Η συνέχεια για τον εδώ και αρκετές αγωνιστικές αήττητο ΟΦΗ, έχει ένα δυνατό crash test. Θα συναντήσει την μοναδική αήττητη ομάδα στο πρωτάθλημα, αλλά και φαβορί για τον τίτλο. Ο Ολυμπιακός όμως, πέρα από δυνατό τεστ, είναι και μία ωραία πρόκληση και κάπως έτσι οφείλει να δει το παιχνίδι όλος ο Οργανισμός της ομάδας.
Ο αντίπαλος
Είναι από τα παιχνίδια που δε χρειάζονται μεγάλη ανάλυση. Λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε τον αντίπαλο και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του. Από την άλλη όμως, ο Νιόπλιας και το επιτελείο του θα χρειαστεί να κάνουν μεγάλη συζήτηση για το πώς θα τον αντιμετωπίσουν, για να καταλήξουν στη σωστή συνταγή.
Ο Ολυμπιακός ως τώρα έχει 9 νίκες και 1 ισοπαλία. Ήττα δεν έχει. Μάλιστα εκτός έδρας δεν έχει καμία απώλεια, αφού μετρά 5/5. Μακριά από το γήπεδό του έχει σκοράρει και περισσότερο (11 γκολ έναντι 8 εντός). Αν θέλουμε να ξεχωρίσουμε ένα χαρακτηριστικό του, είναι ότι πρόκειται για ομάδα 1ου ημιχρόνου. Στο διάστημα αυτό, πάντα εκτός έδρας, κέρδιζε 4 φορές, ενώ 1 μόλις φορά πήγε στα αποδυτήρια με ισοπαλία. Έχει δε πετύχει 8 από τα 11 γκολ του. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι έχοντας συνήθως καθαρίσει τα ματς στο πρώτο 45λεπτο, στο δεύτερο επιλέγει να κάνει διαχείριση. Έτσι έχει 3-3 γκολ και αρκετές ισοπαλίες (3) σε αυτό το διάστημα του αγώνα.
Το γιατί συμβαίνει αυτό, δεν το ξέρουμε. Είναι θέμα νοοτροπίας, είναι τακτική επιλογή λόγω πολλών υποχρεώσεων, είναι έλλειψη ρυθμού των παικτών που έρχονται από τον πάγκο, είναι δυσκολία να διατηρήσει την απόδοσή του στα ίδια επίπεδα για 90'; Αυτό οφείλει ο ΟΦΗ να το ανακαλύψει, μένοντας στο ματς στο 1ο μέρος και ανεβάζοντας τέμπο στο 2ο. Έχει δείξει άλλωστε να έχει αντοχές στο τέλος σε αρκετά ματς.
Η αγωνιστική προσέγγιση των ομάδων
Οι δύο ομάδες έχουν αρκετά κοινά στοιχεία. Κυρίως στις αμυντικές επιδόσεις τους, αλλά και στο passing game που κάνουν, χτίζοντας επιθέσεις από πίσω. Αν θέλει κανείς να εντοπίσει διαφορές αυτές, αφορούν κυρίως τη δημιουργία και την επίθεση γενικότερα.
Ας το πάρουμε με τη σειρά. Στο ματς αυτό θα βρεθούν αντιμέτωπες η 1η και η 3η καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, με 8 και 9 γκολ παθητικό αντίστοιχα. Έχουν και οι δύο μέσο όρο γκολ κάτω από 1 (0,8 ο ΟΦΗ και 0,7 ο Ολυμπιακός). Μάλιστα, ο ΟΦΗ έχει 6 ματς με ανέπαφη την εστία του, ενώ ο Ολυμπιακός 4. Είναι ξεκάθαρο πως και οι 2 προπονητές έχουν ξεκινήσει φέτος να χτίζουν τις ομάδες τους, από πίσω προς τα μπροστά.
Υπάρχουν διαφορές στο αμυντικό τους παιχνίδι; Υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός έχει καλύτερες επιδόσεις στις διεκδικήσεις (53 έναντι 44%), αλλά και στις εναέριες μονομαχίες (58,6% έναντι μόλις 47%). Επίσης, ενώ ο ΟΦΗ έχει δεχτεί μόλις 1 γκολ περισσότερο, την ίδια ώρα έχει δεχτεί και 18 περισσότερες τελικές εντός εστίας! Κάτι που εδώ και καιρό άλλωστε συζητάμε, μελετώντας και τα xGoals του.
Αν δούμε άλλωστε και τη βαθμολογία, με βάση τα xGoals των ομάδων, θα βρούμε τον ΟΦΗ χαμηλότερα από ότι όντως είναι, κυρίως λόγω της κολακευτικής επίδοσής του στην άμυνα, όπου έχει δεχτεί λιγότερα γκολ από ότι θα "έπρεπε". Από την άλλη πλευρά, ο Ολυμπιακός έχει ακριβώς όσα γκολ προέβλεπαν τα xGoals του, σε άμυνα κι επίθεση. Δείγμα ποιότητας, αλλά και ισορροπίας.
Μία ακόμα ενδιαφέρουσα διαφοροποίηση στο αμυντικό σκέλος των ομάδων, είναι πως ενώ οι 2 ομάδες έχουν κερδίσει σχεδόν τα ίδια φάουλ, ο Ολυμπιακός έχει κάνει 56 λιγότερα, ενώ έχει δεχτεί και 12 κίτρινες έναντι 34 του ΟΦΗ. Ένα σημείο πάντως που ο Ολυμπιακός δείχνει μεγαλύτερη αδυναμία σε σχέση με τον ΟΦΗ είναι οι στατικές φάσεις. Έχει δεχτεί αρκετά γκολ, συνήθως λόγω της αδυναμίας του να τελειώσει τη φάση σε πρώτο χρόνο.
Συνοψίζοντας, αμυντικά ο ΟΦΗ στερείται επιθετικής άμυνας (το γνωστό aggressive παιχνίδι που επαναλαμβάνουμε), αλλά και εξυπνάδας ενίοτε. Για να βρει αποτέλεσμα κόντρα στον Ολυμπιακό πρέπει να αμυνθεί πιο δυναμικά, αλλά όχι άγαρμπα. Άλλωστε, κάθε στατική φάση πέριξ της περιοχής, θα προκαλεί συναγερμό.
Ομοιότητες όμως βρίσκει κανείς και στην κυκλοφορία της μπάλας. Και οι δύο ομάδες επιλέγουν το build up. Και οι δύο πάντως σε σχέση με την προηγούμενη διετία, έχουν βάλει αρκετό νερό στο κρασί τους μη διστάζοντας πλέον να παίξουν πιο άμεσα, αποφεύγοντας το ρίσκο. Έχουν καλές επιδόσεις στην ακρίβεια στις πάσες (80% ο ΟΦΗ και 82,4% ο Ολυμπιακός). Εκεί που διαφέρουν, είναι στην ακρίβεια των μεταβιβάσεων πάνω από τη σέντρα, με τον Ολυμπιακό να είναι στο 76% και τον ΟΦΗ στο 71%. Βέβαια, εδώ επηρεάζει και η ατομική ποιότητα των ποδοσφαιριστών.
Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα του ΟΦΗ στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, είναι εξαρχής εντοπισμένο. Όσο πιο αποτελεσματικά και γρήγορα κινηθεί αυτή τη φορά στην τελική του απόφαση, τόσο μεγαλύτερη τύχη θα έχει.
Στην επίθεση πάλι, οι διαφορές είναι πιο ορατές. Ο Ολυμπιακός έχει τη 2η επίθεση, ενώ ο ΟΦΗ την 8η. Είναι μάλιστα 1ος σε τελικές (175 σύνολο), αν και δυσκολεύεται να βρει εστία (51 εντός εστίας). Ο ΟΦΗ πάλι έχει λιγότερες τελικές εντός εστίας (42), αλλά είναι ελαφρώς πιο εύστοχος (42% έναντι 40%). Επειδή όμως μετράει τελικά η ουσία, η οποία είναι να βρει μια ομάδα δίχτυα κι όχι απλώς τέρμα, εκεί ο Ολυμπιακός τα καταφέρνει λίγο πιο καλά με 16% (ο ΟΦΗ είναι σταθερά στο 12%). Η διαφορά πάντως, που είναι η πιο έντονη και ξεκάθαρη, αφορά τις συνεργασίες. 11 ασσίστ ο Ολυμπιακός (στα 20 γκολ), μόλις 3 ο ΟΦΗ. Αυτό εξηγεί και το πρόβλημα στο επιθετικό τρίτο, που προανέφερα.
Στο κομμάτι αυτό του παιχνιδιού, δε θέλει πολύ μυαλό για να εντοπίσει κανείς το κλειδί. Είναι η αποτελεσματικότητα στην τελική ενέργεια.
Having said that (ντοπιολαλιά Ανωγειανή), το ερώτημα για τον ΟΦΗ είναι τι τακτική θα προτιμήσει. Έχει φανεί ως τώρα πως τον Ολυμπιακό, κυρίως εκτός έδρας, τον ζορίζουν οι ομάδες που πρεσάρουν τα στόπερ και τα κεντρικά του χαφ κι όχι τελικά τόσο οι ομάδες που τον περιμένουν πίσω. Παίζοντας πιεστικά οι αντίπαλοί του ως τώρα του δημιουργούν φάσεις κι ενίοτε τον κρατούν μακριά από την περιοχή τους.
Αυτό προϋποθέτει ο Νιόπλιας να "εγκρίνει" ένα πιο ροκ τέμπο στο ματς, με πρεσάρισμα ψηλά και πίεση. Αυτό έχει τα καλά και τα κακά του. Γιατί απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση στο transition και πολλά τρεξίματα κι επιστροφές. Μάλιστα, σε εβδομάδα που έχει προηγηθεί και ματς κυπέλλου. Επιπλέον, έχει φανεί πως όταν ο ΟΦΗ αποφασίζει να βγει πιο ψηλά και παίξει επιθετικά, τότε έχει και τα μεγαλύτερα θέματα στην άμυνά του. Με απλά λόγια, όταν ο ΟΦΗ κατορθώνει να φτιάχνει πολλά xGoals, συνήθως επιτρέπει κι αρκετές ευκαιρίες στους αντιπάλους του.
Το είδαμε κόντρα στον ΠΑΣ, την ΑΕΚ, αλλά και τον Ιωνικό. Σε μικρότερο βαθμό και στο Αγρίνιο. Πού το έκανε καλύτερα έχοντας ισορροπία; Στο Βόλο. Το έκανε και σε διαστήματα - πιο προσεκτικά - και στη Λεωφόρο. Οπότε, αυτά τα δύο ματς μπορούν να είναι οι οδηγοί. Αν προσθέσουμε και το ότι ο Ολυμπιακός στο 2ο μέρος πέφτει, ίσως να μπορούμε να περιμένουμε μεγαλύτερα ρίσκα από το Νιόπλια, μετά το ημίχρονο ή το 60';
Πρακτικά λοιπόν, ο ΟΦΗ θα πρέπει να αναζητήσει τη χρυσή του τομή, ανάμεσα στο επιθετικό pressing και στην ισορροπία. Αν τα βρει, θα βοηθήσει τον εαυτό του, στην προσπάθεια που θα κάνει για υπέρβαση.
Δε θα μπω σε αυτό το pre game ξανά στη διαδικασία να αναφέρω τα αυτονόητα (μικρές αποστάσεις οι γραμμές, κίνηση διαρκή, στατικές φάσεις, μηδενικά λάθη στις μεταβιβάσεις, απόλυτη συγκέντρωση, μηδενικές αδράνειες, συνεργασίες με ταχύτητα, αλληλοκαλύψεις, κλπ). Σε τέτοια ματς, τα αυτονόητα είναι απαραίτητα. Αν δεν τα κάνεις, δεν έχει και μεγάλο νόημα να ψάξεις τα πιο περίπλοκα.
Οι πιθανές 11αδες
Λογικά θα ξαναδούμε 4-3-3, αν και υπάρχει πάντα η εναλλακτική του 3-5-2. Μάλλον όμως ένα τέτοιο σχήμα θα φέρει τον ΟΦΗ πολύ μέσα στην περιοχή του. Λογικά επίσης, ο Νιόπλιας θα αναζητήσει ταχύτητα στην επίθεση, για να ψάξει τους χώρους στην πλάτη της αργής άμυνας (των στόπερ συγκεκριμένα) του Ολυμπιακού. Ίσως σε αυτό το ματς το τρίγωνο των χαφ να μην έχει κορυφή τον αμυντικό χαφ, αλλά τον επιθετικό και 2 αμυντικά χαφ αρχικά. Στην πορεία δεν αποκλείεται να ξαναπάρει την κλασσική μορφή του, με 2 πιο προωθημένα χαφ (8αρια). Φυσικά τα πρόσωπα θα τα καθορίσει και η διαθεσιμότητα, μιας και απαιτείται 100% ετοιμότητα.
Μια πιθανή 11αδα: Επασί - Μαρινάκης, Μπαλογιάννης, Βούρος, Διαμαντής - Μεγιάδο, Γαγιέγος, Ντε Γκούζμαν- Τοράλ, Λάμπρου, Φαν Ντάινεν
Ο Μαρτίνς παίζει συνήθως με 4-3-3 (με την κλασσική παραλλαγή 4-2-3-1) στην Ελλάδα. Έχουμε δει και 3-4-3, αλλά πάει αρκετός καιρός από τότε... Μεσοβδόμαδα είχε μεν Κύπελλο, όμως έκανε ριζικό rotation, αφήνοντας εκτός όλο τον κορμό και παίζοντας με πολλούς παίκτες του Ολυμπιακού Β. Λογικά λοιπόν δε θα έχει να διαχειριστεί κόπωση, ίσως μόνο να σκεφτεί να προστατεύσει τραυματίες, ενόψει Europa League την επόμενη εβδομάδα. Ερωτηματικό είναι αν θα πάει σε καθαρό 4-3-3 με τον Αγκ. Καμαρά στα άκρα ή σε 4-2-3-1, θυσιάζοντας ένα κεντρικό χαφ και τοποθετώντας τον Καμαρά πίσω από το φορ.
Μια πιθανή 11αδα: Βατσλίκ - Λαλά, Ρέαμπτσιουκ, Σισέ, Παπασταθόπουλος (Μπα) - Καμαρά, Εμβιλά, Μπουχαλάκης (Ονιεκούρου) - Αγκ. Καμαρά, Μασούρας, Ελ Αραμπί
Y.Γ: Όπως μου θύμισε ο φίλος Λευτέρης Κουγιουμουτζής, στις 4/12 γιορτάζει η εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας στα Καμίνια κι αυτό αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο που μπορεί να οδηγήσει τον ΟΦΗ στην υπέρβαση!
Δυνατότητα σχολιασμού και πρόσβασης στο chat room με ΔΩΡΕΑΝ απλή εγγραφή στο oficrete.gr