωταθλήματος, με ιταλικές πινελιές του προπονητή της. Μπορεί να μην είναι μια ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις, είναι όμως μια ομάδα με βάθος στο ρόστερ της, με συγκεκριμένο πλάνο στον τρόπο που προσεγγίζει τα ματς, με σκληράρα όπου χρειάζεται, αλλά και ατομική ποιότητα, κυρίως στις θέσεις των μεσοεπιθετικών. 


Μια ματιά στη βαθμολογία, νομίζω κάνει σαφές πως ο δείκτης δυσκολίας του παιχνιδιού για τον ΟΦΗ είναι υψηλός. Θα αντιμετωπίσει μία ομάδα με 2 βαθμούς περισσότερους, με καλύτερη επίδοση στην άμυνα (8 γκολ έναντι 14, αλλά και 9 xGA έναντι 11,4 του ΟΦΗ), με λιγότερα μεν γκολ (3 έναντι 7), αλλά μεγαλύτερο αριθμό στη δημιουργία φάσεων (8 xG έναντι μόλις 6,5 του ΟΦΗ). Μια ομάδα που σε όσα παιχνίδια έχει παίξει εκτός έδρας με αντιπάλους κοντά στα μέτρα της, πήρε βαθμούς (ισοπαλία σε Γιάννινα, Περιστέρι και Νίκαια). Γενικά, όλα τα ματς εκτός έδρας που έχει δώσει ήταν κλειστά (ακόμα και η ήττα στην Τούμπα με 1-0), με λίγες φάσεις, χαμηλό τέμπο και κυνισμό.

Ο ΟΦΗ θα πρέπει να δουλέψει πολύ, για να βρει τρόπο να σκοράρει, κόντρα σε μια στιβαρή άμυνα (που ξεκινά από το φορ). H Λαμία είναι η 9η άμυνα σε αριθμό φάσεων που δέχεται (με τον ΟΦΗ να είναι η 3η χειρότερη ομάδα στην κατηγορία σε αυτό τον τομέα), εκτός έδρας έχει δεχθεί μόλις 3 γκολ και είναι δεδομένο πως θα παραταχθεί κλείνοντας χώρους κάτω από το κέντρο, αφήνοντας τη μπάλα στον ΟΦΗ και με τις γραμμές της πολύ κοντά. Πρακτικά, ο ΟΦΗ έχει σκοράρει περισσότερο από όσο δημιούργησε. Κι αυτό είναι πρόβλημα, γιατί δημιουργεί ελάχιστα. Από εδώ και πέρα, ιδιαίτερα σε τέτοια ματς, είναι υποχρεωμένος να φτιάξει απειλές για την αντίπαλη εστία, να ανοίξει άμυνες και να βρει λύση στην τελική ενέργεια στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου.

Παράλληλα όμως, θα πρέπει και να δουλέψει πολύ στο να μην επιτρέψει στον αντίπαλό του να σκοράρει. Όταν μια ομάδα έχει τόσο μεγάλη δυσκολία στη δημιουργία, το να δεχτεί γκολ μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικό και μη αναστρέψιμο. Και η Λαμία είναι μία ομάδα με μικρή μεν, αλλά συνεπή επίδοση. Δημιουργεί περίπου 1 xGoal ανά ματς, σε αντίθεση με τον ΟΦΗ που παραμένει κολλημένος στο 0,86 (κι εδώ η 3η χειρότερη επίδοση στην κατηγορία). Η Λαμία είναι 4η στην κατηγορία ασσίστ χωρίς γκολ, με 5 τέτοιες key passes και γενικά έχει την ικανότητα να απειλήσει, ιδιαίτερα αν βρει ανοιχτό γήπεδο. 

Τα δεδομένα για τον ΟΦΗ είναι γνωστά από καιρό. Έχει συγκεκριμένες αδυναμίες που τον κρατάνε χαμηλά. Πρέπει να βρει τρόπο να τις λύνει. Έστω κι αν αυτός διαφέρει από παιχνίδι σε παιχνίδι. Έστω κι αν θυσιάζει το καλό ποδόσφαιρο. Αναζητά πρωτίστως αποτελέσματα, που θα του επιτρέψουν ήρεμος να παίξει και καλύτερα. Ο ΟΦΗ καλείται να σχεδιάσει όχι με βάση το πως θα ήθελε να παίζει, αλλά με βάση το πως μπορεί να παίξει και να έχει ουσία. 

Σε αυτό το πλαίσιο, δε θα είναι παράλογο να δούμε τη δοκιμή του 4-4-2, που έγινε την Κυριακή στα Γιάννινα και σε μικρό διάστημα κόντρα στην Κηφισιά να γίνεται το αρχικό πλάνο. Ο ΟΦΗ δεν έχει λύσεις στα εξτρέμ, έχει ένα φορ που αποδίδει καλύτερα περιφερειακά και διαθέτει συγκεκριμένες επιλογές στον άξονα. Μάλλον πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτά τα δεδομένα, φορτώνοντας την περιοχή και αναζητώντας με εξυπνάδα το γκολ. Γιατί ως τώρα το νο1 πρόβλημά του είναι η κίνηση και η τελική ενέργεια στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.

Το μεγάλο πρόβλημα του φετινού ΟΦΗ

Χαφ που δεν πλησιάζουν στα σοβαρά την αντίπαλη περιοχή. Απόντος του Νέιρα, του μοναδικού τελικά deep lying playmaker για ακόμα μία χρονιά, δεν υπάρχει κανένας καθαρός μέσος, που να μπορεί να κουβαλήσει τη μπάλα από τη μία περιοχή ως την άλλη, αρχικά με ασφάλεια και στο τέλος με μια πάσα κλειδί ή και τελείωμα.






Από τους τρεις επιθετικούς του, βλέπουμε ότι κανείς δεν πατάει πολύ περιοχή. Προφανώς, Ντουρμισάι και Ντίκο έπαιξαν στα περισσότερα ματς ως εξτρέμ, όμως ούτε κι ο Γκερέρο είναι ο παίκτης που θα μείνει μέσα. Συνολικά, αυτός που έχει μεγαλύτερη δραστηριότητα εντός του επιθετικού τρίτου είναι ο Ντίκο. Όχι τυχαία είναι κι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής της ομάδας που έχει εμπλακεί (και δυστυχώς χάσει) σε καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Μάλιστα από ό,τι φαίνεται, δύσκολα θα παίξει ξανά πριν τη διακοπή.

Υπάρχει κάποιος, που αν χρησιμοποιηθεί λίγο διαφορετικά θα μπορούσε ίσως να δώσει λύσεις, μέχρι την επιστροφή του Νέιρα; Πιθανόν ναι, θα μπορούσε να το κάνει ο Τοράλ. Ο οποίος για την ώρα κινείται αρκετά ψηλά, περιμένοντας να φτάσει σε εκείνον η μπάλα, σε σημείο τέτοιο που η κύρια αρμοδιότητά του να είναι είτε η τελική πάσα, είτε και το τελείωμα της φάσης. Θα ήταν μια λύση αυτό να αλλάξει. Να δούμε τον Τοράλ να κατεβαίνει χαμηλότερα και να φτιάχνει το παιχνίδι του ΟΦΗ νωρίτερα. Να το οργανώνει καλύτερα, επιδιώκοντας πιο καλά δομημένες επιθέσεις. Σίγουρα είναι πρόβλημα η διάρκεια που θα μπορεί να το κάνει αυτό, όμως με τα τωρινά δεδομένα αποτελεί τη μοναδική επιλογή.




Τα σημεία-κλειδιά:

1. Πλάτος στην επίθεση και αρκετοί παίκτες μέσα στην περιοχή. 
2. Γρήγορες συνεργασίες κι αποφάσεις στο τελευταίο (επιθετικό) τρίτο του γηπέδου. 
3. Κίνηση χωρίς τη μπάλα, κυρίως στα μεσοδιαστήματα. 
4. Καλύτερη οργάνωση των επιθέσεων από πιο χαμηλά.
5. Γρήγορες επιστροφές και καλές τοποθετήσεις στις μετατοπίσεις. 
6. Πρεσάρισμα ψηλά, ενέργεια, επιθετικότητα στις φάσεις και όπου χρειαστεί και λίγη σκληράδα, καλό θα κάνει.

Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε τα αυτονόητα για τη σημασία των στατικών φάσεων σε άμυνα κι επίθεση. Ούτε και για το πόσο σημαντικό θα είναι να παίξει σωστά στο αμυντικό transition. Ούτε και για την ανάγκη κόντρα σε πολυπρόσωπες και κλειστές άμυνες, να υπάρχει πλάτος. Ερωτηματικό είναι αν μπορεί και για πόσο να πρεσάρει ψηλά. Θα χρειαστεί να το κάνει, οπότε πρέπει να προσέξει καλά τη διαχείριση των δυνάμεών του.

Πιθανά σχήματα και 11αδες

Για τον ΟΦΗ, όπως προαναφέρω, μοιάζει βάσιμο να παραταχθεί με 4-4-2. Ερώτημα είναι αν ο Λάρσον θα παραμείνει χαφ ή θα γυρίσει σε ρόλο μπακ, δίνοντας μια πιο επιθετικογενή προσέγγιση. 

Πιθανή 11αδα: Μανδάς - Μαρινάκης, Βούρος, Διαμαντής, Μπαλογιάννης - Περέα, Μεγιάδο, Λάρσον, Τοράλ - Ντουρμισάι, Γκερέρο

Η Λαμία σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια της ξεκινά με ένα 4-2-3-1, που σε φάση άμυνας μετατρέπεται σε 4-5-1. Αυτό αναμένουμε να δούμε και τώρα. Ερωτηματικό οι επιλογές, κυρίως στην επίθεση.

Πιθανή 11αδα: Σαράνοφ - Σιμόν (Προβυδάκης), Αντέντζο, Κορνέζος, Γκοράνοφ - Μπεχαράνο, Τζανδάρης - Τσιλούλης (Σλίβκα), Ντε Βινσέντι, Ασκοβσκι - Μανούσος