Είναι βαρετή σαν ατάκα αυτό το "παίζουμε έναν τελικό" και πολλές φορές όντως είναι υπερβολική, όμως στο συγκεκριμένο ματς ταιριάζει γάντι. Ο ΟΦΗ είναι στο κυνήγι άλλων ομάδων (κάποιοι εξ' αυτών με λιγότερα ματς, μάλιστα) για την 6η θέση, επομένως δεν έχει περιθώριο απώλειας. Ειδικά μέσα στην έδρα του.

Το γεγονός ότι ο αντίπαλός του είναι επίσης αυτή τη στιγμή στο ίδιο κυνήγι, το κάνει ακόμα πιο δύσκολο και σημαντικό. Όπως φαίνεται, αν από το παιχνίδι αυτό προκύψει νικητής, τότε θα συνεχίζει αυτή την προσπάθεια, για τα λίγα ματς που απομένουν, ενώ ο ηττημένος μάλλον θα πηδήξει από το τρένο. Η ισοπαλία δε, θα είναι το ιδανικό αποτέλεσμα για τους ανταγωνιστές τους. 

Αποκτά επομένως ιδιαίτερη αξία και η τακτική προσέγγιση που θα επιλέξουν οι δύο προπονητές σε ένα τέτοιο παιχνίδι, ο τρόπος που θα το διεκδικήσουν και το πόσο επιθετικά θα το διαχειριστούν. Η νίκη είναι το ζητούμενο και για τους δύο, κάτι που κάνει την συντηρητική προσέγγιση - που ήταν η μάλλον προφανής απάντηση - επισφαλή. 

Ο αντίπαλος

Ο Βόλος μέσα στη σαιζόν είχε μεγάλες διακυμάνσεις στην απόδοσή του, αλλά και στη βαθμολογική συγκομιδή του. Ξεκίνησε πάρα πολύ δυνατά, στη συνέχεια έπεσε επίσης πάρα πολύ και το τελευταίο διάστημα, μέσα στο 2022 έχει αρχίσει μια ξανά να έχει μια σταθερά ανοδική τροχιά. Συνολικά έχει 8 νίκες 4 ισοπαλίες και 9 ήττες με 33-37 γκολ. Είναι δηλαδή μια ομάδα που δεν έχει τόσο την ισοπαλία στο ρεπερτόριό της (σε αντίθεση με τον ΟΦΗ) κι αυτό οφείλεται κυρίως στον τρόπο που έπαιζε στο πρώτο μέρος της σαιζόν, εντός του 2021 και κυρίως με τον προηγούμενο προπονητή του. 

Μπορούμε να πούμε ότι έχει δύο περιόδους "επιτυχίας", η οποία όμως κάθε φορά ήρθε με διαφορετικό πλάνο. Από ομάδα κυριαρχίας και φουλ επίθεσης, έχει γίνει ομάδα ισορροπίας με τακτική προσαρμοσμένη στον αντίπαλο. Άφησε την αλεγρία κι έπιασε τη σκοπιμότητα.

Η αγωνιστική προσέγγιση των ομάδων

Συνολικά είναι ομάδα του over, ομάδα δηλαδή που σκοράρει αρκετά εύκολα (1,5 γκολ μ.ο.), αλλά και δέχεται γκολ εύκολα (1,7 γκολ μ.ο.). Η αλήθεια είναι πάντως πως, όπως προαναφέρω, με τον Μπράτσο στον πάγκο έχει αλλάξει αρκετά τον τρόπο που παίζει. Από μία ομάδα φουλ επιθετική, αλλά και με αφέλεια, έχει μεταβληθεί σε μια ομάδα με περισσότερο κυνισμό. Ενώ ξεκίνησε πιέζοντας ψηλά, κρατώντας πολύ τη μπάλα και επιδιώκοντας να κυριαρχεί χτίζοντας από πίσω, έβαλε νερό στο κρασί της. Πλέον δεν επιδιώκει απαραίτητα να παίξει εκείνη και να εφαρμόσει το δικό της πλάνο, αλλά προσαρμόζεται στον αντίπαλο. Έχει αποφασίσει αρκετές φορές ο Βόλος να περιμένει, μαζεμένος πίσω από τη σέντρα. Έχει προσθέσει άμεσο παιχνίδι στο επιθετικό του πλάνο, δεν περιμένει ανακτήσεις ψηλά για να βρει κενά, αλλά τα ψάχνει στην κόντρα και στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. 

Με βάση αυτά, δεν πρέπει να περιμένουμε μια ομάδα που θα κατέβει στο Ηράκλειο για να ψάξει τη νίκη με επιθετικό τρόπο. Ούτε μια ομάδα που θα βγει μπροστά και θα αφήσει μεγάλα κενά πίσω, όπως στο ματς του 1ου γύρου. Αντιθέτως, μπορούμε με αρκετή σιγουριά να περιμένουμε μια ομάδα που θα κλείσει χώρους, θα προσπαθήσει να απομονώσει τα χαφ του ΟΦΗ από το παιχνίδι, θα περιμένει στα 2/3 του γηπέδου και δε θα έχει μεγάλη αγωνία για την κατοχή της μπάλας. Αυτό άλλωστε θα έκανε οποιαδήποτε ομάδα είχε διαβάσει το παιχνίδι του ΟΦΗ, τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι αντίπαλοι τον ζορίζουν. Γι΄ αυτό άλλωστε κι εντός έδρας δεν τα πάει καλά. Τον βολεύει πολύ περισσότερο να προσαρμοστεί στον αντίπαλο και να ψάξει τα κενά του, όπως έχει συμβεί αρκετές φορές εκτός έδρας.

Άρα, πρακτικά το μπαλάκι είναι στην πλευρά του Νιόπλια. Πώς θα αποφασίσει να διαχειριστεί τη συγκεκριμένη αδυναμία του ΟΦΗ, σε συνδυασμό με την επιτακτική ανάγκη για νίκη. Ο Βόλος δεδομένα θα κατέβει να παίξει με ισορροπία, σκοπιμότητα και να κυνηγήσει τη νίκη στο transition. Ο ΟΦΗ τι θα αντιπαρατάξει; Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα προπονητικά και μια πρόκληση, που σίγουρα θα ιντριγκάρει το επιτελείο της ομάδας. 

Πριν προσπαθήσω να δώσω τη δική μου σκέψη, ας δούμε μερικά συγκριτικά δεδομένα για τις ομάδες, που βοηθούν. 

Η επιθετική λειτουργία των ομάδων

Οι δύο αντίπαλοι είναι από τις καλές ομάδες του πρωταθλήματος στην επίθεση. Συγκεκριμένα, ο Βόλος είναι η 4η επίθεση, ενώ ο ΟΦΗ είναι 6ος. Έχουν όμως αρκετές διαφορές και μεγαλύτερη απόσταση από ό,τι δείχνει αυτή η κατάταξη από μόνη της. 



Ο Βόλος είναι ομάδα που σκοράρει περισσότερο. Είναι ομάδα που βγάζει λίγο περισσότερες τελικές στην εστία, παρότι οι τελικές προσπάθειες των δύο ομάδων συνολικά είναι περίπου ίδιες (261 ο ΟΦΗ και 259 ο Βόλος). Είναι πιο εύστοχος δηλαδή και στο να βρει εστία, αλλά και στην ευστοχία του. Βγάζει επίσης περισσότερες φάσεις μέσα από συνεργασίες, έχοντας τις διπλάσιες ασσίστ (και κάτι). Άλλωστε έχει 2 ποδοσφαιριστές του στο top10 στην κατηγορία αυτή (Μπαρτόλο 4ος με 4 και Μπαριέντος 8ος με 3), ενώ ο ΟΦΗ κανέναν. Έχει επίσης το αριστερό του μπακ (!) στην 7η θέση των πασέρ που δημιούργησαν ευκαιρία (Φεράρι με 26), ενώ ο ΟΦΗ στην 10η θέση το κεντρικό του χαφ (Νέιρα 23). Με δύο από τα εξτρέμ του ψηλά στις ασσίστ και ένα τόσο παραγωγικό μπακ, είναι ξεκάθαρο πως είναι ομάδα που επιτίθεται από τα άκρα. Σε αντίθεση με τον ΟΦΗ, που είναι ξεκάθαρα ομάδα του άξονα, με τα εξτρέμ του να γίνονται πιο χρήσιμα όταν παίζουν πολύ μέσα, κοντά στο φορ. 

Ο πιο ορθολογικός τρόπος επίθεσης του Βόλου αποτυπώνεται και στο πώς καταλήγουν οι επιθέσεις του. Πρώτος σε τελικές προσπάθειες είναι ο φορ του. Ο Φαν Φέερτ έχει 43 τελικές (10 γκολ, 4 δοκάρια και 4 πέναλτι). Για τον ΟΦΗ πρώτος σε τελικές είναι ο Λάμπρου με 41 (3 γκολ, 1 πέναλτι, 2 δοκάρια). Προφανώς, όταν τις φάσεις μιας ομάδας τις τελειώνει ο φορ, συνήθως από θέση φορ, έχει μεγαλύτερη τύχη να σκοράρει. 

Φυσικά και η ποιότητα παίζει το ρόλο της. Τόσο στην τελική ενέργεια (20 οι ασσίστ έναντι 9), όσο και στο τελείωμα. Ο ΟΦΗ στα xGoals που δημιουργεί, έχει ακριβώς το ίδιο ποσοστό με το πραγματικό του σκοράρισμα. 27 γκολ σε 26,9 xGoals. Παίρνει ακριβώς αυτό που δημιουργεί. Ο Βόλος πάλι έχει 22,8 xGoals, αλλά τελικά 33 γκολ στο ταμείο του. Σκοράρει δηλαδή πολύ πιο εύκολα, περισσότερο από ό,τι αναλογεί στον "κόπο" του. 

Είναι εμφανές ότι ο ΟΦΗ πρέπει να προσέξει πάρα πολύ, τι χώρους θα επιτρέψει στον αντίπαλό του να βρει. Όχι μόνο πόσους, αλλά κυρίως ποιους. Είναι επίσης εμφανές, πως αν θέλει να κερδίσει, επιθετικά πρέπει να βελτιώσει πολύ τη διαγνωσμένη αδυναμία του. Δεν είναι το ποδόσφαιρο ένα παιχνίδι που κερδίζει όποιος κάνει άπειρα σουτ, από σχεδόν οπουδήποτε. Κερδίζει συνήθως, όποιος φτάσει σωστά στην αντίπαλη εστία και βγάλει καθαρές φάσεις. Όπως έχω ξαναγράψει, καθαρή ευκαιρία είναι εκείνη που ο επιτιθέμενος σουτάρει με χώρο, χωρίς μεγάλη πίεση και το τέρμα πιάτο. Όχι από πλάγιες θέσεις και με 3 ποδοσφαιριστές να κρέμονται από πάνω του. Αυτό αποδείχθηκε στη Ριζούπολη και με τον Ατρόμητο εντός, για παράδειγμα, με θετική κατάληξη, αλλά και πολλές φορές εντός (ΠΑΣ, Παναιτωλικός), με αρνητικό αποτέλεσμα. 

Η αμυντική λειτουργία των ομάδων

Ο ΟΦΗ νόμιζε στην αρχή της σαιζόν ότι θα στηριχθεί στην άμυνά του. Αυτή του έφερε αρκετές ισοπαλίες στο ξεκίνημα, βοηθώντας τον να μάθει να μη χάνει εύκολα. Διαπίστωσε όμως στην πορεία, ότι η 6αδα έρχεται με νίκες. Κι εκεί κάπου δυσκολεύτηκε. Όταν χρειάστηκε να απλωθεί περισσότερο στο γήπεδο, να βγει πιο ψηλά και να ψάξει την κυριαρχία, κάπου έχασε την ισορροπία του. Ενώ αρχικά είχε αρκετά λιγότερα από τα xGoals των αντιπάλων του, πλέον δέχεται όσα ακριβώς του αναλογούν (27 γκολ και 27 xGoals!). Είναι η 9η άμυνα του πρωταθλήματος, παρά τα 7 clean sheets. Αυτά είναι τα κακά νέα. 

Τα καλά νέα είναι ότι θα βρει απέναντί του μια ομάδα με αμυντικό πρόβλημα. Είναι η 13η (προτελευταία) άμυνα της Super League. Αρχικά, γιατί για μεγάλο διάστημα έπαιζε με μεγάλη αφέλεια (χαρακτηριστικό παράδειγμα το 5-1 στη Λεωφόρο, με την επιμονή σε ένα build up καταστροφικό, αλλά και το Βόλος - ΟΦΗ του 1ου γύρου, με τα τεράστια κενά κάτω από τη σέντρα και την άμυνα πάρα πολύ ψηλά). Στη συνέχεια, εντός 2022 γιατί δεν αποφεύγει ατομικά λάθη και κακές αποφάσεις (πχ κάποια πέναλτι εντελώς αχρείαστα, όπως στα Γιάννενα). 

Όπως και να έχει, ο Βόλος δέχεται αρκετά περισσότερες τελικές (108 έναντι 89) και αδυνατεί να κρατήσει το μηδέν πίσω, ακόμα και στα καλά του παιχνίδια. Αυτό δεδομένα είναι κάτι πάνω στο οποίο ο ΟΦΗ πρέπει να επενδύσει. Είναι ξεκάθαρο δηλαδή, ότι πρέπει να ψάξει τον τρόπο, που θα οδηγήσει ξανά σε ατομικά λάθη τους ποδοσφαιριστές του αντιπάλου του. 

Τα ζητούμενα για τον ΟΦΗ

Με βάση όλα τα παραπάνω, είναι σαφές ότι ο Νιόπλιας με την ομάδα του θα έχουν πολλή δουλειά. Το παιχνίδι πρέπει να πάει στην τακτική, αυτό συμφέρει τον ΟΦΗ. Πρέπει όμως να πάει στο τέμπο και τη λογική που θα τον βολέψει. 

Είναι ξεκάθαρο πως θα δούμε μια μονομαχία ανάμεσα σε μια ομάδα "του κέντρου", με δυνατό άξονα και λίγες επιλογές στο να δίνει πλάτος, όπως ο ΟΦΗ, και μια ομάδα "των άκρων", με μπακ και εξτρέμ παραγωγικά, όπως ο Βόλος. Όποιος φέρει το παιχνίδι και τη μπάλα στους δικούς του χώρους, θα βγει κερδισμένος. 

Είναι επίσης ξεκάθαρο, πως και οι δύο ομάδες, για να έχουν καλή αμυντική επίδοση, χρειάζονται ισορροπία. Επομένως, όποια ομάδα καταφέρει να ανοίξει τις γραμμές της άλλης και να τις απομακρύνει τη μία από την άλλη, θα βρει κενά μεσοδιαστήματα, άρα και προϋποθέσεις για γκολ. Αυτό γίνεται είτε χτυπώντας στο transition (το βασικό που πρέπει να προσέξει ο ΟΦΗ), είτε με πρεσάρισμα σε σωστούς χώρους και ομαδική συμμετοχή και συνοχή. Αν ο ΟΦΗ θέλει να βρει κενά, πρέπει να πρεσάρει. Αλλά να το κάνει με μέθοδο, με συμμετοχή από όλους και ετοιμότητα για καλύψεις, όταν αυτό σπάσει. 

Τέλος, είναι ξεκάθαρο ότι τέτοια ματς κρίνονται στην αποτελεσματικότητα. Δεν υπάρχει ανάγκη να δούμε ένα ματς με άπειρες τελικές. Αυτό δεν ευνοεί καθόλου τον ΟΦΗ, που γενικά υστερεί σε ευστοχία. Δε θα είναι και καλή ιδέα, όταν έχεις απέναντί σου ένα βασικό υποψήφιο, για 1ο σκόρερ της σαιζόν. Είναι προτιμότερο να δούμε ένα ματς με λίγες, αλλά καλές ευκαιρίες. Με καθαρές φάσεις, που θα βάζουν πραγματικές απειλές στον αντίπαλο. 

Οπότε, το κλειδί για τον ΟΦΗ είναι να καταφέρει να πρεσάρει και να πιέσει με επιθετικό τρόπο (το περίφημο "aggressive" του Νιόπλια), για να οδηγήσει τον αντίπαλό του σε λάθη (κυρίως στα στόπερ και τα κεντρικά του χαφ), χωρίς να χάσει τη συνοχή του και την ισορροπία του στις μεταβάσεις. Όχι μόνο στην πλάτη της άμυνάς του, αλλά και τις μετατοπίσεις από τη μία πλευρά στην άλλη, που ο Βόλος κάνει συχνά και ο ΟΦΗ διαπιστωμένα πάσχει. 

Με λίγα λόγια, έχουμε μπροστά μας ένα παιχνίδι κρίσιμο, με δύο ομάδες υποχρεωμένες να πάνε για τη νίκη. Αυτό δεν αποκλείεται να μας προσφέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα τακτική μονομαχία. 

Οι πιθανές 11αδες

O σχηματισμός του ΟΦΗ κινείται σταθερά μεταξύ 4-3-3 και 4-5-1. Κόντρα σε μία ομάδα με καλά άκρα, το 4-3-3 δίνει περισσότερο πλάτος. Οπότε, μοιάζει πιο πιθανό να το βλέπουμε σε φάση άμυνας. Αντιθέτως και με το μεγαλύτερο μέρος των εξτρέμ του ΟΦΗ εκτός μάχης, το παιχνίδι από τον άξονα και το 4-4-1-1 σε φάση επίθεσης, μοιάζει πιο πιθανό. Το δίλημμα αφορά το τέρμα, αναλόγως και την ετοιμότητα του Επασί, αλλά και την επίθεση, αν δηλαδή επιλεγεί κλασσικός φορ (και ποιος) ή ένα ψευτοεννιάρι κινητικό, που θα βοηθήσει στο πρεσάρισμα και στο μπέρδεμα του κέντρου της άμυνας, αλλά και των αμυντικών χαφ του Βόλου. Η ανετοιμότητα του Γαγιέγος, ίσως είναι το στοιχείο που θα καθορίσει και την απόφαση αυτή. 

Μια πιθανή 11αδα: Επασί - Μαρινάκης (Ουές), Βούρος, Πασαλίδης, Μπαλογιάννης - Μεγιάδο, Τοράλ, Νέιρα, Ντε Γκούζμαν, Λάμπρου- Ντουρμισάι. 

Με 4-2-3-1 παίζει συνήθως ο Βόλος, με αυτό έπαιξε και στον Άρη, αυτό περιμένουμε και τώρα και μια παρόμοια προσέγγιση. Σε φάση άμυνας αυτό μοιάζει περισσότερο με 4-5-1, ενώ σε φάση επίθεσης οι 3 παίκτες πίσω από το φορ κινούνται πολύ, αλλάζουν θέσεις, πλαισιώνουν το φορ και δίνουν χώρο και στα μπακ τα ανέβουν. 

Μια πιθανή 11αδα: Κλέυμαν - Άλιο (Πουρίτα), Φεράρι, Γιουλιέν, Ρομέρο - Τσοκάνης, Μπαριέντος - Ρεγκατέν (Κορέα), Σοάρες (Φερνάντες), Μπαρτόλο - Φαν Φέερτ